Πολλοί φίλοι φαρμακοποιοί αναφέρουν τελευταία στις συζητήσεις τους σαν ανησυχητικό σημάδι την έξαρση των φαινομένων (κρουσμάτων, αν θέλετε) ανυπομονησίας και δυσαρέσκειας των πελατών τους, όταν η εξυπηρέτησή τους δεν είναι άμεση (όπως την εννοούν εκείνοι).
Πράγματι, ο ολοένα πιο αγχώδης τρόπος ζωής, οι πιεσμένοι χρόνοι, το γενικότερο στρες που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια, ωθούν σε παράλογες -πολλές φορές- απαιτήσεις και συμπεριφορές. Αν ο καταναλωτής φαρμάκου ξεχνά ότι δεν μπαίνει σε ένα απλό εμπορικό κατάστημα, αλλά σε ένα φαρμακείο που σχετίζεται με την υγεία και είναι υποχρεωμένο εκ των πραγμάτων να ακολουθεί αυστηρές διαδικασίες που απαιτούν περισσότερο χρόνο, τότε ο φαρμακοποιός έχει δουλειά: πρέπει να εκπαιδεύσει τον συγκεκριμένο τύπο πελάτη.
Σε τέτοιες περιπτώσεις, εξηγούμε ότι το φάρμακο δεν είναι ένα προϊόν όπως τα υπόλοιπα. Σχετίζεται με την υγεία μας και δεν το παίρνουμε απλά από το ράφι για να το βάλουμε στο καλάθι μας. Ο φαρμακοποιός πρέπει να είναι βέβαιος ότι εκτελεί σωστά μια συνταγή ή ότι παρασκευάζει σωστά ένα ομοιοπαθητικό σκεύασμα, για έναν απλό λόγο: τα λάθη στο συγκεκριμένο επάγγελμα/λειτούργημα δεν επιτρέπονται.
Το
καταναλωτικό κοινό είναι, σε πολλές περιπτώσεις, λάθος εκπαιδευμένο από
καταστήματα ή καμπάνιες που υπόσχονται εξυπηρέτηση σε χρόνο dt. Εντάσσεται
πλέον στα καθήκοντα του φαρμακοποιού (και του προσωπικού του) να μεταδώσει το
σωστό μήνυμα: το φάρμακο και τα
παραφαρμακευτικά προϊόντα δεν σερβίρονται άκριτα και χωρίς δεύτερη σκέψη.
Αφορούν την υγεία και η όποια μικρή καθυστέρηση οφείλεται στην ευσυνειδησία και
τον επαγγελματισμό των ανθρώπων του φαρμακείου. Το κοινό θα εκπαιδευθεί συν τω
χρόνω και θα αποδέχεται μια μικρή σχετικά καθυστέρηση που σχετίζεται με την
προστασία της υγείας του.