Η βιολογική δράση και τα κλινικά οφέλη των προσαρμοσογόνων

Οι ερευνήτριες Μυρτώ Βαρσάνη και Όλγα Τζάκου πραγματοποίησαν μια επισκόπηση της μέχρι σήμερα γνώσης μας για τη θεραπευτική δράση των προσαρμοσογόνων φυτών.

Ο όρος προσαρμογόνα πρωτοεμφανίστηκε στην επιστημονική βιβλιογραφία το 1957 από το Ρώσο τοξικολόγο Nicolay Lazarev ο οποίος αναφέρθηκε σε ουσίες που αυξάνουν την κατάσταση της μη ειδικής αντίστασης στο στρες. Η γενική του ιδέα ήταν βασισμένη στη θεωρία του Hans Selye σχετικά με το στρες και το γενικό σύνδρομο προσαρμογής το οποίο έχει τρεις φάσεις: τη φάση συναγερμού, τη φάση αντίστασης και τη φάση εξάντλησης.

Αργότερα ένας άλλος Σοβιετικός επιστήμονας, ο φαρμακολόγος Israel Brekhman ανέφερε ότι τα προσαρμογόνα πρέπει να είναι ασφαλή και να ομαλοποιούν τις λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού ανεξάρτητα από τη φύση των στρεσογόνων παραγόντων.

’λλοι ορισμοί για τα προσαρμογόνα συνδέονται επίσης και με φυσιολογικές καταστάσεις:

• Οι προσαρμογόνες ουσίες αναφέρεται ότι έχουν την ικανότητα να ομαλοποιούν τις λειτουργίες του σώματος και να ενισχύουν τα συστήματα που επηρεάζονται από το στρες. Αναφέρεται ότι έχουν μία προστατευτική επίδραση στην υγεία από περιβαλλοντικές επιδράσεις και συναισθηματικές καταστάσεις.
• Τα προσαρμογόνα είναι αβλαβείς παράγοντες που μη εξειδικευμένα αυξάνουν την αντίσταση του οργανισμού έναντι σε φυσικούς, χημικούς, βιολογικούς και ψυχολογικούς επιβλαβείς στρεσογόνους παράγοντες παρέχοντας ένα ομαλοποιημένο αποτέλεσμα ανεξάρτητα από τη φύση της παθολογικής κατάστασης.
• Τα προσαρμογόνα είναι ουσίες που προκαλούν σε έναν οργανισμό μία κατάσταση μη ειδική αυξανόμενης αντίστασης, επιτρέποντάς του να εξουδετερώσει τα στρεσογόνα μηνύματα και να προσαρμοστεί σε εξαιρετική πίεση.

Τα προσαρμογόνα ως φαρμακοθεραπευτική ομάδα ορίζονται πρόσφατα ως τα σκευάσματα φυτικής προέλευσης που αυξάνουν την προσοχή και την αντοχή στην κόπωση και τη μείωση του στρες που προκαλείται από βλάβες και διαταραχές που σχετίζονται με το νευρο-ενδοκρινικό και το ανοσοποιητικό σύστημα. Ο ορισμός αυτός βασίζεται σε στοιχεία που προέρχονται από κλινικές δοκιμές στις οποίες οι συγγραφείς αξιολογούνται σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Κλίμακα Αξιολόγησης Φαρμακευτικών Προϊόντων και τη Jadad κλίμακα (μία αναγνωρισμένη κλίμακα για κλινικές δοκιμές).

Το φαρμακολογικό προφίλ διαφόρων προσαρμογόνων φυτών μπορεί να διαφέρει από φυτό σε φυτό, αλλά αυτό που είναι κοινό για όλα τα πραγματικά προσαρμογόνα είναι η ικανότητά τους να αυξάνουν την κατάσταση της μη ειδικής αντίστασης και να είναι ασφαλή σε μακροχρόνια χρήση χορηγούμενα σε κατάλληλη δόση. Ο όρος προσαρμογόνο αποδίδεται συχνά σε φυτά, ακόμη και όταν δεν πληρούνται τα κριτήρια της προσαρμογόνου δράσης, όπως η σημαντική και ουσιαστική γενική προσαρμογόνος δράση σε στρες που επηρεάζει ολόκληρο τον οργανισμό και τις κύριες λειτουργίες του. Πράγματι, η συστηματική φαρμακολογική αποτίμηση παραδοσιακά χρησιμοποιούμενων τονωτικών (πιθανών προσαρμογόνων) δείχνει ότι ορισμένα από αυτά δεν πληρούν τα κοινά εξ ορισμού κριτήρια για προσαρμογόνο δράση.

Διαβάστε ολόκληρη τη μελέτη εδώ.