Φ.Σ.Α.: Ποια είναι τα αληθή κίνητρα της κυβέρνησης;

Αιχμές για μεροληψία της κυβέρνησης αφήνει ο ΦΣΑ στην επιστολή του προς το υπουργείο Υγείας και τον πρόεδρο της Βουλής σχετικά με τον υπό ψήφιση νόμο για τα πειθαρχικά συμβούλια και για τους χώρους αποθήκευσης των φαρμακείων,

Διαβάστε το κείμενο της επιστολής:

"Αξιότιμοι κύριοι Υπουργοί και Πρόεδρε της Βουλής,

Στο τελευταίο κατατεθέν νομοσχέδιο προς ψήφιση στη Βουλή εμπεριέχονται άρθρα που αφορούν θέματα φαρμακειών. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγεται και το Αρθρο 32 με τίτλο «Πειθαρχικά Συμβούλια Φαρμακευτικών Συλλογών»:

Στην πράξη με το άρθρο αυτό καταργείται ο εν ενεργεία δικαστικός λειτουργός (Πρωτοδίκης), που προήδρευε μέχρι πρότινος και πρόεδρος τους Πειθαρχικού Συμβουλίου καθίσταται εκάστοτε Πρόεδρος του Φ.Σ. Αντί δικαστικού λειτουργού στη σύνθεση του Π.Σ. θα μετέχει υπάλληλος της Περιφέρειας. Καθίσταται ως εκ τούτου αυτονόητο ότι ουδείς εκ των μελών του Π.Σ. θα έχει ειδικές νομικές γνώσεις και εμπειρία για τη σύνταξη των κατηγορητηρίων (αποφάσεων παραπομπής) και των πειθαρχικών αποφάσεων με την έννοια που απαιτεί το πειθαρχικό δίκαιο, ώστε εν τοις πράγμασι να καταργείται η διαφάνεια και εντέλει ο πρώτος βαθμός δικαιοδοσίας.

Ενόψει της ανάγκης ουσιαστικής ύπαρξης των πειθαρχικών Συμβουλίων, που διασφαλίζουν την εύρυθμη λειτουργία πάσης φύσεως λειτουργημάτων, σας καλούμε να αναρωτηθείτε αν ο εκάστοτε Πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου (που σαφώς τυγχάνει φαρμακοποιός και ουχί νομικός):

• δύναται και με ποιο τρόπο να παραπέμπει στο πειθαρχικό καταγγελλόμενο μέλος του Συλλόγου
• διαθέτει τις απαιτούμενες γνώσεις να συντάσσει κατηγορητήρια, τα οποία πρέπει να είναι ακριβή και σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Δεοντολογίας και τις λοιπές διατάξεις της φαρμακευτικής και εν γένει πειθαρχικής νομοθεσίας
• δύναται με την παντελή άγνοια της νομικής επιστήμης, που αυτονόητα έχει να αντιπαρατίθεται ισάξια στους δικηγόρους των πειθαρχικώς διωκόμενων κατά τη διάρκεια της δίκης
• υπάρχει κίνδυνος να θεωρηθεί ότι μεροληπτεί υπέρ ή κατά μέλος του Φαρμακευτικού Συλλόγου
• υπάρχει κίνδυνος να μηνυθεί για κακοδικία από καταδικασθέντες.

Η υπό ψήφιση διάταξη δημιουργεί φυσικά ερωτηματικά ως προς αληθή κίνητρά σας, αφού μεροληπτώντας υπέρ κυβερνητικών συνδικαλιστών διαλύετε ουσιαστικά τα Πειθαρχικά Συμβούλια των Πρωτοβάθμιων συλλόγων καταργώντας τους δικαστικούς λειτουργούς, τη στιγμή που αφήνετε στο απυρόβλητο το δευτεροβάθμιο όργανο του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου, μη θίγοντας στο ελάχιστο τη μέχρι σήμερα λειτουργία του, αφού σε αυτό θα εξακολουθεί να υπογράφει και να δικάζει εν ενεργεία Εφέτης.

'Αρθρο 31 «Ρυθμίσεις για τα φαρμακεία»

Δεν γνωρίζουμε τους λόγους, για τους οποίους σε άρθρο υπό τον τίτλο: «Ρυθμίσεις για τα φαρμακεία» που ως εκ του τίτλου του θα ανέμενε κανείς να αφορά αποκλειστικά τα φαρμακεία, αναφέρεστε στη λειτουργία υποστηρικτικού αποθηκευτικού χώρου φαρμακαποθηκών σε διαφορετικό και ανεξάρτητο κτήριο. Η προσθήκη στο 7α της υποπαρ. ΣΤ1 της παρ. ΣΤ του άρθ. 1 του ν. 4254/2014 αφορά τροποποίηση του ΠΔ 88/2004 περί φαρμακαποθηκών.

Παρόλα αυτά θα μπορούσατε -αν πράγματι απαιτείται μεγαλύτερος χώρος για την αποθήκευση των φαρμάκων των φαρμακαποθηκών (πράγμα που δεν συνάδει βέβαια με την κατάργηση των ελάχιστων τετραγωνικών του φαρμακείου)- να αυξήσετε απλά τον απαιτούμενο αποθηκευτικό χώρο που απαιτείται σήμερα για τη λειτουργία των φαρμακαποθηκών. Κατά την άποψή μας αυτό αποτελεί φωτογραφική διάταξη για την ικανοποίηση αναγκών επιχειρηματικών συμφερόντων, τα οποία θα αναμείνουν τη συνέχιση των ευεργετικών διατάξεων, ακουμπώντας πάνω σε αυτό το άρθρο.

Με άλλα λόγια, πιστεύουμε ότι η επέκταση αυτής της διάταξης και στα φαρμακεία προφανώς είναι απλά θέμα χρόνου.

Στο ίδιο προαναφερθέν 31 άρθρο, γίνεται αναφορά για τις άδειες ίδρυσης φαρμακείων, όπου καθορίζεται ότι οι αιτήσεις για άδειες ίδρυσης φαρμακείων θα υποβάλλονται και θα αξιολογούνται αποκλειστικά και μόνο δύο φορές το χρόνο, πράγμα το οποίο αφήνει ευρύτατο πεδίο για αδιαφανείς διαδικασίες κατά το χρονικό διάστημα αυτό που θα σωρεύονται δεκάδες αιτήσεις προς αξιολόγηση και χορήγηση λίγων θέσεων.

Πιστεύουμε ότι αν πράγματι ενδιαφέρεστε για τη φιλελευθεροποίηση της αγοράς, δεν θα έπρεπε να ισχύσει αυτό το άρθρο, αλλά τουναντίον να αφήνεται ελεύθερα ο φαρμακοποιός να επιλέγει τον χρόνο και τον τόπο ίδρυσης του φαρμακείου."