Αρχικές έρευνες δείχνουν ότι δύο καινούργια φάρμακα μπορούν να θεραπεύσουν καλύτερα την ενδομητρίωση, σύμφωνα με δημοσίευση στο επιστημονικό περιοδικό Science in Translational Medicine.
Πειράματα σε ποντίκια και καλλιέργειες ανθρώπινων κυττάρων έδειξαν ότι τα φάρμακα ήταν αποτελεσματικά στο να ελαττώσουν την φλεγμονή και την ανάπτυξη αιμοφόρων αγγείων και νεύρων που ευρίσκονται στις ενδομητριωσικές εστίες.
Τα νέα φάρμακα OBHS και CLI μπλοκάρουν αντίστοιχα τους υποδοχείς των οιστρογόνων ER-alpha και ER-beta.
Η χρήση των φαρμάκων αυτών δεν αποκλείεται να αποδειχθεί χρήσιμη και σε άλλες παθήσεις που εξαρτώνται από τα οιστρογόνα.
Οι καθηγητές του Πανεπιστημίου του Ιλινόις όπου έγινε ή έρευνα σχολίασαν ότι τα φάρμακα ήταν πιό αποτελεσματικά από τα υπάρχοντα στη καταπολέμηση της φλεγμονής και της επέκτασης της ενδομητρίωσης. Τα ποντίκια που οι μητέρες τους δέχθηκαν τα φάρμακα ήταν υγιή και γόνιμα.
Χρειάζονται βέβαια μερικά χρόνια δοκιμών, πριν η χρήση των φαρμάκων αυτών επιτραπεί στη κλινική πράξη.
Η ενδομητρίωση είναι μια από τις πιο συχνές γυναικολογικές παθήσεις. Παρουσιάζονται σε ποσοστό 7 έως 10%. 'Υποψία για την ύπαρξη ενδομητρίωσης μπορεί να τεθεί από το ιστορικό και τη γυναικολογική εξέταση, ενώ η διάγνωση γίνεται με τη λαπαροσκόπηση.
Οι γυναίκες με ενδομητρίωση:
- Έχουν κάθε μήνα περίοδο.
- Έχουν μέση ηλικία τα είκοσι επτά χρόνια.
- Έχουν τα συμπτώματα από δύο έως πέντε χρόνια πριν από τη διάγνωση της ασθένειας.
Ενώ τα πιθανά συμπτώματα της ενδομητρίωσης περιλαμβάνουν:
- Έντονη δυσμηνόρροια (πόνος περιόδου), που χειροτερεύει με την πάροδο του χρόνου.
- Χρόνιος πόνος χαμηλά και πίσω στη λεκάνη.
- Πόνος κατά τη διάρκεια και μετά την επαφή.
- Γαστρεντερικές ενοχλήσεις.
- Επίπονες εντερικές κινήσεις και ούρηση στην εμμηνορυσία.
- Βαριές και μακριές εμμηνορρυσίες.
- Μικρή διαφυγή αίματος ανάμεσα στις περιόδους.
- Υπογονιμότητα.