Η κρίση βυθίζει τις γεννήσεις

Η κρίση κυριολεκτικά βυθίζει τις γεννήσεις μωρών στην Ελλάδα καθώς ολοένα και λιγότερα ζευγάρια, αναγνωρίζοντας τις οικονομικές δυσκολίες, αδυνατούν να αναλάβουν το κόστος της ανατροφής ενός νέου ανθρώπου.

Είναι χαρακτηριστικό, ότι για πρώτη φορά πέρυσι, μειώθηκε δραστικά ο αριθμός των γεννήσεων καθώς αυτές δεν ξεπέρασαν τις 86 χιλιάδες, όταν τα προηγούμενα χρόνια ξεπερνούσαν τις 100 χιλιάδες. Οι επιστήμονες προειδοποιούν πως ο ελληνικός πληθυσμός δεν ανανεώνεται και είναι σαφές πως σταδιακά η Ελλάδα μετατρέπεται σε χώρα ηλικιωμένων.

Εντωμεταξύ, η Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας (ΕΣΔΥ)  σε μελέτη της μπόρεσε να εκτιμήσει τη μακροχρόνια επίδραση της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής στην Ελλάδα με μια ανάλυση βασιζόμενη σε ένα μακροχρόνιο επενδυτικό μοντέλο.

Ο στόχος της μελέτης είναι o προσδιορισμός του οικονομικού οφέλους και κόστους που προκύπτει από τη γέννηση ενός υγιούς παιδιού με τη μέθοδο της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (IVF) στην Ελλάδα. Η προοπτική της ανάλυσης αφορούσε την πολιτεία και τα αποτελέσματα του υποδείγματος αντανακλούν σημερινές (2012) τιμές εκφρασμένες σε ευρώ. Βασιζόμενοι στη διεθνή εμπειρία αντίστοιχων αναλύσεων, αναπτύχθηκε ένα μαθηματικό μοντέλο για την αξιολόγηση της παραγωγικότητας ενός ατόμου (IVF) κατά τη διάρκεια της ζωής, όπως επίσης και τις συναλλαγές του με την πολιτεία.

Το μοντέλο διαχωρίζει τη ζωή ενός ατόμου σε 3 περιόδους.

1. Αρχικά στάδια της ζωής όπου το κράτος αρχικά συνεισφέρει α) στο κόστος γέννησης β) στην περίθαλψη, γ) στην εκπαίδευση και δ) στις απαλλαγές από φόρους για την οικογένεια

2. Κατά τη διάρκεια της απασχόλησης (εργατικής προσφοράς) όταν το άτομο αρχίζει να επιστρέφει πόρους στο κράτος μέσω των φορολογικών και άλλων εισφορών (φόρος, ΦΠΑ κατανάλωσης, κ.τ.λ.)

3. Την περίοδο συνταξιοδότησης όταν η πολιτεία συνεισφέρει επιπλέον πόρους για τη σύνταξη και τη φροντίδα υγείας των ηλικιωμένων

Το κόστος της γέννησης ενός παιδιού με υποβοηθούμενη αναπαραγωγή βασίζεται σε μία προηγούμενη μελέτη των ίδιων συγγραφέων η οποία προσδιόρισε το κόστος γέννησης με IVF περί τα €17,000.

Όλα τα οικονομικά αποτελέσματα προεξοφλήθηκαν με ένα επιτόκιο 3%, πρακτική που αποτελεί την κοινή αντιμετώπιση αντίστοιχων οικονομικών υποδειγμάτων.

Τα δημογραφικά και οικονομικά δεδομένα εξήχθησαν από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία και άλλες σχετικές πηγές.

Προκειμένου να ελεγχθεί η αξιοπιστία του υποδείγματος διερευνήθηκαν διάφορα σενάρια σχετικά με βασικές παραμέτρους του υποδείγματος.

Αποτελέσματα

Το κόστος γέννησης ενός παιδιού με υποβοηθούμενη αναπαραγωγή προσδιορίστηκε στα €17.015.

Το μέσο αθροιστικό προεξοφλημένο εισόδημα ενός ατόμου κατά τη διάρκεια της παραγωγικής του ζωής ανήλθε στα €258.070.

Η αντίστοιχη φοροδοτική του εισφορά εκτιμάται στα €133.947 που μειώνεται στα €67.627 λόγω των κρατικών εξόδων κατά τη διάρκεια της παιδική αλλά και της τρίτης ηλικίας (γήρας).

Η διαφορά λοιπόν φοροδοτικής προσφοράς και κρατικής χορηγίας ενός ατόμου είναι €60.435 και αντιπροσωπεύει μία απόδοση επένδυσης της τάξης του 182%.

Συμπέρασμα

Η κρατική επιχορήγηση της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής δύναται να αντιπροσωπεύει μία καλή επένδυση για το κράτος με δεδομένο το θετικό ισοζύγιο της φοροδοτικής ικανότητας του ατόμου. Επιπρόσθετα αξιοσημείωτη είναι η ψυχολογική επίδραση που έχει στα υπογόνιμα ζευγάρια η γέννηση ενός παιδιού με την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή.