Γαλλία vs Ολλανδίας για αθέμιτες πρακτικές ηλεκτρονικού φαρμακείου

Ειδικότερα, εταιρεία που εκμεταλλεύεται κατάστημα φαρμακείου στις Κάτω Χώρες, διαθέτει και ιστότοπο που απευθύνεται ειδικά στο γαλλικό καταναλωτικό κοινό και προωθεί προϊόντα (φάρμακα που δεν απαιτούν ιατρική συνταγή καθώς και παραφάρμακα) μέσω πολύμορφης διαφημιστικής εκστρατείας ευρείας εμβέλειας.

Ενώσεις και εταιρείες φαρμακείων στη Γαλλία καταγγέλλουν αυτήν την πρακτική ως πράξη αθέμιτου ανταγωνισμού και τονίζουν ότι η ολλανδική εταιρεία παρακάμπτει τη γαλλική νομοθεσία που επιβάλλει από κάθε ασθενή τη συμπλήρωση ερωτηματολογίου επί θεμάτων υγείας πριν από την επικύρωση της πρώτης του παραγγελίας σε ηλεκτρονικό φαρμακείο.

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κλήθηκε λοιπόν να διευκρινίσει κατά πόσον ένα κράτος-μέλος μπορεί να ρυθμίζει αφενός τη διαφήμιση ηλεκτρονικών φαρμακείων από άλλες ευρωπαϊκές χώρες και αφετέρου τη διαδικασία διαδικτυακής παραγγελίας μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων.

Σύμφωνα με την πρόταση του Γενικού Εισαγγελέα προς το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, το άρθρο 34 ΣΛΕΕ δεν αποκλείει σε ένα κράτος να απαγορεύσει τη διαφήμιση για τις υπηρεσίες διαδικτυακής πώλησης φαρμάκων από φαρμακείο άλλης χώρας και την προσφορά εκπτώσεων τιμών όταν η παραγγελία υπερβαίνει ορισμένο ποσό. Αυτό ισχύει εφόσον η εν λόγω ρύθμιση κρίνεται αναγκαία για την προστασία της αξιοπρέπειας του επαγγέλματος του φαρμακοποιού.

Ο εισαγγελέας επίσης αναφέρει ότι η οδηγία 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ορίζει στα κράτη-μέλη να κοινοποιούν την πρόθεσή τους να εφαρμόσουν ρυθμίσεις και περιορισμούς στα εμπλεκόμενα κράτη και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προκειμένου να απαγορεύουν διαφημίσεις, προσφορές κτλ., εφόσον κρίνεται ότι οι περιορισμοί γίνονται για την προστασία της δημόσιας υγείας. Αν δεν γίνει η παραπάνω κοινοποίηση, η χώρα δεν μπορεί να παρέμβει στις υπηρεσίες του φαρμακείου από το εξωτερικό.

Βγήκε η απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις πρακτικές ηλεκτρονικών φαρμακείων που διαφημίζονται και προωθούν ΜΗΣΥΦΑ σε άλλες χώρες, παραβλέποντας τη σχετική νομοθεσία αυτών. Σύμφωνα με το Δικαστήριο, μια χώρα δεν μπορεί να απαγορεύει σε ηλεκτρονικά φαρμακεία που είναι εγκατεστημένα σε άλλο κράτος-μέλος της Ε.Ε. να πουλά μη συνταγογραφούμενα φάρμακα και παραφάρμακα σε άλλες χώρες, κάνοντας χρήση πληρωμένης αναφοράς σε μηχανές αναζήτησης και σε ιστότοπους σύγκρισης τιμών. Επιτρέπεται όμως, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, να περιορίσει τη διαφήμιση, να απαγορεύσει τις προσφορές για φάρμακα και να απαιτήσει να συμπεριληφθεί ένα ερωτηματολόγιο υγείας στη διαδικασία παραγγελίας φαρμάκων στο διαδίκτυο.