Ιατροτεχνολογικά προϊόντα: Εγκατάσταση, αξιοποίηση, προσβασιμότητα στο ΕΣΥ και στην ΠΦΥ

Τα ιατροτεχνολογικά προϊόντα καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα προϊόντων, από απλούς επιδέσμους και γυαλιά έως ειδικό ιατρικό εξοπλισμό που χρησιμοποιείται από γιατρούς και νοσοκομεία. Οι κανονισμοί 2017/745 και 2017/746 της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθορίζουν τους κανόνες για τη διάθεση στην αγορά ιατρικών και in vitro διαγνωστικών προϊόντων και των σχετικών κλινικών ερευνών. Αυτοί οι κανονισμοί τέθηκαν σε ισχύ τον Μάιο του 2021 και τον Μάιο του 2022 αντίστοιχα. Τα ιατροτεχνολογικά προϊόντα ομαδοποιούνται ανάλογα με την κατηγορία κινδύνου, καθεμία από τις οποίες διαθέτει ειδικό σύνολο κανόνων.

Αναφορικά με την εγκατάσταση, αξιοποίηση και προσβασιμότητα προϊόντων ιατροτεχνολογίας στα Κρατικά Νοσοκομεία (Ε.Σ.Υ.) και στο Πρωτοβάθμιο Εθνικό Δίκτυο Υγείας (Π.Ε.Δ.Υ.), πριν από τη διαδικασία προκηρύξεων διαγωνισμών προμήθειας αυτών, θα πρέπει απαραίτητα να έχει προηγηθεί:

• εκτίμηση υπάρχουσας κατάστασης αλλά και των υφιστάμενων δυνατοτήτων του διαθέσιμου υπάρχοντος εξοπλισμού και των υποδομών υποστήριξης,
• αξιολόγηση αποτελεσματικότητας και καταλληλόλητας των μεθόδων και τεχνολογιών που προτείνονται,
• καθορισμός αναγκαιότητας ενσωμάτωσης αυτών ανά Υγειονομική Περιφέρεια γενικά και ανά Νοσοκομείο ή ΠΕΔΥ ειδικά,
• και τέλος ιεράρχηση προτεραιοτήτων και εκτίμηση των πιθανών επιλογών σε πανελλήνιο επίπεδο.

Εξυπακούεται ότι η εκπαίδευση και η κατάρτιση, καθώς και η επάρκεια του προσωπικού, που θα αξιοποιήσει τα μέσα αυτά, αποτελούν κομβικό σημείο για την κατά δυνατόν επωφελή και αποδοτική χρήση τους. Σχετικά με την προσβασιμότητα, ιδιαίτερη σημασία έχουν παράγοντες όπως είναι η διαθεσιμότητα ιατροτεχνολογίας (σε σχέση με την ευκολία προσέγγισης του χώρου και το χρόνο αναμονής για την εξέταση, τη θεραπεία κλπ. από τον ασθενή και τον συνοδό του, όπου αυτό απαιτείται), η καταλληλόλητα του προϊόντος ανά περίπτωση και η οικονομική «προσιτότητα» (κόστος, ενδεχόμενη ή μη μερική ή ολική κάλυψη από τον ΕΟΠΥΥ) από τους έχοντες την ανάγκη συμπολίτες μας.

Ο ρόλος της Πολιτείας για τα ιατροτεχνολογικά προϊόντα αφορά τέσσερις κύριους τομείς δραστηριότητας: την έρευνα και την ανάπτυξη, την αξιολόγηση αυτών, καθώς και των τεχνολογιών υγείας, τους κανονισμούς και το πλαίσιο λειτουργίας και τέλος τη διαχείριση των τεχνολογιών υγείας. Εξυπακούεται πως όλα τα παραπάνω απαιτούν εκπαιδευμένο, καταρτισμένο και εξειδικευμένο ιατρικό (και όχι μόνο) προσωπικό. Η υποχρέωση ασφάλειας και επιμέλειας του ασθενούς από την πλευρά του ιατρού, σύμφωνα με την υφιστάμενη νομοθεσία, δεν εξαντλείται μόνο στον τρόπο που ο ιατρός παρέχει τη φροντίδα, αλλά εκτείνεται και στα μέσα που αυτός χρησιμοποιεί για την παροχή της, δηλαδή τον ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, κάτι για το οποίο φυσικά απαιτείται ειδική εκπαίδευση και απόκτηση δεξιοτήτων. Τόσο η γνώση όσο και οι τεχνικές δεξιότητες της σύγχρονης ιατρικής τεχνολογίας, ορίζονται εξάλλου ως αυτονόητη και βασική παράμετρος περιορισμού του ιατρικού σφάλματος.

Από την πλευρά της βιομηχανίας παραγωγής και των εταιρειών διάθεσης των προϊόντων αυτών, βασικός τους ρόλος μεταξύ των άλλων, είναι να συμβάλλουν ποικιλοτρόπως στη συνεχιζόμενη εκπαίδευση, να προάγουν αδιαλείπτως την ενημέρωση και να υποστηρίζουν ενεργά την κατάρτιση των ιατρών και του λοιπού προσωπικού, συνεπικουρώντας τις κάθε είδους εκπαιδευτικές δραστηριότητες (συνέδρια, σεμινάρια, μαθήματα κ.λπ.). Έτσι καθίστανται οι συνδετικοί κρίκοι μεταξύ των αναγκών της ιατρικής κοινότητας αφενός και των απαιτήσεων των ασθενών αφετέρου. Αυτονόητο είναι ότι σε κάθε περίπτωση υπάρχουν συνθήκες διαφάνειας και διαδικασίες εντός των καθοριζόμενων πλαισίων του υγιούς ανταγωνισμού και διάθεσης προϊόντων που αφορούν ειδικά την υγεία.

Πηγή: Φαρμακευτικός Κόσμος #197