Ευαγγελία Προσνικλή - Ευαγγελία Μπουρνάρη

Η Ευαγγελία Προσνικλή και η Ευαγγελία Μπουρνάρη εκτός από το µικρό τους όνοµα και το επάγγελµά τους – είναι και οι δύο φαρµακοποιοί σε δύο µικρά χωριά κοντά στις Σέρρες – έχουν δύο ακόµη πράγµατα κοινά: το πάθος τους για την ιστιοπλοΐα, αλλά και την καθοδήγηση του φαρμακοποιού-ιστιοπλόου Παναγιώτη Σκεπή που τις µύησε στα µυστικά και τις οµορφιές αυτού του τρόπου ζωής πάνω στη θάλασσα.

Παρά τα όσα θα περίµενε κανείς να επιδιώκουν απ’ τις καλοκαιρινές διακοπές τους, εκείνες δηλώνουν µε αποφασιστικότητα πως από τότε που µυήθηκαν στην όµορφη περιπέτεια της ιστιοπλοΐας, οι «κλασικές» διακοπές του ξενοδοχείου και της οργανωµένης πλαζ αποτελούν οριστικά παρελθόν.

Ασφαλώς, ως καλός «δάσκαλος» ο Παναγιώτης Σκεπής, φρόντισε να τους δείξει – υπό ελεγχόµενες συνθήκες ασφαλώς – και την «άγρια» πλευρά της θάλασσας που πρέπει να αποφεύγουν, µαθαίνοντάς τους παράλληλα ότι η προσαρµοστικότητα και η συνδυαστική ικανότητα αποτελούν έννοιες – κλειδιά για να απολαύσει κανείς την παραµονή του πάνω σε ένα ιστιοπλοϊκό.

Ωστόσο, αν και σχετικά νέες στο χώρο της ιστιοπλοΐας, οι δύο φαρµακοποιοί γνωρίζουν ήδη καλά το σηµαντικότερο «µυστικό» της: η συµβίωση σε ένα ιστιοπλοϊκό φέρνει στη επιφάνεια τον πραγµατικό χαρακτήρα µας, ενώ αποτελεί καταλύτη και για τις ανθρώπινες σχέσεις, καθώς οι διάφορες δοκιµασίες κάνουν επίσης φανερή την πραγµατική τους φύση…

Θα θέλαµε τώρα δυο λόγια κι από εσάς, για να µπορέσουµε να σας γνωρίσουµε καλύτερα. Ας αρχίσουµε µε την πρώτη Ευαγγελία.

Ευαγγελία Προσνικλή: Λέγοµαι Ευαγγελία Προσνικλή. Είµαι κι εγώ φαρµακοποιός και κατάγοµαι από ένα χωριό των Σερρών, συγκεκριµένα το Βαλτερό Σερρών, το οποίο βρίσκεται προς την Ηράκλεια, στα βόρεια του νοµού. Ο πληθυσµός του δεν υπερβαίνει τους 1400 κατοίκους.

Το φαρµακείο σου είναι το µοναδικό στο χωριό;

Ευαγγελία Προσνικλή: Ναι, είναι µικρό χωριό. Το ότι είµαι από εκεί µε κάνει να αισθάνοµαι τυχερή, καθώς οι πελάτες µου είναι σχεδόν όλοι συγγενείς. Χαίροµαι που ασκώ αυτό το επάγγελµα, επειδή έτσι µου δίνεται η δυνατότητα να τους προσέχω, έστω κι αν κατοικώ στις Σέρρες.

Πού τελείωσες τη φαρµακευτική σχολή;

Ευαγγελία Προσνικλή: Την τελείωσα στη Θεσσαλονίκη, ενώ στη συνέχεια σπούδασα και µοριακή βιολογία στην Πάτρα, µε καθηγήτρια την κα. Σωτηροπούλου. Μετά από αυτό, άνοιξα το φαρµακείο µου, το 2006.

Πώς ασχολήθηκες µε την ιστιοπλοΐα;

Ευαγγελία Προσνικλή: Στην ιστιοπλοΐα µε µύησε ο κ. Παναγιώτης. Ήµουν συµφοιτήτρια µε την κόρη του στη Θεσσαλονίκη. Για την ακρίβεια, ήµασταν αδελφικές φίλες, καθώς γνωριζόµαστε γύρω στα δέκα µε έντεκα χρόνια, ενώ συµµετείχαµε και σε κοινά εργαστήρια στη σχολή. Ένα καλοκαίρι λοιπόν, µας πήρε ο κύριος Παναγιώτης και µας πήγε ταξίδι διακοπών µε το ιστιοπλοϊκό. Για εµένα προσωπικά, επρόκειτο για µια πρωτόγνωρη αίσθηση. Έτσι λοιπόν συνειδητοποίησα ότι αυτός ήταν ο µόνος τρόπος καλοκαιρινών διακοπών που µου ταιριάζει. Με αυτή τη µορφή διακοπών λύνεις αµέσως κάθε πρόβληµα σχετικά µε το πού θα µείνεις κι όλα αυτά τα πρακτικά θέµατα, συνειδητοποιώντας ότι δεν είναι πια σηµαντικά, ενώ ασχολείσαι µαζί τους µόνο κατά την πρώτη ηµέρα, µέχρι να προσαρµοστείς δηλαδή στο χώρο. Τώρα πια, εγώ δε µπορώ να διανοηθώ διακοπές σε κάποιο ξενοδοχείο. Δηλαδή δε µπορώ να δεχτώ την ιδέα ότι θα κατεβαίνω απλά κάτω στην παραλία και µετά θα ανεβαίνω πάλι στο ξενοδοχείο. Έτσι λοιπόν, κατά τα τελευταία δύο χρόνια προσπαθούµε να πηγαίνουµε πάντα διακοπές µε το ιστιοπλοϊκό.

Πηγαίνετε πάντα µαζί διακοπές;

Ευαγγελία Προσνικλή: Όχι. Απλά η αρχή έγινε µε εκείνο το ταξίδι, στη συνέχεια αποκτήσαµε τα διπλώµατά µας. Το καλό είναι ότι οι ναυτικοί όµιλοι οργανώνουν εκδροµές.

Στη Θεσσαλονίκη πήρες το δίπλωµά σου στην ιστιοπλοΐα;

Ευαγγελία Προσνικλή: Ναι, στη Θεσσαλονίκη. Βεβαίως είµαι νέα ιστιοπλόος, µια και πήρα το δίπλωµά µου πριν ένα χρόνο περίπου. Στη συµπρωτεύουσα υπάρχουν έξι όµιλοι. Εµείς πήγαµε σε αυτόν από τον οποίο πήρε το δίπλωµά του και ο κ. Παναγιώτης. Οι συγκεκριµένος όµιλος διοργανώνει εκδροµές, οπότε συµµετέχοντας σε αυτές τις εκδροµές µαθαίνουµε κιόλας. Αυτό που λένε στην ιστιοπλοία είναι ότι «το καλύτερο πτυχίο είναι η εµπειρία». Έτσι κι εµείς αυτό που κάνουµε είναι να «χτίζουµε» εµπειρία. Όπως εξάλλου τονίζει και ο κ. Παναγιώτης επανειληµµένα, ακόµη κι όταν πάρει δίπλωµα κάποιος δεν βγαίνει αµέσως µόνος του στη θάλασσα κι αυτό ισχύει για όλους.

Εξάλλου, για να δώσουν σε κάποιον σκάφος είναι απαραίτητη προϋπόθεση να υπάρχουν δύο άτοµα στο πλήρωµα µε δίπλωµα ιστιοπλοΐας. Εγώ σιγά-σιγά παίρνω και τις φίλες µου µαζί στα ταξίδια µου. Πάντως, µου ταιριάζουν αυτού του είδους οι διακοπές. Το καλύτερο είναι να µπορείς να κάνεις τις διακοπές που σου αρέσουν και να έχεις και την παρέα που σου ταιριάζει. Αυτές κατά τη γνώµη µου είναι οι τέλειες συνθήκες όσον αφορά στις διακοπές.

Βλέπεις κάποιο «επόµενο βήµα» µετά την εκπαίδευση;

Ευαγγελία Προσνικλή: Τώρα είµαστε στο προχωρηµένο στάδιο, το οποίο βέβαια προϋποθέτει την παρουσία δασκάλου. Και σ’ αυτή την περίπτωση, πηγαίνεις για ιστιοπλοΐα κάθε Κυριακή και αποκτάς εµπειρία. Βεβαίως, αυτό δε σου δίνει κάποια πιστοποίηση ή κάποιο είδος διπλώµατος. Και το αγωνιστικό τµήµα το σκεφτόµαστε, ωστόσο είναι καλύτερα αυτό να έρθει σιγά-σιγά. Βασικός στόχος για µας τους νέους ιστιοπλόους είναι να έχουµε ώρες επάνω σε σκάφος, είτε πρόκειται για διακοπές, είτε για µαθήµατα, προκειµένου να αποκτήσουµε εµπειρία. Είναι µια µορφή πρακτικής εξάσκησης, ούτως ώστε ό,τι και να µας προκύψει να γνωρίζουµε τι διαθέσιµα µέσα έχουµε, αλλά και πώς µπορούµε να τα αξιοποιήσουµε για να λύσουµε το όποιο πρόβληµα. Επίσης, είναι πολύ σηµαντικό το ότι αναγκάζεσαι να αναπτύσσεις ικανότητες δηµιουργικής σύνθεσης, ακόµα κι όταν σκέφτεσαι για την πλεύση που θα κάνεις ή για το πώς θα στήσεις τα πανιά και γενικά πώς θα εκτιµήσεις µια κατάσταση. Το ίδιο ισχύει και όταν αντιµετωπίζεις δύσκολες καταστάσεις και προσπαθείς να βρεις πώς θα ξεφύγεις από αυτές. Με όλα αυτά αποκτάς την ικανότητα να συνθέτεις δεδοµένα κι αυτό είναι πάρα πολύ σηµαντικό.

Ας γνωρίσουµε όµως τώρα και τη δεύτερη Ευαγγελία. Θα µας πεις δυο λόγια και για σένα;

Ευαγγελία Μπουρνάρη: Το όνοµά µου είναι Ευαγγελία Μπουρνάρη. Εγώ έχω φαρµακείο στην Αµµουδιά, δηλαδή σε απόσταση τριών µόλις χιλιοµέτρων από το φαρµακείο της άλλης Ευαγγελίας. Αυτό βέβαια δε µας δηµιουργεί κανένα απολύτως πρόβληµα, αντίθετα έχουµε άψογη συνεργασία οι δυο µας. Η καταγωγή µου είναι από την Ηράκλεια, από την έδρα του δήµου µας δηλαδή, αλλά µένω στις Σέρρες. Το φαρµακείο µου το έχω δώδεκα χρόνια.

Θα µπορούσε να πει κανείς δηλαδή ότι εσείς οι δύο Ευαγγελίες έχετε «βίους παράλληλους», σωστά;

Ευαγγελία Μπουρνάρη: Ναι, θα µπορούσε, καθώς µάλιστα τελείωσα κι εγώ τη φαρµακευτική σχολή Θεσσαλονίκης και ασχολούµαι επίσης µε την ιστιοπλοΐα, µαζί µε την άλλη Ευαγγελία.

Ευαγγελία Προσνικλή: Η µόνη ίσως διαφορά είναι ότι τα πρώτα ταξίδια που έκανα εγώ µε ιστιοπλοϊκό µαζί µε τον κ. Παναγιώτη έγιναν κατά την περίοδο 2003 – 2004, ενώ στη συνέχεια ταξίδευα µε τους ναυτικούς οµίλους. Για την Ευαγγελία (Μπουρνάρη) το πρώτο ταξίδι πραγµατοποιήθηκε το περασµένο Πάσχα, στη διάρκεια του οποίου αποφάσισε ότι θέλει κι εκείνη να ασχοληθεί µε την ιστιοπλοΐα.

Ευαγγελία Μπουρνάρη: Πράγµατι, έτσι είναι. Πολύ πρόσφατα µάλιστα έκανα και το πρώτο µου µάθηµα, αν και έχω ήδη µάθει κάποια πράγµατα από το πρώτο µου κιόλας ταξίδι µε ιστιοπλοϊκό.

Σίγουρα θα έχετε να θυµάστε πολλά από τα ταξίδια σας για εκπαιδευτικούς λόγους, σωστά;

Ευαγγελία Προσνικλή: Ασφαλώς! Σίγουρα θυµόµαστε πόσο καλά περνάµε πάνω στο ιστιοπλοϊκό, καθώς πέραν όλων των άλλων, ο κ. Παναγιώτης είναι και αµπελουργός και µας φέρνει συχνά πολύ καλά κρασιά δικής του παραγωγής.

Παναγιώτης Σκεπής: (γελώντας) Έτσι είναι. Από καύσιµα µπορεί να µείνουµε στο ιστιοπλοϊκό, από καλό κρασί και τσίπουρο όµως ποτέ! Πέρα από τα αστεία όµως, ένας εκπαιδευόµενος ιστιοπλόος µπορεί να δεχτεί πολύτιµες συµβουλές που αφορούν και στην ίδια του τη ζωή. Εγώ όλα αυτά τα πολλά χρόνια που ασχολούµαι µε την ιστιοπλοΐα, έχω κάνει διακοπές πάνω σε σκάφος µε πολλές παρέες διαφορετικών ανθρώπων. Κι ένα πράγµα χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή: η συµβίωση πάνω σε ένα µικρό χώρο, καθώς µπορεί να δηµιουργεί προβλήµατα, αλλά ταυτόχρονα αποκαλύπτει και τον αληθινό χαρακτήρα των ανθρώπων. Θέλει µεγάλη προσοχή λοιπόν, καθώς πάνω σε ένα σκάφος συχνά διαλύονται φιλίες, ενώ ακόµη και ζευγάρια µπορεί να χωρίσουν.

Θα λέγατε δηλαδή ότι οι ανθρώπινες σχέσεις που καρκινοβατούν, πάνω σε ένα σκάφος είναι µοιραίο να «τελειώσουν»;

Παναγιώτης Σκεπής: Ακριβώς! Είναι κι αυτό µια εµπειρία που σου χαρίζει η ιστιοπλοΐα, µια εµπειρία που σε κάνει πιο ανθεκτικό, πιο συγκαταβατικό.

Ευαγγελία Προσνικλή: Γενικά, επάνω σε ένα σκάφος εξασκείσαι στην αυτάρκεια. Ακόµη και το ότι µπορείς να µαγειρεύεις το δικό σου φαγητό µε τα µέσα που έχεις ή και να ψαρεύεις, είναι πολύ σηµαντικό.

Ευαγγελία Μπουρνάρη: Πάντως τις διακοπές που κάναµε µε το σκάφος στη Σύρο εφέτος το Πάσχα, εγώ δε θα τις άλλαζα για το καλύτερο ξενοδοχείο του κόσµου!

Ευαγγελία Προσνικλή: Έτσι είναι. Μπορεί γενικά στην Ελλάδα τη ναυσιπλοΐα σε όλες τις µορφές της να τη θεωρούν κάποιοι ως µέσο οικονοµικού και κοινωνικού «φαίνεσθαι», κυρίως όταν πρόκειται για νεόπλουτους ανθρώπους. Σ’ εµάς τους πραγµατικούς ιστιοπλόους όµως δεν ισχύει αυτό. Εµείς αγαπάµε τη φύση γι’ αυτό και κάνουνε ιστιοπλοΐα.