Κ. Λουράντος: «Θέλουμε τα νοσοκομειακά φάρμακα, υπό όρους»

Με δεδομένη την ταλαιπωρία που υφίστανται καθημερινά ασθενείς με χρόνια νοσήματα, προκειμένου να προμηθευτούν από τα δημόσια νοσοκομεία τα φάρμακά τους, ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής (Φ.Σ.Α.) Κώστας Λουράντος, επεσήμανε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Free Sunday» (13/6/2010) ότι οι φαρμακοποιοί θα ήταν πρόθυμοι ακόμη και να μειώσουν το ποσοστό κέρδους τους από τα νοσοκομειακά φάρμακα, αρκεί να προχωρήσει η κυβέρνηση σε συγκεκριμένες δεσμεύσεις.

Αναλυτικά ο κ. Λουράντος αναφέρει τα εξής:

«Είναι αδιανόητο για τα νοσοκομεία να κρατούν στα φαρμακεία τους στοκ τέτοιων ευαίσθητων φαρμακευτικών προϊόντων όπως είναι οι βιολογικοί παράγοντες για κακοήθειες και ρευματοπάθειες. Το λογικό είναι να υπάρχουν κάποιες δόσεις για τους ασθενείς που νοσηλεύονται εντός του νοσοκομείου.

Σύμφωνα με τη λύση που προτείνουμε στην υπουργό Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, όσα φάρμακα δίνονται ως πρώτη αγωγή μέσα στο νοσοκομείο (είναι δηλαδή νοσοκομειακά) να διατίθενται από τα ιδιωτικά φαρμακεία με μειωμένο περιθώριο κέρδους για τους φαρμακοποιούς και συγκεκριμένα με 18% από το ισχύον 23,8%.

Έτσι, μπορούμε να πετύχουμε ταυτόχρονα τέσσερις στόχους:

να σταματήσουμε την ταλαιπωρία των ασθενών, να ξεμπλοκάρουμε τα νοσοκομεία, βάζοντας φρένο στις μαζικές παράλληλες εξαγωγές φαρμάκων που προορίζονται για νοσοκομειακή χρήση, και να προσθέσουμε εντέλει το δικό μας λιθαράκι στο συμμάζεμα των δημοσιονομικών της χώρας, αφού αν τα φάρμακα μείνουν στο δημόσιο νοσοκομείο, θα επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό, ενώ αν διατίθενται από τα φαρμακεία δεν τα “βλέπει” σαν δαπάνη το ΔΝΤ, το οποίο μας έχει υπό τη συνεχή του επίβλεψη».

Ωστόσο ο κ. Λουράντος υπογραμμίζει ότι «για να μειώσουν οι φαρμακοποιοί το περιθώριο κέρδους στο 18% πρέπει να υπάρξει δέσμευση από την κυβέρνηση ότι η λίστα με τα νοσοκομειακά φάρμακα δεν θα “ξεχειλώσει”, ώστε να συμπεριλάβει όλα τα φαρμακευτικά σκευάσματα».

Και κλείνει με ένα σχόλιο για την ίδια την κυβέρνηση: «Μέγιστο λάθος να υπάρχουν τρία συναρμόδια υπουργεία που μαζί με τον Ε.Ο.Φ. καθορίζουν την πολιτική του φαρμάκου στη χώρα. Κάθε υπουργός [σ.σ.: ο κ. Λοβέρδος, η κ. Κατσέλη και η κ. Ξενογιαννακοπούλου] βλέπει αλλιώς το φάρμακο και συχνά τα μέτρα που λαμβάνουν είναι αντιφατικά και όχι προς το συμφέρον των ασθενών. Η αποσπασματική αντιμετώπιση είναι κοντόφθαλμη και ο συντονισμός δύσκολος. Μόνη ελπίδα να βγούμε από το αδιέξοδο είναι μία σταθερή, ενιαία πολιτική, με ένα συντονιστή, που θα οδηγήσει σε κάποιο αποτέλεσμα».