Επιδημιολογική μελέτη της Ε.Ε.: «Χαμηλά τα ποσοστά των μεταδοτικών νόσων στην Ελλάδα»

Πρώτοι στη χρήση αντιβιοτικών στην Ευρώπη ήταν το 2008 οι Έλληνες και οι Κύπριοι, σύμφωνα με την ετήσια επιδημιολογική μελέτη του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων (ΕCDC).

Η έρευνα, που διεξήχθη για τρίτη συνεχή χρονιά, παρουσιάζει τις τάσεις που καταγράφηκαν από τους ευρωπαϊκούς υγειονομικούς μηχανισμούς, οι οποίες δείχνουν ότι η πληθυσμιακή κινητικότητα ευνοεί σε σημαντικό βαθμό την εξάπλωση των νόσων.

Η χώρα μας πάντως δείχνει να τα πηγαίνει καλά όσον αφορά τις περισσότερες μεταδοτικές ασθένειες.

Πρώτοι στη χρήση αντιβιοτικών στην Ευρώπη ήταν το 2008 οι Έλληνες και οι Κύπριοι, σύμφωνα με την ετήσια επιδημιολογική μελέτη του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων (ΕCDC).

Η έρευνα, που διεξήχθη για τρίτη συνεχή χρονιά, παρουσιάζει τις τάσεις που καταγράφηκαν από τους ευρωπαϊκούς υγειονομικούς μηχανισμούς, οι οποίες δείχνουν ότι η πληθυσμιακή κινητικότητα ευνοεί σε σημαντικό βαθμό την εξάπλωση των νόσων.

Η χώρα μας δείχνει να τα πηγαίνει καλά όσον αφορά τις περισσότερες μεταδοτικές ασθένειες.

Στη νόσο των λεγεωνάριων παρουσιάζει 0,12 περιστατικά ανά 100.000 κατοίκους, όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος βρίσκεται στη μία μονάδα. Αντίστοιχα, η φυματίωση εμφανίστηκε με ρυθμό 1,8 ανά 100.000 κατοίκους, όταν στην υπόλοιπη Ευρώπη κυμάνθηκε στο 8,2. Χαμηλά είναι τα ποσοστά της Ελλάδας στη γονόρροια, με 1,8 ανά 100.000 κατοίκους, όταν στη Γηραιά Ήπειρο έφτασαν το 9,5. Επίσης, στο 0,7 κυμαίνονται τα ποσοστά της ηπατίτιδας Β, όταν ο μέσος όρος στην Ε.Ε. είναι διπλάσιος. Αμελητέα είναι η παρουσία και της ηπατίτιδας Γ, με 0,1, όταν στην Ευρώπη συναντάται κατά μέσον όρο στο 6,8. Σε μέτριο επίπεδο είναι και τα ποσοστά του ΑΙDS στη χώρα μας, με 3,3 περιστατικά ανά 100.000 κατοίκους, όταν στην υπόλοιπη Ευρώπη ο ρυθμός είναι διπλάσιος. Ίδια η εικόνα και στη σύφιλη, με τα ποσοστά της στη χώρα μας να βρίσκονται στο 1,8 όταν ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι 4,4.

Αντίθετα, πολύ κοντά στον ευρωπαϊκό μέσο όρο κινούνται τα κρούσματα ηπατίτιδας Α στην Ελλάδα, με 2,6 περιστατικά ανά 100.000 κατοίκους, όταν στην Ευρώπη κυμαίνονται στο 2,8. Το ίδιο συμβαίνει και με τον τυφοειδή πυρετό ή με τη μηνιγγιτιδοκοκκική νόσο, όπου ο ημεδαπός και ο ευρωπαϊκός μέσος όρος συμπίπτουν (0,16 και 0,95 προς 1 αντίστοιχα). Απορία προκαλεί η έλλειψη στοιχείων στην Ελλάδα για νόσους όπως τα χλαμύδια, η καμπυλοβακτηρίωση, η τοξοπλάσμωση, η γερσινίωση και ο πνευμονιόκοκκος. Επίσης, σύμφωνα με την έρευνα, στη χώρα μας ισχυρές αντιστάσεις στα φάρμακα φαίνεται να έχουν ο σταφυλόκοκκος και ο εντερόκοκκος.

Εξίσου χαμηλοί είναι οι δείκτες και στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, ίσως με εξαίρεση ορισμένα κράτη από την Ανατολική Ευρώπη (και αυτό ανά περιπτώσεις), όπου τα συστήματα υγείας δεν έχουν επανέλθει ακόμη στα επίπεδα που διέθεταν επί του Ψυχρού Πολέμου.

Η χώρα μας είχε και μία δυσάρεστη καινοτομία: ήταν το πρώτο μέρος όπου κατεγράφη περιστατικό αιμορραγικού πυρετού Κριμαίας-Κονγκό το 2008, ενώ έκπληξη προκαλεί και το γεγονός ότι η Κύπρος και η Ελλάδα πρωτοστατούν στην κατανάλωση αντιβιοτικών στην Ευρώπη.

Ακόμη, σε επίπεδο Ευρώπης η κατάσταση κρίνεται ανησυχητική καθώς τα φαινόμενα διασποράς ιών και νόσων πληθαίνουν τα τελευταία χρόνια τόσο λόγω της μετανάστευσης όσο και της γενικότερης πληθυσμιακής κινητικότητας. «Μπορεί να ειπωθεί ότι υπό μία έννοια ο εμβολιασμός έχει καταστεί θύμα της επιτυχίας του, διότι πολλοί Ευρωπαίοι δεν αντιλαμβάνονται πλέον την απειλή από έναν μεγάλο αριθμό νοσημάτων που αντιμετωπίζονται με εμβόλια και ως εκ τούτου μπορεί να επιλέξουν να μην εμβολιαστούν αυτοί ή τα παιδιά τους» σημειώνεται χαρακτηριστικά στην έρευνα. Ενδεικτικό για όλα αυτά είναι οι επτά θάνατοι από ιλαρά (!) που σημειώθηκαν το 2006-2007 στην Ε.Ε. ατόμων που αμέλησαν να κάνουν το σχετικό εμβόλιο.