Η φαρμακευτική πολιτική το διάστημα 2010 – 2014,
πέρα από τον εμφανή προσανατολισμό περιορισμού της δημόσιας
χρηματοδότησης, ακολουθεί πορεία ιδιωτικοποίησης της φαρμακευτικής
δαπάνης και περιοριστικής διανομής των φαρμάκων, τόνισε μεταξύ άλλων ο
Αθανάσιος Βοζίκης, επίκουρος καθηγητής, δ/ντης του Εργαστηρίου
Οικονομικών & Διοίκησης της Υγείας, του τμήματος Οικονομικής
Επιστολής του Πανεπιστημίου Πειραιώς.
Κατά την ομιλία του στο 7ο
Pharma & Health Conference, ο κ. Βοζίκης τόνισε πως, από την
καταγραφή και μελέτη του συνόλου των νομοθετικών-ρυθμιστικών παρεμβάσεων
της προαναφερόμενης περιόδου (136 Νόμοι, ΠΔ και ΥΑ), προκύπτει πιο
συγκεκριμένα πως:
- το 93% των νομοθετικών παρεμβάσεων μετακύλησαν το οικονομικό βάρος από το «Κρατικά προγράμματα και υποχρεωτικά προγράμματα χρηματοδότησης υγειονομικής περίθαλψης» – (ΗF1) στο «Νοικοκυριά -Καταναλωτής» – (HF3),
- ενώ περίπου το 50% των παρεμβάσεων αφορούσαν «εξαίρεση από καλύψεις» ή «όρια στον αριθμό ή/και το κόστος χρήσης της φαρμακευτικής αγωγής».
Τα παραπάνω ευρήματα,
δεν επιβεβαιώνουν απλά τη στοχοποίηση του φαρμακευτικού κλάδου στην
προσπάθεια μείωσης της δημόσιας χρηματοδότησης του συστήματος υγείας και
προσαρμογής στους μνημονιακούς στόχους, αλλά αναδεικνύουν το γεγονός,
ότι η επίτευξη των στόχων αυτών πραγματοποιήθηκε ουσιαστικά με τη
μετακύλιση σημαντικού ποσοστού από τη μείωση αυτή στους
ασθενείς-καταναλωτές και με τον περιορισμό στην πρόσβαση στη
φαρμακευτική περίθαλψη.
Για την κατάταξη και ανάλυση των νομοθετικών παρεμβάσεων χρησιμοποιήθηκε, αφενός μεν η οπτική των φορέων χρηματοδότησης του συστήματος υγείας (HF) του Συστήματος Λογαριασμών Υγείας (Σ.Λ.Υ.) και αφετέρου, η αξιολόγηση τους ως προς τον περιορισμό της πρόσβασης των πολιτών-ασθενών στη φαρμακευτική αγωγή.