Η Νέα Δημοκρατία για το «άνοιγμα» του φαρμακευτικού επαγγέλματος

Από το Βήμα (19/1/2011):

"«Ναι» επί της αρχής στην απελευθέρωση των «κλειστών» επαγγελμάτων λέει η Ν.Δ., αν και διατηρεί σοβαρές ενστάσεις για μια σειρά διατάξεων. Ο πρόεδρος της Ν.Δ. κ. Αντ. Σαμαράς συναντήθηκε χθες το απόγευμα στη Ρηγίλλης με εκπροσώπους των συμβολαιογράφων, των φαρμακοποιών, των ορκωτών λογιστών, του Τεχνικού Επιμελητηρίου και των δικηγόρων και άκουσε τις θέσεις τους.

Η Ν.Δ. αν και αναμένεται, με βάσει τις υπάρχουσες πληροφορίες, να ψηφίσει «ναι» επί της αρχής του νομοσχεδίου, όταν αυτό θα κατατεθεί προς συζήτηση στη Βουλή, ετοιμάζεται να θέσει μια σειρά ενστάσεων για επιμέρους διατάξεις, καθώς οι αντιδράσεις από τους συνδικαλιστές που ανήκουν στο κόμμα της, είναι μεγάλες και ήταν αυτές που απέτρεψαν να αρθούν οι περιορισμοί και επί κυβερνήσεων του κ. Κ. Καραμανλή.

Η γενική αρχή της Ν.Δ. είναι πως τάσσεται υπέρ της άρσης των περιορισμών στην παροχή προϊόντων και υπηρεσιών, αλλά εκφράζει επιφυλάξεις, π.χ. για την κατώτατη αμοιβή, θεωρώντας ότι θα προκαλέσει απώλειες εσόδων στα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ σε μερικές περιπτώσεις, όπως στους μηχανικούς, ενδέχεται να έχει επιπτώσεις στην ποιότητα των έργων.

Ο κ. Σαμαράς άκουσε τους συνδικαλιστές να του επισημαίνουν ότι διαφωνούν με τις λεγόμενες «οριζόντιες», οι οποίες κατά την επιχειρηματολογία τους, «προωθούνται χωρίς ουσιαστικό διάλογο με τους αρμόδιους φορείς». Παράλληλα έθεσαν το θέμα της μη διασφάλισης της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών, της ασφάλειας του πολίτη και των πόρων των ασφαλιστικών ταμείων.

Το δύσκολο για τον πρόεδρο της Ν.Δ. είναι να ισορροπήσει, καθώς οι «γαλάζιοι» συνδικαλιστές έχουν την πρωτοκαθεδρία στα σωματεία και τους επιστημονικούς συλλόγους που θίγονται από το άνοιγμα των «κλειστών επαγγελμάτων». Επίσης θα πρέπει να ισορροπήσει μεταξύ δυο αντικρουόμενων πλευρών στο εσωτερικό του κόμματός του: από τη μια είναι οι εκπρόσωποι της λαϊκής δεξιάς και από την άλλη οι φιλελεύθεροι, τους οποίους τους χωρίζει… «πολιτική άβυσσος» εν προκειμένω στο θέμα των «κλειστών επαγγελμάτων».

Ξεκάθαρη στάση δεν υπάρχει από τη Ν.Δ. μέχρι στιγμής σε ότι αφορά διάφορες επαγγελματικές κατηγορίες, π.χ. τι θα πράξει με τους μηχανικούς, τους δικηγόρους, τους φαρμακοποιούς, κ.α. και αυτό που με σιγουριά μπορεί να σημειώσει κανείς, είναι πως υπάρχει μεγάλο παρασκήνιο με «γαλάζιους» συνδικαλιστές που πιέζουν για μια σκληρή στάση, ώστε να μην χάσουν κεκτημένα.

Γι' αυτό και από τη Ρηγίλλης δεν υπάρχει σχόλιο για την απεργία των φαρμακοποιών, την οποία πολλοί θα ανέμεναν να αποδοκιμάσει, αν και δεν πριμοδοτεί, όπως επισημαίνουν κορυφαία κομματικά στελέχη”.

• Κώστας Μαρκόπουλος: «Τι φαρμακεία θέλουμε;»

’ρθρο του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της Ν.Δ. και βουλευτή Ευβοίας Κώστα Μαρκόπουλου, δημοσιεύτηκε σήμερα στον Ελεύθερο Τύπο, σχετικά με την απελευθέρωση των φαρμακείων.

Συγκεκριμένα:

«Για την απελευθέρωση των φαρμακείων, το Ευρωπαϊκό δικαστήριο έχει ήδη αποφανθεί για όλα.

Έχει ήδη αποφασίσει ναι στα πληθυσμιακά κριτήρια και τις ελάχιστες αποστάσεις (υποθέσεις C 570/07 και C 571/07). Έχει ήδη συμφωνήσει ότι δεν επιτρέπει σε μη φαρμακοποιούς να διατηρούν φαρμακείο (υποθέσεις C531/06, 171/07, 172/07). Τέλος, η οδηγία Bolkestein εξαιρεί από κανονισμούς υπηρεσιών εσωτερικής αγοράς, ιατρικές και φαρμακευτικές υπηρεσίες (123/2006, άρθρο 2 παρ.2 εδ. Στ΄).

Η κυβέρνηση τα έχει όλα ήδη λυμένα. Τα έχει έτοιμα να προχωρήσει σε απελευθέρωση του επαγγέλματος σε όλα τα άλλα που διέπουν το επάγγελμα του φαρμακοποιού. Αντ' αυτού, ο κ. Λοβέρδος αλλάζει κάθε μέρα την ατζέντα του διαλόγου κατά ένα τρόπο εξαιρετικά ακατανόητο. Πάντα επέμενε ότι ο μεγάλος αριθμός των φαρμακείων, αυξάνει την φαρμακευτική δαπάνη. Τώρα το ξέχασε… σαν να υπάρχει ένα «αόρατο χέρι» που καθοδηγεί το διάλογό του με τους φαρμακοποιούς. Ασφαλώς δεν είναι αυτό το laisser faire του ανταγωνισμού. Μοιάζει παραλογισμός να ξεπερνάμε ακόμη και τις κοινοτικές οδηγίες, σήμερα που τα μισά τουλάχιστον φαρμακεία επιβιώνουν χάρη σε δάνεια ή αποθεματικό τους. Και αν όσα συμφωνούνται ανατρέπονται την άλλη μέρα, τότε τουλάχιστον να μας πει η κυβέρνηση πως καλύτερα να γίνεται η διαπραγμάτευση με την Τρόικα που έχει τον τελευταίο λόγο.

Η απελευθέρωση των επαγγελμάτων γίνεται στην Ευρώπη για να ικανοποιηθεί ο ανταγωνισμός και να δημιουργηθούν ευκαιρίες. Ειδικά όμως εδώ, υπάρχει και η εξυπηρέτηση της δημόσιας υγείας. Στα φαρμακεία ωστόσο οι τιμές είναι δεδομένες όπως και το κέρδος, άρα μένει μόνο η εξυπηρέτηση του πολίτη για να βελτιώσουμε. Η κυβέρνηση δείχνει να επιμένει πως με το να δώσει φαρμακεία σε μη φαρμακοποιούς (π.χ. μεταξύ άλλων, ιατρούς, φαρμακευτικές εταιρίες, super markets κλπ) θα ικανοποιήσει τη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης. Ο ΟΟΣΑ και το Αυστριακό ίδρυμα υγείας OBIG, από το 2004, έχουν αποφανθεί για το αντίθετο. Ότι δηλαδή ο ποιοτικός ανταγωνισμός μεταξύ των φαρμακοποιών και φαρμακείων στην πραγματικότητα στην Ευρώπη είναι ισχυρότερος από άλλες περιοχές του κόσμου.

Είναι επικίνδυνο στο όνομα της απελευθέρωσης να οργανωθεί σύστημα συμφερόντων στο χώρο του φαρμακείου. Το μόνο που θα πετύχουμε είναι να νομιμοποιήσουμε αυτό που χρόνια τώρα κυνηγάμε, τη διαπλοκή συμφερόντων. Και τελικά, θα μετατρέψουμε τους φαρμακοποιούς σε υπαλλήλους-υπηρέτες.

Ο Υπουργός Υγείας πρέπει να διασφαλίσει ευκολότερη πρόσβαση σε ανοιχτό φαρμακείο όλο το 24ωρο και να συμφωνήσει με τους φαρμακοποιούς για το πληθυσμιακό κριτήριο.

Οτιδήποτε άλλο μπορεί να συνδεθεί με διαπλοκή συμφερόντων και το βρίσκω άδικο για τον κο Λοβέρδο».