Φαρμακείο απέναντι από νοσοκομείο

Ποια είναι η σύνθεση της πελατείας σου; Μόνιμη πελατεία υπάρχει;

Οι συγγενείς ασθενών αλλά και οι ασθενείς που νοσηλεύονται, οι οποίοι όταν γίνεται η εισαγωγή τους χρειάζονται κάποια είδη πρώτης ανάγκης ή κάποια φάρμακα που δεν υπάρχουν μέσα στο νοσοκομείο ή άλλα που έχουν ξεχάσει. Επίσης οι ασθενείς κατά την έξοδο από το νοσοκομείο, είτε από τα επείγοντα, είτε μετά από νοσηλεία. Η πελατεία μου είναι επίσης άνθρωποι από τη γειτονιά και ένα πολύ σημαντικό κομμάτι ακόμη είναι οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου. Στο φαρμακείο έρχονται επίσης εργαζόμενοι άλλων επιχειρήσεων από εδώ γύρω. Αυτή περίπου είναι η σύνθεση. Είναι, θα λέγαμε, 30% από τη γειτονιά, 30% εργαζόμενοι στο νοσοκομείο και ένα 40% ασθενείς και συγγενείς.

Πώς είναι οι σχέσεις με τους συγγενείς των ασθενών που νοσηλεύονται; Υπάρχει χρόνος να αναπτυχθεί κάποια οικειότητα;

Αναπτύσσουμε εύκολα σχέσεις και οικειότητα με τους συγγενείς των ασθενών που νοσηλεύονται, ιδιαίτερα στην περίπτωση που υπάρχουν σοβαρά προβλήματα υγείας, κι αυτό γιατί συνήθως όταν κάποιος συγγενής φροντίζει τον ασθενή προσπαθεί να μην εκφράζει τα συναισθήματά του, τους φόβους ή την απελπισία του μπροστά του, ενώ όταν έρχεται εδώ ανοίγεται, πολλές φορές ξεσπά σε κλάματα και επομένως χρειάζεται στήριξη.

Είσαι δηλαδή δεμένη πιο πολύ με το πρόβλημα του ασθενή λόγω της θέσης του φαρμακείου σου.

Πάρα πολύ, και έχω ζήσει φοβερές καταστάσεις. Γιατί σε κάποιον άλλο φαρμακοποιό, για παράδειγμα, θα τύχει μία φορά να αντιμετωπίσει μια ασθένεια όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας, ενώ εγώ βλέπω κάθε μέρα ανθρώπους με χρόνιες παθήσεις, καρκινοπαθείς, παιδιά που έχουν μείνει τετραπληγικά ή παραπληγικά από ατυχήματα. Αυτό είναι ένα βάρος, ένα μεγάλο βάρος, από την άλλη όμως νιώθω ότι προσφέρω προσπαθώντας να δώσω έστω και μια μικρή παρηγοριά αλλά και σωστή ενημέρωση και γρήγορη εξυπηρέτηση σε αυτούς τους ανθρώπους.

Πως είναι η σχέση σου με τους εργαζόμενους του νοσοκομείου;

Πάρα πολύ στενές. Αισθάνομαι κατά κάποιο τρόπο πως είμαι γρανάζι του συστήματος του νοσοκομείου. Σκεφτείτε ότι όταν ήταν να γεννήσω τα παιδιά μου, οι πελάτες μου, που εργάζονταν στο νοσοκομείο, μου έλεγαν: «Όταν είναι να πας τα παιδιά σε παιδικό σταθμό θα τα φέρεις στον παιδικό σταθμό του νοσοκομείου». «Μα εγώ δεν είμαι εργαζόμενη του νοσοκομείου» τους απάντησα. «Εσύ δεν είσαι; Εσύ είσαι μέρος του νοσοκομείου» μου είπαν.

Η ιδιαιτερότητα στη ζήτηση

Πόσο άμεση είναι η εξάρτηση της επαγγελματικής ύλης σου από το νοσοκομείο; Τι κινείται περισσότερο εδώ, σπάνια φάρμακα, ορθοπαιδικά, συμπληρώματα διατροφής;

Είμαι άμεσα εξαρτώμενη από το νοσοκομείο. Περισσότερο δίνουμε φάρμακα. Πολλά κολλύρια γιατί το Γενικό Κρατικό έχει πολύ καλό Οφθαλμολογικό τμήμα. Έχει δύο Οφθαλμολογικές Κλινικές, την Πανεπιστημιακή και την Κρατική. Πολλοί γιατροί, πολλές συνταγές, πολλοί ασθενείς. Από τις υπόλοιπες Κλινικές βγαίνουν ισομερώς συνταγές. Όσο πιο σπάνια ή επείγουσα η έναρξη της θεραπείας τόσο μεγαλύτερη η πιθανότητα να αναζητηθούν τα φάρμακα σε μας. Τα συμπληρώματα διατροφής δε θα έλεγα ότι έχουν ιδιαίτερη ζήτηση, τα προωθούμε όμως εμείς, γιατί θεωρώ πως είναι πλέον απαραίτητα για όλους. Καλλυντικά και γενικά παραφαρμακευτικά είδη έχουν ζήτηση από τους μόνιμους πελάτες μας.

Εννοείς ότι σ’ εσένα έρχονται μόνο σε περίπτωση ανάγκης;

Όχι απαραίτητα, απλά είναι πιο πιθανό να προτιμήσει να εξυπηρετηθεί από μας κάποιος που θα ταξιδέψει και δε γνωρίζει ούτε αν θα υπάρχουν διαθέσιμα τα φάρμακα στον προορισμό του ούτε καν τι ώρα θα φτάσει σε σχέση με κάποιον που μένει στην Αθήνα και έχει φαρμακείο που εξυπηρετείται συνήθως. Έχουμε όμως δημιουργήσει και πελατεία, δηλαδή ανθρώπους που έρχονται για την τακτική επίσκεψή τους στο Κρατικό και έρχονται μετά εδώ να πάρουν τα φάρμακά τους γιατί μας έχουν μάθει, γιατί τους έχουμε εξυπηρετήσει, για χίλιους δύο λόγους. Καμιά φορά πάλι ο γιατρός τούς λέει να κάνουν άμεσα μια ένεση, οπότε αναγκαστικά θα ’ρθουν σε μας.

Διακινείς εξειδικευμένα νοσοκομειακά είδη τα οποία βρίσκονται σε έλλειψη στο νοσοκομείο ή δεν παρέχονται στον ασθενή σε μεγάλη ποσότητα (π.χ. υποσέντονα, διάφορες συσκευές κ.τ.λ.);

Πολλές φορές αναζητούν είδη για την πρόληψη ή τη θεραπεία των κατακλίσεων. Επίσης πάνες ακράτειας, υποσέντονα, καθετήρες, όπως επίσης και γενικά είδη προσωπικής υγιεινής.

Στα ορθοπαιδικά έχεις περισσότερη κίνηση χάρη στο νοσοκομείο;

Σε αυτά έχω κίνηση από το νοσοκομείο, άλλωστε έχω δημιουργήσει ειδικό τμήμα για αυτά. Τα είδη που κινούνται περισσότερο είναι νάρθηκες, πατερίτσες, αεροστρώματα, αντιεμβολικές κάλτσες, νοσοκομειακά κρεβάτια κ.τ.λ.

Η άσκηση πρωτοβάθμιας περίθαλψης

Αν και απέναντι από νοσοκομείο αντιμετωπίζεις κάποια έκτακτα ή άλλα περιστατικά που χρειάζονται πρωτοβάθμια περίθαλψη ως προθάλαμος ενδεχομένως του νοσοκομείου ή όταν οι ασθενείς δεν έχουν βρει άκρη σε μια εφημερία;

Δεν είναι πολύ συχνό το φαινόμενο, άλλωστε πολλοί πελάτες μας είναι γιατροί ή νοσηλευτές. Φυσικά συμβαίνει, γιατί υπάρχει και περαστικός κόσμος, υπάρχει και η γειτονιά. Τώρα όσον αφορά τα περιστατικά από το νοσοκομείο εγώ δεν πολυ-αναλαμβάνω, γιατί ο άλλος για να πάει στο νοσοκομείο σημαίνει ότι δεν έχει κάτι απλό.

Οπότε είσαι επιφυλακτική…

O ρόλος μας είναι να τον οδηγήσουμε το συντομότερο στο γιατρό, γιατί εμείς γνωρίζουμε πολύ καλά τους κινδύνους. Από την άλλη, πολλές φορές που χρειάζεται να κάνω μια αλλαγή, εννοείται ότι την κάνω. Όταν περιμένει ο άλλος δυο τρεις ώρες και είναι κάτι πολύ απλό που μπορώ να το κάνω κι εγώ, δε θα τον αφήσω έτσι. Ή, πολλές φορές, βγαίνοντας από τα επείγοντα οι ασθενείς πρέπει να κάνουν αντιτετανικό ορό και αυτό είναι κάτι που επίσης αναλαμβάνουμε.

Οι εφημερίες

Στις εφημερίες ποια είναι η κατάσταση του φαρμακείου; Το νοσοκομείο κάθε ποτέ εφημερεύει;

Κάθε τέσσερις μέρες. Είναι φορές που μπορεί να είναι αυξημένη κίνηση και είναι φορές που δεν το καταλαβαίνουμε καν ότι έχει εφημερία. Γιατί ο άλλος πάει στη γειτονιά του, γιατί εκεί έχει συνηθίσει να πηγαίνει. Το καταλαβαίνουμε σίγουρα την ώρα που πλησιάζει το κλείσιμο οπότε και δεν έχουν άλλη επιλογή.

Οι εφημερίες σου εδώ πώς είναι; Κάθε πότε είναι καταρχήν;

Κάθε 31 μέρες. Γενικά δεν είναι πάρα πολύ καλές. Παρά το γεγονός ότι είμαι επί της Μεσογείων, αυτός που έρχεται από τους Αμπελόκηπους, που εκεί υπάγομαι, δε θα έρθει εδώ, θα πάει προς το κέντρο των Αμπελοκήπων. Αν έχει εφημερία το νοσοκομείο, βέβαια, τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Η δική σου εφημερία τυχαίνει να συμπίπτει με του νοσοκομείου;

Δυστυχώς δεν είναι τόσο συχνό. Αυτό που συμβαίνει στις εφημερίες, επειδή εμείς πρέπει να μπορούμε να ικανοποιούμε τις απαιτήσεις του πελάτη άμεσα, γιατί οι πελάτες δεν είναι δυνατόν να περιμένουν, δεν μπορείς να τους πεις «έλα το απόγευμα», είναι ότι έχουμε φοβερή πληρότητα, έχουμε πολλά φάρμακα και σε ποσότητα και σε σπανιότητα. Σε μας, λοιπόν, καταλήγουν όσοι πιθανόν δεν έχουν βρει κάτι σπάνιο.

Σε ποια φάρμακα είναι που έχεις αυτήν την πληρότητα και ποικιλία, σε όλα ή σε κάποια συγκεκριμένα;

Σε κουράν, αλλά και σε αντινεοπλασματικά και σε ανοσοκατασταλτικά, στις ειδικές κατηγορίες. Για νεφροπαθείς έχουμε σπάνια φάρμακα, φάρμακα για αιματολογικές ασθένειες. Έχω γενικά στοκ σπάνιων φαρμάκων επειδή έχω πελάτες που τα αγοράζουν και είμαι υποχρεωμένη να τα κρατάω.

O εκσυγχρονισμός

Πώς βλέπεις την προσπάθεια εκσυγχρονισμού του φαρμακείου που επιχειρείται μέσω των εταιρειών διαχείρισης φαρμακείων;

Είμαι μέλος της Active Health και βλέπω την προσπάθεια αυτή θετικά. Όλοι θα έπρεπε να βρούμε ένα τρόπο να εκσυγχρονίσουμε το φαρμακείο μας.

Οι κίνδυνοι

Ποια είναι η γνώμη σου για την αφαίρεση της επαγγελματικής ύλης του φαρμακείου από άλλα κανάλια διανομής; Δεν ξέρω, βέβαια, κατά πόσο ισχύει αυτό για το φαρμακείο σου που είναι απέναντι από νοσοκομείο;

Όλα τα φαρμακεία επηρεάζονται. Όταν παλιά οι νοσοκόμες, για παράδειγμα, αγόραζαν τα σαμπό από εδώ και προχθές είδα τα σαμπό της Dr. Scholl να διατίθενται στα Hondos, δε επηρεάζει αυτό και μας;

Αυτούς τους κινδύνους που διαφαίνονται τώρα τελευταία με τις αλυσίδες φαρμακείων πώς βλέπεις να αντιμετωπίζονται από τα φαρμακεία;

Με τις αλυσίδες φαρμακείων. Δηλαδή όταν είσαι μέλος μιας αλυσίδας, σε διασφαλίζει, νιώθεις πιο προστατευμένος. Με τη συνένωση δηλαδή.

____________

(Ολοκληρωμένη την συνέντευξη θα τη βρείτε στο τεύχος 104 του Φαρμακευτικού Κόσμου)