Επικίνδυνα τα πλαστά φάρμακα μέσω ίντερνετ

Οι πλαστές απομιμήσεις είναι σκευάσματα, τα οποία εσκεμμένα και δολίως έχουν χαρακτηριστεί ως σεβόμενα την ταυτότητα και την πηγή τους. Η απομίμηση μπορεί να αφορά προϊόντα με σωστά συστατικά αλλά ψευδή συσκευασία, με λανθασμένα συστατικά ακόμη και τοξικές ουσίες, χωρίς ενεργά συστατικά ή με λανθασμένη ποσότητα ενεργών συστατικών. Μπορεί να είναι απορριπτέα ή ληγμένα προϊόντα που έχουν αποσυρθεί από την αγορά, έχουν αποκτηθεί από τους παραποιητές, επαναχαρακτηριζόμενα ως γνήσια και εισάγονται ξανά στην κυκλοφορία.

«Θραύση» κάνουν στην παγκόσμια αγορά τα πλαστά φάρμακα. Αναποτελεσματικά και επικίνδυνα σκευάσματα για τη στυτική δυσλειτουργία, το αδυνάτισμα, τα αντιισταμινικά, ακόμη και τα αντιβιοτικά κυκλοφορούν σε τεράστιες ποσότητες, κυρίως μέσω του διαδικτύου.

Η χορήγησή τους μπορεί να έχει διπλή επίπτωση. Στην καλύτερη περίπτωση δε θα προκύψει θεραπευτικό όφελος. Στη χειρότερη θα υπάρξει σοβαρή λοίμωξη στο χρήστη, καθώς ορισμένα από αυτά μπορεί να περιέχουν από αντιψυκτικό έως σοβαρότατους παθογόνους μικροοργανισμούς, όπως ψευδομονάδες.

Οι ειδικοί του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.) εκτιμούν ότι οι πλαστές απομιμήσεις φαρμάκων υπερβαίνουν το 10% της παγκόσμιας αγοράς, ενώ το 25% των φαρμάκων που διοχετεύονται στις υπό ανάπτυξη χώρες είναι κατώτερης ποιότητας. Ενδεικτικό της έκτασης που έχει λάβει το πρόβλημα είναι ότι τα ετήσια κέρδη από το παράνομο αυτό εμπόριο εκτιμάται πως υπερβαίνουν τα 32 δισεκατομμύρια δολάρια.

Τα παραπάνω αναφέρονται, μεταξύ άλλων, σε μια εργασία την οποία πραγματοποίησε ομάδα γιατρών και νοσηλευτών του νοσοκομείου «Ερυθρός» (Ελένη Μουρτζούκου, Σταυρούλα Μπούρα, Χρυσούλα Δρίτσα) και ο παθολόγος του «Ερρίκος Ντυνάν», Σωτήρης Δρίτσας. «Τα φάρμακα αυτά είναι κατώτερης ποιότητας προϊόντα, των οποίων η σύνθεση και τα συστατικά δε συμφωνούν με τις ορθές επιστημονικές προδιαγραφές παρασκευής τους, δεν πληρούν τις προϋποθέσεις ποιότητας και συνεπώς είναι αναποτελεσματικά και συχνά επικίνδυνα για τον ασθενή», εξηγεί ο Σωτήρης Δρίτσας.

Επιπλέον, σημειώνει ότι η δημιουργία των φαρμάκων αυτών μπορεί να οφείλεται σε αμέλεια, ανθρώπινο λάθος, ανεπαρκείς οικονομικούς πόρους ή σε εσκεμμένη απομίμηση. Οι πλαστές απομιμήσεις είναι σκευάσματα, τα οποία εσκεμμένα και δολίως έχουν χαρακτηριστεί ως σεβόμενα την ταυτότητα και την πηγή τους. Η απομίμηση μπορεί να αφορά προϊόντα με σωστά συστατικά αλλά ψευδή συσκευασία, με λανθασμένα συστατικά ακόμη και τοξικές ουσίες, χωρίς ενεργά συστατικά ή με λανθασμένη ποσότητα ενεργών συστατικών. Μπορεί να είναι απορριπτέα ή ληγμένα προϊόντα που έχουν αποσυρθεί από την αγορά, έχουν αποκτηθεί από τους παραποιητές, επαναχαρακτηριζόμενα ως γνήσια και εισάγονται ξανά στην κυκλοφορία.

Στις ανεπτυγμένες χώρες τα σκευάσματα που «πλαστογραφούνται» συχνότερα είναι ακριβά φάρμακα που βελτιώνουν την ποιότητα ζωής, όπως ορμονικά σκευάσματα, αντιισταμινικά και φάρμακα που καταπολεμούν δυσλειτουργία στύσης.

Στις αναπτυσσόμενες χώρες κυκλοφορούν κυρίως φάρμακα απαραίτητα για την αντιμετώπιση ασθενειών επικίνδυνων για τη ζωή, όπως η ελονοσία, η φυματίωση και το AIDS. Στην παγκόσμια αγορά έχουν επίσης εντοπιστεί απομιμήσεις που αφορούν σε παυσίπονα, αντιπυρετικά, αντιασθματικά, αντιαλλεργικά, αντιβιοτικά, αντισυλληπτικά και σκευάσματα εναλλακτικής ιατρικής.