Η συζήτηση περί της διασυνοριακής περίθαλψης ξεκίνησε το 2008 και η διαδικασία αυτή θα εφαρμοστεί επίσημα από το 2013. Μεγαλύτερο όφελος θα έχουν οι ασθενείς με σπάνιες νόσους, αυτοί που λαμβάνουν εξειδικευμένες θεραπείες και οι εργαζόμενοι σε διαφορετική ευρωπαϊκή χώρα από αυτή της προέλευσής τους, οι οποίοι επιθυμούν να βρίσκονται κοντά στους δικούς τους ανθρώπους σε περίπτωση προβλήματος υγείας.
Προς το παρόν, μόνο το 1% των ασθενών αναζητά θεραπεία σε άλλη χώρα, κάτι το οποίο κοστίζει στα εθνικά συστήματα υγείας περίπου 10 δισεκατομμύρια ευρώ. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι το κόστος θα αυξηθεί με τη νέα διαδικασία μόνο περί τα 30 εκατομμύρια ευρώ.
Για να αποφευχθεί ο επιζήμιος τουρισμός για λόγους υγείας, προβλέπεται να καλύπτεται στους ασθενείς κόστος αντίστοιχο με αυτό στη χώρα προέλευσής τους, οπότε αν μια θεραπεία κοστίζει περισσότερο, το επιπλέον ποσό θα το επωμίζεται ο ασθενής. Προβλέπεται επίσης η δημιουργία σε κάθε χώρα φορέων οι οποίοι θα προσφέρουν σε κάθε ασθενή της Ε.Ε. πληροφορίες σχετικά με τους παρόχους υγείας και τις διαδικασίες που απαιτούνται στη συγκεκριμένη χώρα. Οι ασθενείς θα έχουν το δικαίωμα επιλογής μεταξύ γιατρών του δημοσίου αλλά και ιδιωτών.
Στη συγκεκριμένη διαδικασία θα συμμετέχει και ο φαρμακοποιός μέσω της διασυνοριακής αναγνώρισης των συνταγών, τις οποίες και θα εκτελεί ελέγχοντας την αυθεντικότητα και την εγκυρότητά τους. Μάλιστα, έχει δημιουργηθεί ήδη και δείγμα της πανευρωπαϊκής μορφής της συνταγής.
Σημαντική παράμετρο αποτελεί η αναγνώριση του ασθενή αλλά και η δυνατότητα επικοινωνίας με το γιατρό που έχει συνταγογραφήσει κάτι το οποίο σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να μην είναι εφικτό, λόγω του ότι προέρχεται από διαφορετικό κράτος. Μία από τις δυσκολίες, εκτός της κοινής χρήσης της αγγλικής γλώσσας, θα είναι η διαφορετική ονομασία των σκευασμάτων ανά χώρα. Ως λύση για το ζήτημα αυτό προτείνεται κατά τη διασυνοριακή συνταγογράφηση να χρησιμοποιείται η δραστική ουσία. Θετικό στοιχείο το οποίο περιέχεται στη νομοθεσία είναι το δικαίωμα του φαρμακοποιού να αρνηθεί την εκτέλεση της συνταγής εφόσον δεν πληρούνται κάποια από τα παραπάνω.
Πρόκειται γενικά για ένα φιλόδοξο σχέδιο το οποίο δίνει ακόμα ένα δικαίωμα στον Ευρωπαίο πολίτη, αλλά ταυτόχρονα ένα ακόμα καθήκον στους επαγγελματίες υγείας. Η επιτυχία του θα κριθεί κατά την εφαρμογή του.