Η Ελλάδα υιοθετεί τα χειρότερα του γερμανικού συστήματος Υγείας

Τα χειρότερα του γερμανικού συστήματος Υγείας επιχειρούν να μεταφέρει στην Ελλάδα η ομάδα δράσης (task force) της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αυτό που η γερμανική κυβέρνηση συμφώνησε να εισαγάγει στην Ελλάδα δεν είναι το γερμανικό επίτευγμα της καθολικής ασφαλιστικής κάλυψης του πληθυσμού. Πρόκειται για το πιο αμφιλεγόμενο κομμάτι του γερμανικού συστήματος - υπεύθυνο για τον τρομακτικό αποδεκατισμό του νοσηλευτικού προσωπικού και για τα «ματωμένα εξιτήρια» ασθενών, των οποίων η ανάρρωση δεν συμμορφώθηκεπρος τον προβλεπόμενο προϋπολογισμό. Η εφαρμογή του στη Γερμανία το 2003, όχι μόνο δεν μείωσε το κόστος του γερμανικού συστήματος Υγείας. Δεν ανέκοψε καν τους ρυθμούς αύξησής του!

Η μαρτυρία ανήκει στα στελέχη του γερμανικού συνδικάτου Ver.di Κάλε Κούνκελ και Κρίστιαν Γκόνταου, οι οποίοι επισκέφθηκαν την Ελλάδα στις αρχές Οκτωβρίου και περιγράφουν την εμπειρία τους ως εξής:

«Πολλοί ασχολούνται, και δικαίως, με τα άμεσα προβλήματα του κλάδου: Τις περικοπές μισθών, υγειονομικού προσωπικού και χρηματοδότησης, την ώρα που σε υψηλότερο επίπεδο μπαίνουν οι βάσεις για τη μόνιμη υποβάθμιση του συστήματος Υγείας, ακόμη και όταν η λιτότητα παρέλθει.

Το γερμανικό σύστημα, που υιοθετείται και από την Ελλάδα, βασίζεται στα «DRGs» (θεραπευτικά πρωτόκολλα) και δεν χρηματοδοτεί τα δημόσια νοσοκομεία με βάση τα έξοδά τους. Τα χρηματοδοτεί με βάση μια εργοστασιακή λογική τυποποίησης, σύμφωνα με την οποία όλοι οι ασθενείς που υποφέρουν από συγκεκριμένη πάθηση έχουν τις ίδιες ανάγκες, που κοστολογούνται με τον ίδιο τρόπο.

Είτε ένας ασθενής νοσηλευτεί τέσσερις ημέρες, είτε δύο εβδομάδες, το νοσοκομείο θα εισπράξει από το ασφαλιστικό ταμείο το ίδιο ποσό, αυτό που αντιστοιχεί στη διάγνωσή του.

Είτε μείνει στην εντατική μία ημέρα είτε μείνει τρεις, η αποζημίωση του νοσοκομείου θα είναι ίδια. «Νοσηλεύτριες μας λένε ότι πλέον περιθάλπουν στους θαλάμους ασθενείς που πριν δέκα χρόνια θα ήταν οπωσδήποτε στην εντατική», λέει ο Γκόνταου. «Φτιάχνουν έναν "κυλιόμενο διάδρομο” ασθενών. Δεν κοιτάς την ξεχωριστή κατάσταση του κάθε ασθενή, προσπαθείς να τον ταιριάξεις μέσα στο σύστημα. Και αυτό οδηγεί σε καταστάσεις που οι ασθενείς παίρνουν εξιτήριο πιο νωρίς από ό,τι πρέπει», προσθέτει.

«Επειδή τα τελευταία χρόνια το ποσό που λαμβάνουν τα νοσοκομεία για τις υπηρεσίες τους αυξάνεται λιγότερο από το κόστος των υπηρεσιών, δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος. Τα νοσοκομεία μπορούν να επιβιώσουν μόνο αυξάνοντας τον αριθμό των περιστατικών που περιθάλπουν», αναφέρει κοινοβουλευτική ερώτηση βουλευτών της γερμανικής αντιπολίτευσης που υποβλήθηκε πέρυσι. «Είτε πρέπει να περιθάλπουν περισσότερους ασθενείς, είτε οι θεραπείες να γίνονται πιο επεμβατικές», σημειώνουν οι ερωτώντες βουλευτές.

Η Γερμανία παραδέχεται τους μη ιατρικώς ενδεδειγμένους χειρισμούς

Η κυβέρνηση της Γερμανίας αναγνώρισε εμμέσως ότι υπάρχει πρόβλημα, αναφέροντας στην απάντησή της, με ημερομηνία 14 Αυγούστου 2013 ότι «δρομολογούνται τα πρώτα μέτρα ώστε να καταργηθούν τα κίνητρα για μη ιατρικώς ενδεδειγμένους χειρισμούς». Συνοψίζοντας μελέτη που έγινε από τους ίδιους τους διαχειριστές του συστήματος, η γερμανική κυβέρνηση αναφέρει ότι «στο διάστημα 2006-2008, μόνο το 1/3 της αύξησης της προσφοράς υπηρεσιών μπορεί να εξηγηθεί από τη δημογραφική εξέλιξη του πληθυσμού».

Το σύστημα υποχρεώνει ακόμη και τα δημόσια νοσοκομεία να αποκομίζουν κέρδη από την περίθαλψη των ασθενών, προκειμένου να κλείνουν τις τρύπες της υποχρηματοδότησης των υποδομών τους από τα ομοσπονδιακά κρατίδια.

«Όταν μάλιστα τεθεί σε εφαρμογή το "φρένο χρέους”, το 2017, πάρα πολλοί δήμοι και κρατίδια θα κοιτάξουν να ξεφορτωθούν τα νοσοκομεία τους.

Οι Γερμανοί συνδικαλιστές εξηγούν ότι η μείωση του νοσηλευτικού προσωπικού στη χώρα τους άρχισε όταν καταργήθηκε η υποχρεωτική αναλογία νοσηλευτικού προσωπικού προς ασθενείς το 1996 και εντάθηκε από το 2003, όταν υιοθετήθηκαν τα DRGs. «Ως το 2008 χάσαμε 50.000 νοσηλευτές και νοσηλεύτριες και οι εργασιακές συνθήκες επιδεινώθηκαν. Πλέον, το 60-70% των νοσηλευτών/τριών λένε ότι δεν μπορούν να κάνουν αυτό που πρέπει για το καλό των ασθενών. Και αν δουλεύουν σε αυτό το σύστημα για χρόνια, αρρωσταίνουν και οι ίδιες. Νοσηλεύτρια είναι η χειρότερη δουλειά που μπορεί να κάνει κανείς στο γερμανικό σύστημα».