Φ.Σ. Ροδόπης: «Όχι άλλη ανοχή - Όχι άλλη υποτέλεια»

Με ανοικτή επιστολή προς τους Φαρμακευτικούς Συλλόγους της χώρας, ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Ροδόπης επισημαίνει τα εξής:

“Κομοτηνή 21-09-2010

Όχι άλλη ανοχή – Όχι άλλη υποτέλεια. Ας μη μείνουμε απλοί παρατηρητές.

Ανοιχτή επιστολή προς όλους τους φαρμακοποιούς, Φαρμακευτικούς Συλλόγους, Π.Φ.Σ.

Συνάδελφοι

Ο κλάδος μας δέχεται ευθεία επίθεση.

Γίνεται ενορχηστρωμένη προσπάθεια να αμαυρωθεί η εικόνα του Έλληνα Φαρμακοποιού.

Το «άνοιγμα» του επαγγέλματος παίζεται στα ΜΜΕ κατά κόρον με την Κυβέρνηση να το έχει συνεχώς πρώτο θέμα, ενώ γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι ανεργία στον κλάδο μας είναι σχεδόν ανύπαρκτη, ότι αυτά που ισχύουν στην Ελλάδα ισχύουν και σε όλη την Ευρώπη, καθώς επίσης και ότι έχουμε ικανό αριθμό αποφάσεων των Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων που ενισχύουν τις θέσεις μας και τον τρόπο λειτουργίας των φαρμακείων μας.

Επίσης προβάλλεται η παραβατική συμπεριφορά ορισμένων συναδέλφων και μέσα από αυτήν επιδιώκεται η απαξίωση συνολικά προς τον κλάδο μας, η ισοπέδωση της επιστημονικής και της κοινωνικής μας προσφοράς, η οικονομική μας εξαθλίωση και στο τέλος η άλωσή μας από τα μεγάλα επενδυτικά κεφάλαια, όταν πια θα είμαστε εντελώς αδύναμοι και ανίσχυροι.

Αιτία όλων των κακών οι φαρμακοποιοί!!!

Δεν σας κάνει εντύπωση ότι κανείς από τους αρμόδιους των Υπουργείων, και τους σημερινούς και τους χθεσινούς και τους προχθεσινούς, δεν κάνει έστω μία νύξη για τους υπεύθυνους της υπερτιμημένης και διογκωμένης φαρμακευτικής δαπάνης των τελευταίων τουλάχιστον 10 χρόνων; Αυτών που με την υπογραφή τους έδιναν τις τιμές… ελαφρά τη καρδία;

Αλήθεια πόσα δις επιβαρύνθηκαν τα ασφαλιστικά ταμεία και οι ασθενείς όλα αυτά τα χρόνια, επειδή οι αρμόδιοι όριζαν τις τιμές, όπως τις όριζαν, και στη συνέχεια τις ξεχνάγανε, ενώ οι πιο πολλές εξ αυτών μειώνονταν στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης 30 και 40 και 50 % ; Και αυτό αποτελεί μόνο το 20% των δαπανών υγείας, αφού οι υπόλοιπες (νοσοκομεία, ιατρικά μηχανήματα και συσκευές, ιδιωτικές κλινικές, δαπάνες άλλων υγειονομικών προϊόντων, κλπ) αφορούν το 80%.

Κανείς όμως δεν μιλάει. Κανείς δεν το κάνει θέμα.

Αλήθεια, αυτό δεν ήταν σκάνδαλο; Αυτό δεν είναι για εξεταστική επιτροπή; Αλήθεια έχει να ζηλέψει κάτι από τα άλλα;

Είναι οι φαρμακοποιοί αυτοί που όριζαν τις τιμές στα φάρμακα όλα αυτά τα χρόνια; Ή, μήπως είναι οι φαρμακοποιοί αυτοί που συνταγογραφούσαν και όριζαν το πόσα και ποια φάρμακα θα χορηγηθούν στους ασθενείς μας;

Σίγουρα όμως, οι φαρμακοποιοί είναι οι κατάλληλοι για να τους… φορτώσουμε όλη αυτή την κατάσταση. Ένα πρώτο παράδειγμα: το πώς η πολιτεία συμπεριφέρθηκε με την άδικη και άμεση μείωση της περιουσίας μας, αφού το στοκ μας, που αυτή το έχει διατιμήσει και αυτή μας υποχρεώνει να το έχουμε στα ράφια μας έτοιμα προς χορήγηση στους ασθενείς, σε μια νύχτα το υποτίμησε κατά 30-35%.

Ένα κατάλληλο εξιλαστήριο θύμα.

Φορολογικά, είμαστε εξαιρετικά καλοπληρωτές σε φόρους και ΦΠΑ, και έτσι φαντάζουμε μια εύκολη λεία.

Αυτά σκέπτονται οι αρμόδιοι και αυτά ονειρεύονται όσοι από τους…. μεγάλους μας…. καλοβλέπουν.

Και σίγουρο επίσης είναι , ότι οι φαρμακοποιοί είναι αυτοί που σήμερα εγκλωβίστηκαν σε έναν ιδιαίτερα φουσκωμένο αριθμό 12.500 φαρμακείων, παγκόσμια πρωτιά, ο οποίος δημιουργήθηκε λόγω της υπερτιμημένης φαρμακευτικής αγοράς και τώρα με τους τζίρους που θα διαμορφωθούν, όταν με το καλό πιάσουμε πάτο, αυτοί θα κληθούν να πληρώσουν τη νύφη, αφού είναι μαθηματικά εξακριβωμένο, ότι στην επόμενη διετία 4.000-5.000 φαρμακεία θα πρέπει να κλείσουν.

Με την 1η δραστική μεσοσταθμική μείωση των τιμών των φαρμάκων συρρικνώθηκαν οι λιανικές πωλήσεις στο 75% και με την δεύτερη του Σεπτεμβρίου αλλά και με την τρίτη που αναμένουμε στα αντίγραφα (όπως ακούγεται) και για τις οποίες οφείλουμε σαν κλάδος να υπογραμμίσουμε ότι συμφωνούμε, εφ’ όσον αυτές γίνονται δίκαια και ορθολογιστικά, τολμούμε να πούμε ότι κατεβαίνουμε στο 60-65%.

Ας συνυπολογίσουμε και τις επικείμενες αλλαγές που προγραμματίζονται, και αν αυτές υλοποιηθούν στο ακέραιο, όπως:

- η αρνητική λίστα (ακούγεται περί τα 800 σκευάσματα)

- ο μηχανογραφικός και ηλεκτρονικός έλεγχος της συνταγογράφησης των ιατρών και της εκτέλεσης – χορήγησης των φαρμάκων από τα φαρμακεία

- οι περιορισμοί στη συνταγογράφηση (στην ποσότητα, στις κατηγορίες ανά δραστική ουσία καθώς και περιορισμοί ανά ιατρική ειδικότητα ή και πλαφόν συνταγών ανά γιατρό, όπως γράφτηκε στον τύπο από την συνεδρίαση των Διοικητών των ασφαλιστικών Ταμείων στις 23-8-10)

- και η επιχειρούμενη μείωση, σε όποιο βαθμό, του ποσοστιαίου κέρδους μας ή η παροχή εκπτώσεων στα ασφαλιστικά Ταμεία.

Δυστυχώς, με κατά προσέγγιση εκτίμηση, στα επόμενα δύο χρόνια , αν δεν συμβεί κάτι άλλο, οδηγούμαστε στην καλύτερη περίπτωση σε επίπεδα λιανικών πωλήσεων γύρω στο 50%, πράγμα που σημαίνει μείωση των κερδών κατά 60-65 %. Ή αλλιώς, με τα επίσημα στοιχεία, αν τα 5 δισ. (2009) γίνουν 2,5-3 δισ., μοιράστε τα στα 12.500 φαρμακεία και δείτε τι αναλογεί κατά μέσο όρο σε κάθε φαρμακείο και αν με τέτοια νούμερα μπορούν να επιβιώσουν αυτά που θα είναι γύρω και κάτω από τον μέσο όρο.

Επιπρόσθετα δεν πρέπει να ξεχνάμε:

- την πάραυτα ραγδαία αύξηση της γραφειοκρατίας στα φαρμακεία μας (θεωρήσεις συνταγών, ΑΜΚΑ, σφραγίδες και γενικά πολύ περισσότερες απαιτήσεις στην εκτέλεσή τους και κατ’ επέκταση περισσότερες και μεγαλύτερες περικοπές από τα ασφαλιστικά ταμεία κλπ), καθώς

- και την εφαρμογή αυστηρότερων ποινών με τον νέο νόμο που ήδη είναι σε ισχύ.

Όλα τα παραπάνω καταδεικνύουν πλήρως την κατάσταση στην οποία εισέρχεται πλέον το Ελληνικό Φαρμακείο στο άμεσο μέλλον και πόσο εγκλωβισμένοι είμαστε, σαν φαρμακοποιοί, στη σχέση του αριθμού των φαρμακείων προς τους κατοίκους και τις συνολικές λιανικές πωλήσεις, όπως αυτές προγραμματίζεται να διαμορφωθούν.

Επίσης επιβάλλεται να υπογραμμίσουμε ότι λειτουργούμε:

- με ανάγκη δέσμευσης μεγάλου σχετικά κεφαλαίου για την επάρκεια φαρμάκων προκειμένου να χορηγηθούν σε ασθενείς και ασφαλισμένους των ασφαλιστικών Ταμείων αλλά και στο στοκ φαρμάκων για την αντιμετώπιση των ελλείψεων,

- με μεγάλες πολύμηνες καθυστερήσεις εξόφλησης των οφειλών από τα ασφαλιστικά Ταμεία και εκ του λόγου αυτού, τις πιο πολλές φορές, με ανάγκη ασύμφορου δανεισμού από τις τράπεζες και με τον τρόπο αυτό κυριολεκτικά να χρηματοδοτούμε άτοκα το Δημόσιο και τα ταμεία,

- με ανάγκη απασχόλησης δυσανάλογου αριθμού βοηθητικού και υπαλληλικού προσωπικού με τα οικονομικά δεδομένα του φαρμακείου, όμως αναγκαίου και δυστυχώς επιβαλλόμενου από την συνεχώς αυξανόμενη γραφειοκρατία,

- με υποχρεώσεις υπερωριακής εργασίας του ίδιου του φαρμακοποιού και των υπαλλήλων του, στις εφημερίες και τις διανυκτερεύσεις των φαρμακείων των πόλεων και καθημερινά καθ’ όλη την διάρκεια του 24ώρου στα φαρμακεία της επαρχίας, χωρίς επιβάρυνση του ασθενή-πελάτη ή του ασφαλιστικού Ταμείου του

- με ιδιαίτερα μεγάλο βαθμό επιστημονικής βαρύτητας των παρεχόμενων υπηρεσιών, αφού η λειτουργία των φαρμακείων μας δεν περιορίζεται μόνο στην απλή διαδικασία της χορήγησης των φαρμάκων, όπως θέλουν να υποστηρίζουν μερικοί, αλλά υποχρεωτικά, εκ του ρόλου μας, επεκτείνεται και στην καθοδήγηση και στην προστασία των ασθενών μας από τις παρενέργειες των φαρμάκων, τις αντενδείξεις, τις αλληλεπιδράσεις με τις τροφές ή με άλλα φάρμακα, στην φαρμακοεπαγρύπνηση, καθώς και στη συνεχή συμβουλευτική και υποστηρικτική παρουσία μας, που την γνωρίζουν πολύ καλά οι ασθενείς μας

- αλλά και με μεγάλο βαθμό ευθύνης και επικινδυνότητας στη διαδικασία χορήγησης των φαρμάκων, αφού αυτά δεν είναι απλά εμπορικά προϊόντα, αλλά ιδιοσκευάσματα, τα οποία στις μη ενδεικνυόμενες περιπτώσεις ή σε εκείνες όπου εμφανίζονται σοβαρές παρενέργειες ή επιβαρυντικές αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα ή τροφές, η χορήγησή τους μπορεί να επιφέρει σημαντικές βλάβες στην υγεία των ασθενών ή ακόμη και τον ίδιο τον θάνατο.

ΠΡΕΠΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ, ΟΤΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΗΘΟΥΝ ΑΠΟ ΕΞΑΘΛΙΩΜΕΝΑ & ΜΗ ΒΙΩΣΙΜΑ ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ.

ΟΥΤΕ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ – ΚΑΡΤΕΛ, ΠΟΥ ΣΚΟΠΟ ΕΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΚΑΙ Η ΠΕΙΡΑ ΕΧΕΙ ΔΕΙΞΕΙ, ΟΤΙ ΜΟΛΙΣ ΚΑΙ ΑΝ ΠΕΤΥΧΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΝ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΗΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗΣ ΔΑΠΑΝΗΣ ΘΑ ΤΗΝ «ΕΛΕΓΞΟΥΝ» ΚΑΙ ΘΑ ΤΗΝ ΠΑΝΕ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΚΕΙΝΑ ΘΕΛΟΥΝ, αφού για αυτά το κέρδος είναι ο μοναδικός τους κανόνας.

ΚΑΘΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΝΟΟΥΝ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ (ιδιοκτησιακό, πληθυσμιακά και γεωγραφικά κριτήρια, σταθερή τιμή)

Συνάδελφοι

Επειδή είναι δύσκολες οι μέρες και δεν αποκλείεται στο μέλλον να χαρακτηριστούν και ιστορικές, καλούμε τους συναδέλφους, τους Φαρμακευτικούς Συλλόγους και κυρίως τον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο σε εγρήγορση και δράση.

Καταλήγουμε λοιπόν, υπογραμμίζουμε και προτείνουμε:

1) Ενότητα και συσπείρωση όλων μας. Να βγούμε από το καβούκι μας και να γίνουμε ενεργοί στο επόμενο κάλεσμα, πάντα με συντονιστή τον Π.Φ.Σ., από τον οποίο ζητούμε να… ανάψει τις μηχανές και να εξαντλήσει στο ακέραιο τον ρόλο αλλά και την επιθετικότητα που καλείται να αναλάβει.

2) Να αποβάλουμε άμεσα την φοβία που μας έχουν καλλιεργήσει και να πιστέψουμε, πρώτα εμείς, αυτό που είμαστε και αυτά που άριστα προσφέρουμε ως επιστήμονες και ως επαγγελματίες στους ασθενείς μας, στην πρωτοβάθμια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη με τα 12.500 σημεία εξυπηρέτησης, γεωγραφικά κατανεμημένα ανά την χώρα, αλλά και στο ασφαλιστικό μας σύστημα, με τη χρηματοδότησή του μέσω των πολύμηνων καθυστερήσεων των οφειλών του.

3) Να κάνουμε άμεσα (εντός των επόμενων ημερών) πρακτικά αντιληπτό, ότι είμαστε αποφασισμένοι να αντιδράσουμε δυναμικά σε κάθε απόπειρα της Πολιτείας να εφαρμόσει μέτρα αντίθετα με τις αποφάσεις των Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων.

4) Να βάλουμε επιτέλους τέλος στην «αποικιοκρατική» συμπεριφορά του ΟΠΑΔ (και όποιου άλλου ταμείου) με την εδώ και τώρα διακοπή της πίστωσης απ’ όλα τα φαρμακεία της χώρας (με συντονιστή τον Π.Φ.Σ.) και χωρίς να δεχόμαστε πια την κοροϊδία του «σου δίνω ένα-δύο μήνες», δεν προχωράμε στο μέτρο της διακοπής και άντε πάλι μετά 2-3 μήνες να εκλιπαρούμε από την αρχή. Να βάλουμε τέλος πια στο σύνδρομο «του σκύλου με το κόκαλο».

5) Την άμεση προσφυγή μας στην Δικαιοσύνη για την οικονομική ζημία μας, με συντονιστή και υποστηρικτή τον Π.Φ.Σ. και τους Συλλόγους.

6) Να θέσουμε σε πρώτη προτεραιότητα στις κινητοποιήσεις μας την κατάργηση της γραφειοκρατίας και τη βελτίωση της καθημερινότητας μας.

7) Την άμεση δρομολόγηση συνενώσεων των φαρμακείων μας, όπως επίσης και των ΣΥ.ΦΑ.

8) Να αναβαθμίσουμε την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών μας, με τη συνεχή φαρμακευτική εκπαίδευση.

9) Να διεκδικήσουμε την ανάκληση των εξοντωτικά αυστηρών ποινών του νέου νόμου, αλλά και να επιδιώξουμε ο καθένας μας χωριστά και όλοι μαζί την τιμωρία εκείνων των συναδέλφων που συνεχίζουν να συμπεριφέρονται παράνομα και αντιδεοντολογικά.

10) Τέλος να αποτινάξουμε τον μανδύα του «μικροεμποράκου», του παθητικού και του απλού παρατηρητή και να δώσουμε ο καθένας μας «ένα χέρι» για να σπρώξουμε προς τα πάνω την πορεία και την τύχη του επαγγέλματός μας.

Πριν να χρειαστεί να μας χτυπάνε στην πλάτη…”