Συντακτική ομάδα ΦΚ

Έλληνες φαρμακοποιοί στα χρόνια του... Δ.Ν.Τ.!

26/8/2010

10 πρόεδροι Συλλόγων καταθέτουν τις απόψεις τους για το μέλλον του φαρμακευτικού κλάδου στην Ελλάδα

Οι Έλληνες φαρµακοποιοί έχουν ήδη νιώσει «στο πετσί τους» τι ακριβώς θα πει «µέτρα λιτότητας εµπνεύσεως… Δ.Ν.Τ.», καθώς ο φαρµακευτικός κλάδος βρίσκεται εδώ και αρκετό καιρό στο κέντρο µιας πραγµατικής «δίνης» φηµών, αλληλοσυγκρουόµενων δηµοσιευµάτων και πολιτικών εξαγγελιών περί δήθεν «εξυγίανσης» που περισσότερο συσκοτίζουν παρά ξεκαθαρίζουν το τοπίο. Κι όλα αυτά µε φόντο µια παραπαίουσα εθνική οικονοµία σε αναζήτηση βηµατισµού και µε σοβαρό έλλειµµα αξιοπιστίας σε διεθνές επίπεδο.

Σε αυτό το πραγµατικά «εκρηκτικό» πολιτικοοικονοµικό σκηνικό, ο κλάδος των φαρµακοποιών προβληµατίζεται, συσπειρώνεται, αντιδρά. Ο «Φαρµακευτικός Κόσµος» τους έδωσε τη δυνατότητα να εκφράσουν τους προβληµατισµούς τους και να καταθέσουν τις προτάσεις τους για όσα τεκταίνονται στον ευρύτερο χώρο του φαρµάκου, θέτοντας σε 16 προέδρους ισάριθµων φαρµακευτικών συλλόγων από νοµούς της Μακεδονίας και της Θράκης το απλό ερώτηµα "Πώς κρίνεις την κατάσταση που έχει δηµιουργηθεί µέχρι τώρα στο φαρµακευτικό κλάδο και πώς πιστεύεις ότι θα εξελιχθεί αυτή στο άµεσο µέλλον;".

Από τους 16 προέδρους φαρµακευτικών συλλόγων, τελικά οι 10 µας έδωσαν τις απαντήσεις τους.

Ο έντονος προβληµατισµός αλλά και η διάθεση για αγωνιστική διεκδίκηση που χαρακτηρίζουν τις απαντήσεις τους, δίνουν ένα πρώτο «στίγµα» του πώς βλέπουν οι συνάδελφοι να διαµορφώνεται στο άµεσο µέλλον ο κλάδος µας.

Δηµήτρης Αγαθόπουλος (Φ.Σ. Κιλκίς):

Οι εξελίξεις στο χώρο µας είναι όντως καταιγιστικές, κατ’ εντολή παραγόντων όπως το Δ.Ν.Τ., η Ε.Κ.Τ. και οι πολυεθνικοί όµιλοι, σε βαθµό που υπάρχει κίνδυνος τα µέτρα να περάσουν µε πραξικοπηµατικές πρακτικές.

Οι ανταγωνιστές µας δεν είναι τα διπλανά µας φαρµακεία, είναι οι οικονοµικοί όµιλοι εκτός κλάδου. Πρώτιστο καθήκον είναι η ενότητά µας σε ενιαίο διεκδικητικό πλαίσιο, ώστε να κατοχυρώνονται τα δικαιώµατά µας, να στηρίζεται η βιωσιµότητα των ασφαλιστικών ταµείων, αλλά και να διασφαλίζεται η οµαλή διακίνηση του φαρµάκου ως κοινωνικού αγαθού.

Η κοινή γνώµη δεν έχει καταλάβει τι διακυβεύεται σε βάρος της υγείας του πολίτη. Όταν όµως, ο µη γένοιτο, αντικατασταθεί το φαρµακείο της γειτονιάς από τις απρόσωπες πολυεθνικές αλυσίδες, τότε θα το καταλάβει, αλλά θα είναι αργά. Είναι στο χέρι µας λοιπόν να ενηµερώσουµε τον κόσµο.

Βεβαίως δε θέλω να κάνω προβλέψεις, καθώς «η τράπουλα είναι σηµαδεµένη»…

Η πρότασή µου για τον κλάδο είναι ενότητα, επεξεργασµένες προτάσεις, καλές διαπραγµατευτικές οµάδες, µέγιστη ετοιµότητα κινητοποιήσεων και ισχυρές συνεταιριστικές µονάδες. Επίσης, προτείνω άµεση ενοποίηση των ΣΥ.ΦΑ. σε µεγαλύτερες µονάδες και προετοιµασία συνεταιριστικών εταιρειών που θα εγγυώνται τη βιωσιµότητα του σηµερινού φαρµακείου, απαιτώντας παράλληλα την κάλυψη όλων των αναγκών σε δηµόσιο και ιδιωτικό τοµέα µε προσλήψεις φαρµακοποιών.

Μπορούµε να πετύχουµε, ωστόσο πρέπει να γνωρίζουµε ότι είµαστε το «πειραµατόζωο» της Ευρωζώνης, γι’ αυτό και επιβάλλεται να αναζητήσουµε συµµαχίες µε τα συνδικαλιστικά όργανα άλλων χωρών.

Μάκης Αδαµίδης (Φ.Σ. Έβρου):

Κατά το τελευταίο διάστηµα η χώρα µας βρίσκεται στη δίνη µιας πρωτοφανούς οικονοµικής κρίσης. Τη δυσµενή αυτή περίσταση εκµεταλλεύονται όσοι επιβουλεύονται το χώρο του φαρµακείου. Ωστόσο, ό,τι κι αν συµβεί, ο καλύτερος σύµβουλος είναι η ψυχραιµία και η άµεση - µαζική αντίδραση. Εξάλλου, οι φαρµακοποιοί έχουµε αποδείξει ότι η συσπείρωση γύρω από τους συλλόγους µας είναι η µεγάλη δύναµή µας.

Όσο για το άµεσο µέλλον, θα πρέπει να διαφυλάξουµε το φαρµακείο ως µια ανεξάρτητη µονάδα ή να οδηγηθούµε, υπό προϋποθέσεις, σε συνενώσεις των 2, 3 ή και 5 συναδέλφων.

Τα µοναδικά εφόδιά µας στη δύσκολη εποχή που ξεκινάει είναι:

Η επένδυση στην επιµόρφωση – επιστηµονική ενηµέρωση όλων µας, µε στόχο τις καλύτερες δυνατές υπηρεσίες στην πρωτοβάθµια περίθαλψη
Ο κόσµος που µας εµπιστεύεται, απέναντι στον όποιο οφείλουµε να δείξουµε αξιοπρέπεια, πάντα µε βάση τη φαρµακευτική δεοντολογία
Η επιχειρηµατικότητα. Μπορεί να µην το έχουµε διδαχτεί, αλλά η σωστή επιχειρηµατικότητα βασίζεται σε γνώση που είναι απαραίτητη και για εµάς.

Τέλος έχω και µια ερώτηση προς κάθε ενδιαφερόµενο. Έχουν υπολογίσει οι καθηγητές οικονοµολόγοι το ποσό των χρηµάτων που εξοικονοµούν τα ασφαλιστικά ταµεία από τη διαχείριση της πληροφόρησης που προσφέρει ο φαρµακοποιός και στο πιο απόµακρο σηµείο της χώρας, µια πληροφόρηση που «εισπράττει» ο ασφαλισµένος;

Γιώργος Αντωνιάδης (Φ.Σ. Φλώρινας):

Οι καταιγιστικές, αιφνιδιαστικές στην ουσία, εξελίξεις, αλλά και οι κατευθυνόµενες, ενορχηστρωµένες επιθέσεις που υφίσταται ο κλάδος µας, επιβεβαιώνουν πως βρισκόµαστε µπροστά σε µια αντιλαϊκή θύελλα µέτρων, ενώ δροµολογούνται και άλλα χειρότερα.

Αυτό που πρέπει να καταλάβουµε είναι πως οι φαρµακοποιοί δεν είµαστε κάτι διαφορετικό.

Είµαστε «στο ίδιο τσουβάλι» µε τα λαϊκά στρώµατα. Η µόνη διέξοδος βρίσκεται στη συµµετοχή αλλά και στην κοινή δράση των αυτοαπασχολούµενων φαρµακοποιών µε το λαϊκό κίνηµα, γενικά µε όλους τους εργαζόµενους, σε µέτωπο απέναντι στον κοινό αντίπαλο»: το µεγάλο κεφάλαιο, την Ε.Ε., το Δ.Ν.Τ. και τα στηρίγµατά τους. Για να γκρεµίσουµε τη «γκιλοτίνα» που έχουν στήσει για το λαό µας!

Κυριάκος Θεοδοσιάδης (Φ.Σ. Θεσσαλονίκης):

Είναι γεγονός ότι διανύουµε πλέον µια χρονική συγκυρία, κύριο χαρακτηριστικό της οποίας είναι η ρευστότητα. Η ύπαρξη µιας νέας κυβέρνησης, σε συνδυασµό µε τα δηµοσιονοµικά προβλήµατα της χώρας, δηµιουργούν το κατάλληλο περιβάλλον για µια επαναθεώρηση των δεδοµένων που γνωρίζαµε και χαρακτήριζαν τη λειτουργία του φαρµακείου.

’ραγε πώς θα εξελιχτεί η κατάσταση στο άµεσο µέλλον;

Νοµίζω ότι και στο άµεσο µέλλον θα δεχόµαστε συνεχείς πιέσεις σε πολλαπλά επίπεδα από την πλευρά της κυβέρνησης, µε κύριο στόχο τη µείωση της φαρµακευτικής δαπάνης. Θεωρώ πολύ πιθανό ότι διάφορα οικονοµικά συµφέροντα, εφόσον κρίνουν ότι το συγκεκριµένο πολιτικοοικονοµικό περιβάλλον ευνοεί τις κινήσεις τους, θα επιδιώξουν, στο όνοµα της ανταγωνιστικότητας και του δήθεν οικονοµικού οφέλους του καταναλωτή, να εισέλθουν «από το παράθυρο», παίρνοντας θέση στο χώρο της λιανικής διάθεσης των φαρµάκων.

Η έκβαση των προσπαθειών µας θα κριθεί από την πολιτική βούληση της κυβέρνησης, σε συνδυασµό µε τα ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά της αντίδρασης του συνδικαλιστικού µας κινήµατος.

Η ενότητα του κλάδου, η συντονισµένη δράση και η τεχνοκρατική τεκµηρίωση των επιχειρηµάτων µας, πρέπει να χαρακτηρίζουν την κάθε κίνησή µας.

Κατερίνα Μπουρουτζόγλου (Φ.Σ. Δράµας):

Είναι γεγονός ότι κατά το τελευταίο διάστηµα, οι κυβερνώντες καταβάλλουν στοχευµένες προσπάθειες προκειµένου να µετατρέψουν το ελληνικό –ευρωπαϊκό µοντέλο διακίνησης φαρµάκου σε αγγλοσαξονικό– αµερικανικό. Αυτό σηµαίνει στην πράξη ότι καταβάλλεται προσπάθεια να περάσει η διακίνηση του φαρµάκου στα χέρια των µεγάλων αλυσίδων super-market, γεγονός εξαιρετικά επικίνδυνο τόσο για εµάς τους φαρµακοποιούς, όσο και για τους ασθενείς-πελάτες των φαρµακείων.

Η κατάσταση είναι κρίσιµη λοιπόν, γι’ αυτό χρειάζεται συσπείρωση δυνάµεων, ετοιµότητα και εναλλακτικές προτάσεις.

Αλκιβιάδης Νουσηκύρου (Φ.Σ. Πέλλας):

Η κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήµερα ο κλάδος είναι «προγραµµατισµένη» εδώ και χρόνια. Ωστόσο, στην υλοποίηση αυτού του «προγραµµατισµού», δυστυχώς βοηθήσαµε κι εµείς οι φαρµακοποιοί.

Δεν καταγγείλαµε και δεν καταγγέλλουµε:

Απαράδεκτες κυβερνητικές αποφάσεις εναντίον του κλάδου µας.
Διοικήσεις ασφαλιστικών ταµείων από κοµµατικούς και άσχετους που δεν ξέρουν, δεν βλέπουν, δεν ακούν.
Συνδικαλιστές που πήραν θέσεις και αποφάσεις αντίθετες µε τα συµφέροντα του κλάδου, αλλά και άλλους που προώθησαν τα ατοµικά τους συµφέροντα.
Παραβάτες ιατρούς.
Κυρίως όµως, δεν καταγγείλαµε παραβάτες, κλέφτες, κοµπιναδόρους φαρµακοποιούς, ακόµα και όταν απειλούταν η προσωπική µας οικονοµική επιβίωση.

Σε ό,τι αφορά στην εξέλιξη του κλάδου, αυτή απεικονίζεται πλέον σε έγγραφα, τα οποία µάλιστα έχουν υπογραφές δεσµευτικές για την υλοποίησή τους.

Ασφαλώς, το όνοµα του εντολοδόχου προγραµµατιστή των εξελίξεων είναι ένα: Δ.Ν.Τ.!

Δυστυχώς, οι περισσότεροι δεν έχουν αντιληφθεί τίποτα και παραµένουν στο «κυνήγι της συνταγής», την ίδια στιγµή που ακούν και βλέπουν ότι χάνουν το φαρµακείο τους.

Είµαστε σε κατάσταση πολέµου λοιπόν, γι’ αυτό θα πρέπει µαζί µε όλο τον κόσµο – 12.000 φαρµακοποιοί – να είµαστε καθηµερινά στο δρόµο για αγώνες!

Σίσσυ Ρακιτζή (Φ.Σ. Καβάλας):

Τον τελευταίο καιρό ο φαρµακευτικός κλάδος έχει υποβάλει, µέσω των εκπροσώπων του, συγκεκριµένες προτάσεις προς την κυβέρνηση, οι οποίες κινούνται βεβαίως στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού κεκτηµένου, είτε αυτό αφορά σε οδηγίες (π.χ. 123/2006 E.C., 35/2008 E.C.), είτε σε νοµολογίες του E.C.G.

Το µνηµόνιο σταθερότητας, όπως αυτό ψηφίστηκε από τη Βουλή, δηµιουργεί προϋποθέσεις για το φαρµακευτικό επάγγελµα που δείχνουν να ξεφεύγουν από το ευρωπαϊκό κεκτηµένο. Αν τελικά η κυβέρνηση προχωρήσει στην άκριτη εφαρµογή του µνηµονίου σταθερότητας, όπως ακριβώς το δηλώνει αναφορικά µε το φαρµακευτικό επάγγελµα, σηµαίνει ότι τίποτα από τα παραπάνω δεν ισχύει.

Στην παρούσα πολιτική κατάσταση, η Ελλάδα δείχνει να λειτουργεί εκτός των ορίων της Ευρωζώνης, γεγονός που µοιάζει αδιανόητο αυτή τη στιγµή. Εµείς οι φαρµακοποιοί ωστόσο αντιπαλεύουµε, µεταξύ άλλων, αυτή την προοπτική, καθώς το να µείνει η Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης δικαιώνει τη σχετική προπαγάνδα που αναπτύσσεται δυστυχώς από τα Μ.Μ.Ε.

Ο αγώνας µας λοιπόν είναι πολύ δύσκολος, κυρίως επειδή πρέπει να κάνουµε το σύνολο των συναδέλφων µας πιο συνειδητοποιηµένο αναφορικά µε τις υπηρεσίες που προσφέρουµε, αλλάζοντας παράλληλα την εντύπωση που έχει ο κόσµος για τη δουλειά µας.

Αλέξανδρος Τσαπέκος (Φ.Σ. Ροδόπης):

Κατά τα περασµένα έτη, δηµιουργήθηκε στη χώρα µας µια διογκωµένη και υπερτιµηµένη φαρµακευτική αγορά, ως αποτέλεσµα της πολυφαρµακίας, αλλά και των υψηλών τιµών σε πολλά φάρµακα.

Αποκλειστικά υπεύθυνοι γι’ αυτή την κατάσταση είναι η Πολιτεία, οι φαρµακευτικές εταιρείες και η πλειοψηφία των συνταγογράφων γιατρών. Οι δύο πρώτοι παράγοντες ευθύνονται για τη διαµόρφωση των τιµών (αλήθεια, θα πληρώσει κανείς για τη «φουσκωµένη» αγορά που έχει δηµιουργηθεί µέχρι σήµερα;), ενώ και οι τρείς µαζί ευθύνονται για την υπερσυνταγογράφηση. Όσο για τους φαρµακοποιούς, αυτοί είναι λυτρωτικά απόντες απ’ αυτό το δηµοσιονοµικό «πάρτι»…

Τα 12.500 φαρµακεία της χώρας δηµιουργήθηκαν µε δεδοµένη αυτήν την υπερτιµηµένη αγορά και τώρα καλούνται να προσγειωθούν στην ψυχρή πραγµατικότητα, η οποία θα τους επιβάλει, πολύ σύντοµα, να συνεχίζουν να επιβιώνουν µε το 50% του τζίρου τους και έχοντας χάσει το 25% της περιουσίας τους. Κι όλα αυτά, επειδή εµείς οι φαρµακοποιοί «κάναµε το λάθος» να έχουµε όλα τα φάρµακα στα ράφια µας ετοιµοπαράδοτα.

Σήµερα βρισκόµαστε εν τω µέσω µίας γενικότερης αναστάτωσης, χωρίς να υπάρχει ένα οργανωµένο στρατηγικό σχέδιο αποκατάστασης της δηµοσιονοµικής τάξης. Υπό αυτές τις συνθήκες, οφείλω να επισηµάνω στους αρµόδιους ότι βρισκόµαστε πλέον αντιµέτωποι µε το ενδεχόµενο να υπάρξουν ελλείψεις απαραίτητων φαρµάκων, καθώς ήδη δροµολογούνται εξαγωγές ή ακόµη και αποσύρσεις, λόγω της ανορθόδοξης επίπεδης µεσοσταθµικής µείωσης όλων των φαρµάκων, αλλά και της µη εφαρµογής του νόµου για το µέσο όρο των τριών φθηνότερων ευρωπαϊκών τιµών. Αυτό που πρέπει κυρίως να προσέξουν οι αρµόδιοι της κυβέρνησης, είναι να µην απαξιώσουν την προσφορά του Έλληνα φαρµακοποιού στη δηµόσια υγεία και στην κοινωνία. Να µην υποβαθµίσουν αυτή την προσφορά, είτε εν γνώσει τους είτε παρασυρόµενοι από τις µεγαλοεπενδυτικές «σειρήνες» που οραµατίζονται τη διαχείριση του αγαθού που λέγεται «φάρµακο», µετατρέποντάς το σε απλό εµπορικό προϊόν.

Αυτή είναι η δική µας κόκκινη γραµµή!

Βασίλης Χαραµής (Φ.Σ. Κοζάνης):

Όπως είναι γνωστό, βρισκόµαστε εν τω µέσω µιας οικονοµικής κρίσης, στο πλαίσιο της οποίας το ελληνικό φαρµακείο στοχοποιείται.

Γινόµαστε µάρτυρες µιας προσπάθειας µεταβολής του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των φαρµακείων, αλλά και παράλληλης διευκόλυνσης των µεγάλων συµφερόντων, προκειµένου να εισέλθουν στο χώρο µε στόχο το κέρδος. Στο όνοµα της ελεύθερης αγοράς, καταβάλλεται προσπάθεια εµπορευµατοποίησης του φαρµάκου που τελικά θα «πληρώσουν» οι ασθενείς και το σύστηµα Υγείας.

Κατά ένα στρεβλό τρόπο, τα φάρµακα φέρονται ως τα µόνα υπεύθυνα για την αύξηση της φαρµακευτικής δαπάνης, παρ’ όλο που τα χορηγούµενα από τα φαρµακεία αποτελούν µόνο το 17% της συνολικής δαπάνης Υγείας.

Αντίθετα, την ίδια στιγµή δε γίνεται λόγος για

Τιµολογιακή πολιτική
Προώθηση των φαρµάκων από τις εταιρείες, διογκώνοντας αδικαιολόγητα τις πωλήσεις
Νοσοκοµειακές δαπάνες που καταλαµβάνουν µεγάλο ποσοστό της συνολικής φαρµακευτικής δαπάνης
Είσοδο ακριβών φαρµάκων στη συνταγογραφία.

Με ανάλογα στρεβλό τρόπο αναφέρεται ότι το ποσοστό κέρδους των φαρµακείων είναι 35%, τη στιγµή που το µεικτό ποσοστό κέρδους είναι 23%, ποσοστό αποδεδειγµένα οριακό για την επιβίωση του ελληνικού φαρµακείου.

Εµείς οι φαρµακοποιοί παρέχουµε υπηρεσίες πρωτοβάθµιας περίθαλψης, καλύπτοντας τα κενά του συστήµατος Υγείας. Ακόµη, στηρίζουµε τα ασφαλιστικά ταµεία πιστώνοντάς τα, διασφαλίζοντας την κοινωνική φαρµακευτική περίθαλψη. Σε αυτή τη δύσκολη περίοδο, δε θα πρέπει να ανεχθούµε την υποβάθµιση του κοινωνικού µας ρόλου. Όλοι µαζί πρέπει να είµαστε σε ετοιµότητα προασπίζοντας το επάγγελµά µας, την επόµενη γενιά φαρµακοποιών και τους ασθενείς που είναι η «καρδιά» του φαρµακείου.

Αναστασία Χώτου (Φ.Σ. Καστοριάς):

Το τελευταίο διάστηµα, το επάγγελµα του φαρµακοποιού έχει πληγεί οικονοµικά, λόγω των µέτρων που έχουν ληφθεί από τους αρµόδιους υπουργούς των διαφόρων κυβερνήσεων.

Στην πραγµατικότητα, οι φαρµακοποιοί καλούνται να καλύπτουν, όλο και περισσότερο, τις οικονοµικές αδυναµίες των ασφαλιστικών ταµείων, θυσιάζοντας έτσι το κέρδος που δικαιούνται ως διαχειριστές καταστηµάτων µε µεγάλες κεφαλαιακές ανάγκες. Ασφαλώς, κανένας µας δε διανοείται οποιαδήποτε «έκπτωση» σε επίπεδο υπηρεσιών, οπότε ο αντίκτυπος αυτού του κόστους αποτυπώνεται ξεκάθαρα στην καθηµερινότητά µας.

Μέχρι στιγµής, έχουµε καταβάλει προσπάθειες για την προάσπιση των δικαιωµάτων µας µε απεργιακές κινητοποιήσεις, αλλά και αναστέλλοντας τη συνεργασία µας µε τους ασφαλιστικούς φορείς. Ωστόσο, τα Μ.Μ.Ε. υπονόµευσαν τους αγώνες µας, προβάλλοντας τους φαρµακοποιούς ως «οικονοµικά άφθαρτους» και αδιάφορους ως προς τις ανάγκες των ασθενών. Παρ’ όλα αυτά, στη συνείδηση των πολιτών το «φαρµακείο της γειτονιάς» παραµένει ένα ασφαλές µέρος για παροχή συµβουλών και φαρµακευτικής φροντίδας.

Στο χώρο µας εκφράζονται διαφορετικές απόψεις, κάποιες µε ιδιαίτερη πολιτική χροιά. Γι’ αυτό το λόγο δεν έχουµε καταφέρει –µέχρι τώρα– να βρούµε έναν κοινό τρόπο αντίδρασης στην κατάφορη επίθεση που δεχόµαστε. Αισιοδοξώ ωστόσο ότι όταν συνειδητοποιήσουµε το µεγάλο κίνδυνο που αντιµετωπίζουµε, θα παραµερίσουµε τα όποια προσωπικά και πολιτικά συµφέροντα και θα παλέψουµε µε πνεύµα ενότητας για το µέλλον µας.