Διακήρυξη Αδέσμευτης Ενωτικής Συνδικαλιστικής Παράταξης

Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι,

Βρισκόμαστε μπροστά στις εκλογές για την ανάδειξη του νέου Δ.Σ. στον Π.Φ.Σ. Η χώρα βρέθηκε στη δίνη των μνημονίων, στο μέσον μιας οικονομικής κρίσης που ανάλογη δεν είχε ζήσει εδώ και πολλές δεκαετίες. Αναθεωρήθηκαν επί το δυσμενέστερον οικονομικά και θεσμικά πλαίσια που έπληξαν βάναυσα όλον τον ελληνικό πληθυσμό. Εισοδήματα μειώθηκαν, εργασιακές σχέσεις ανατράπηκαν, η ανεργία –κυρίως των νέων – εκτοξεύθηκε, η αβεβαιότητα για το αύριο των παιδιών μας κυριάρχησε, σε ένα οικονομικοκοινωνικό κλίμα μιζέριας και ανησυχίας.

Σε αυτό το ευρύτερο πλαίσιο κινήθηκαν οι επιπτώσεις και στο χώρο της υγείας και ειδικότερα στο χώρο του φαρμάκου. Στο όνομα του εξορθολογισμού των δαπανών μειώθηκε η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη κατά 60% σε βάθος τετραετίας, με άμεσες επιπτώσεις και στο εισόδημα του φαρμακοποιού και στην επιβάρυνση του ασφαλισμένου. Στο όνομα του ανταγωνισμού, της ελευθερίας της αγοράς και του άκρατου νεοφιλελευθερισμού άνοιξαν δρόμοι για την διευκόλυνση δράσης επιχειρηματικών κεφαλαίων. Η επιβολή των συμφερόντων, μέσω της Τρόικας, όπως αυτά υπαγορεύονται από διεθνή και εγχώρια κέντρα, υπήρξε πλήρης. Η αντιμετώπιση της υγείας ως πεδίου επιχειρηματικής δράσης και του φαρμάκου ως δαπάνης και όχι ως επένδυσης για την υγεία, οδήγησε σε κατευθύνσεις που κάθε λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να αποδεχθεί. Ειδικότερες ρυθμίσεις που αφορούν και καθορίζουν το πλαίσιο λειτουργίας των φαρμακείων μας τροποποιήθηκαν προς αυτήν την κατεύθυνση.

Σε μια περίοδο που η χώρα και ο λαός της υπέφεραν, ταλαιπωρήθηκαν και οδηγήθηκαν σε οικονομική εξαθλίωση, σε μια περίοδο που ανατράπηκε ακόμη και η δυνατότητα της χώρας να αποφασίζει δια των θεσμικών της οργάνων για τη διακυβέρνησή της, ο κλάδος μας –όπως ήταν αναμενόμενο– βρέθηκε και αυτός στη δίνη του κυκλώνα.

Την τελευταία τριετία ζήσαμε και αντιμετωπίσαμε σωρευτικά τόσα και τέτοια προβλήματα όσα δεν είχαμε αντιμετωπίσει συνολικά τα τελευταία πενήντα χρόνια. Τα αντιμετωπίσαμε στο μέτρο του δυνατού, αντιπαλεύοντας συγχρόνως με δυνάμεις που μας ξεπερνούσαν. Είχαμε απέναντί μας πανίσχυρα οικονομικά συμφέροντα που υπαγόρευαν και στην Κυβέρνηση και στην Τρόικα τα μέτρα εκείνα που εξυπηρετούσαν τους σχεδιασμούς τους. Είχαν την οικονομική δυνατότητα και τις πολιτικές-επικοινωνιακές προσβάσεις, ώστε και τον κλάδο να συκοφαντήσουν και να απαξιώσουν και τον κοινωνικό αυτοματισμό να ενεργοποιήσουν.

Ελπίζουμε και ευχόμαστε η περίοδος των μνημονίων να βρίσκεται στο τέλος της. Η κοινωνία να ανασάνει και να αρχίσει και πάλι έστω σιγά-σιγά η πορεία προς τα εμπρός. Η ματιά στο παρελθόν έχει αξία για να διδαχθούμε από τα λάθη μας, να μην παρουσιάσουμε τις ίδιες αδυναμίες και να χαράξουμε το μέλλον.

Ένα μέλλον όπως αξίζει σε αυτόν τον τόπο, σε αυτόν το λαό, σε αυτήν την κοινωνία.

Ένα μέλλον για τον Έλληνα φαρμακοποιό αντάξιο της επιστημονικής του κατάρτισης, της κοινωνικής του προσφοράς και της οικονομικής του δραστηριότητας. Η γκρίνια διαρκείας, η μιζέρια και η εσωστρέφεια δεν μας αρμόζει.

Το μέλλον είναι μπροστά μας και οφείλουμε να το διαμορφώσουμε ΕΜΕΙΣ! Αλλιώς θα το προδιαγράψουν κάποιοι άλλοι για μας και εκ των υστέρων θα διαπιστώσουμε ότι μια ακόμα ευκαιρία χάθηκε. Με το να κλαίμε για την τετραετία των μνημονίων και των επιπτώσεών τους δεν αλλάζει τίποτα. Σηκώνουμε τα μανίκια, παραμερίζουμε διαφορές του παρελθόντος, επικεντρωνόμαστε στα κοινά μας χαρακτηριστικά που είναι η ιδιότητα του φαρμακοποιού και η επιβίωση της οικογένειας μας από τη λειτουργία του φαρμακείου.

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ – ΤΑΚΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΥ

Ξεκινάμε την ανόρθωση του φαρμακείου με στοχεύσεις και επιδιώξεις βραχυπρόθεσμης, μεσοπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης προοπτικής.

Πρέπει να διασφαλίσουμε:

Το τέλος στη λήψη νέων μέτρων κατά του φαρμακείου. Και οι δημοσιονομικοί και οι μνημονιακοί στόχοι έχουν καλυφθεί, δεν υπάρχει λόγος για νέα μέτρα.

Πρέπει να εξασφαλίσουμε:

Τη ΜΗ ΜΕΙΩΣΗ του ποσοστού κέρδους, αφού με τη διάθεση των ΦΥΚ από τα ιδιωτικά φαρμακεία, το μέσο ποσοστό μεικτού κέρδους βρίσκεται στο επίπεδο της Πορτογαλίας και στο χαμηλότερο της Δυτικής Ευρώπης.

Στόχος μας να:

Αυξήσουμε το τζίρο μας με τη διάθεση των ΦΥΚ, που μέχρι τώρα διατίθενται από τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ, χάνοντας τζίρο 700 εκατ. ευρώ ετησίως, αλλά κυρίως χάνοντας ύλη που αποτελεί αντικείμενο του φαρμακείου (Λεπτομέρειες βλ. σχετική ανάρτηση στο site του Π.Φ.Σ.).

Διαρκής προσπάθεια για να:

Να επαναφέρουμε στο φαρμακείο ύλη που σιωπηρά απωλέσαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια (επιθέματα, βρεφικά γάλατα, ειδική διατροφή κλπ.)

Δημιουργούμε θεσμικό πλαίσιο ελέγχου, εποπτείας και αποφυγής κανιβαλισμού και τυχοδιωκτικών δραστηριοτήτων με τα λεγόμενα ηλεκτρονικά καταστήματα (υπάρχει κατατεθειμένη σχετική νομοθετική πρόταση).

Αντιμετωπίζουμε από μηδενική βάση με νέο νομοθετικό πλαίσιο σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο ζητήματα όπως το ωράριο που υπονομεύουν την ενότητα του κλάδου και την ενιαία έκφρασή του.

Προφυλάσσουμε ως κόρη οφθαλμού την τακτική μηνιαία πληρωμή μας από τον ΕΟΠΥΥ, ολοκληρώνοντας την εξόφληση των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων.

Προωθούμε σε συνεργασία με τους Συνεταιρισμούς και την ΟΣΦΕ πρακτικές και θεσμικές μεταρρυθμίσεις στη λογική της συνένωσης, σύμπραξης, συνεργασίας φαρμακείων είτε με τη δημιουργία δικτύου συνεργαζομένων φαρμακείων, είτε με τη συνένωση φαρμακείων, είτε με τη συνένωση κεφαλαίων φαρμακοποιών με φαρμακεία κατά περιοχές.

Ο Π.Φ.Σ. έχει υποχρέωση μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους να καταλήξει σε μία ή δύο ή τρεις εναλλακτικές προτάσεις, να τις παρουσιάσει σε όλον τον κλάδο και οι φαρμακοποιοί ας αποφασίσουν αν θέλουν να πορευθούν όπως μέχρι σήμερα ή επιλέγοντας μια άλλη κατεύθυνση ή τέλος συνδυάζοντας δύο ή περισσότερες προτάσεις.

Ουδείς δικαιούται να ισχυρισθεί ότι κατέχει το μυστικό της απόλυτης επιτυχίας.

Φαρμακευτικές υπηρεσίες

Η επικράτηση του βιομηχανικού φαρμάκου έχει αφαιρέσει από τον φαρμακοποιό το ουσιαστικό περιεχόμενο της εργασίας του και τον έχει μετατρέψει σε απλό ενδιάμεσο μεταξύ της φαρμακευτικής βιομηχανίας και του ασθενή, ενώ το φαρμακείο έχει μετατραπεί σε απλό κανάλι διανομής.

Η ανεκμετάλλευτη γνώση του φαρμακοποιού και η σταδιακή απώλεια της κοινωνικής του καταξίωσης πρέπει να μας προβληματίσουν. Η απώλεια του κοινωνικού σκοπού του φαρμακοποιού έχει οδηγήσει σε κρίση ταυτότητας και σταδιακά σε διαφοροποίηση της φιλοσοφίας και πρακτικής του.

Ας έχουμε πάντα κατά νου τη ρήση του Mickey Smith: «Τα λειτουργήματα υπάρχουν για να υπηρετούν κρίσιμες κοινωνικές ανάγκες. Όταν παύουν να τις υπηρετούν, τότε αργά ή γρήγορα παύουν και να υφίστανται».

Ας μην ξεχνάμε πως ο λόγος ύπαρξής μας είναι ο ασθενής και μόνον αυτός. Σε μια συγκυρία τόσο δύσκολη για την ελληνική κοινωνία της οποίας οι σταθερές γκρεμίζονται μία προς μία, εμείς οι Έλληνες φαρμακοποιοί θα πρέπει να σηκωθούμε με αξιοπρέπεια και να διαλαλήσουμε τη δική μας δημιουργική πρόταση. Μια πρόταση που θα ξεκαθαρίζει ποιοι είμαστε, σε τι ανάγκες απαντάμε και με ποιό τρόπο. Μια πρόταση η οποία θα συμπυκνώνεται και θα αποκρυσταλλώνεται μέσα σε ελάχιστες φράσεις που θα σχηματοποιούν το όραμα που έχουμε ως φαρμακοποιοί και ως φαρμακεία δηλαδή το ιδεατό που θέλουμε να κατακτήσουμε.

Η οραματική μας πρόταση θα πρέπει:

• Να θέτει στο επίκεντρο τις ανάγκες του ασθενή και της πολιτείας, καθώς η ύπαρξή τους μας προσδίδει χρησιμότητα και άρα αξία στη δική μας ύπαρξη.
• Να εκσυγχρονίζει τη φαρμακευτική παράδοση και πρακτική.
• Να εμπνέει και να περιλαμβάνει όλες τις γενεές των φαρμακοποιών.

Μόνο μια τέτοια οραματική πρόταση θα μπορούσε να λειτουργήσει συνεκτικά και θα επέτρεπε στο σώμα των Ελλήνων φαρμακοποιών να ανακαλύψει εκείνη τη δεξαμενή δυνάμεων που έχει αλλά ωστόσο αγνοεί. Σήμερα και αύριο εμείς οι φαρμακοποιοί πρέπει να διεκδικήσουμε η θέση μας να είναι δίπλα στον ασθενή προσφέροντας του φαρμακευτική φροντίδα. Αυτή θα δώσει λύση στο συνεχώς αυξανόμενο κοινωνικό πρόβλημα της νοσηρότητας και θνησιμότητας που προκαλεί η κακή χρήση των φαρμάκων αλλά συγχρόνως θα μας καταξιώσει κοινωνικά, οικονομικά και επιστημονικά. Η φαρμακευτική φροντίδα καθίσταται το επίκεντρο της οραματικής πρότασης για τον φαρμακοποιό και την φαρμακευτική, αλλά δεν αποτελεί το όλον μιας τέτοιας πρότασης. Η πρόταση αυτή για να είναι ολοκληρωμένη θα πρέπει να συνθέσει το νεωτερικό με το παραδοσιακό. Θα πρέπει να αναγνωρίσει της αξία της νεωτεριστικής πρακτικής της φαρμακευτικής φροντίδας, αλλά ταυτόχρονα να αναγνωρίσει την αξία των παραδοσιακών πρακτικών της διάθεσης και της φαρμακοτεχνίας.

Ο φαρμακοποιός, προκειμένου να καλύψει τις φαρμακευτικές ανάγκες των ασθενών, της τοπικής κοινότητας και της κοινωνίας, έχει τη δυνατότητα να προσφέρει φαρμακευτικές υπηρεσίες, όπως:

• Φαρμακευτική φροντίδα
• Έλεγχος φαρμακοθεραπευτικής καρτέλας
• Αναφορά προβλημάτων ποιότητας φαρμάκων και ανεπιθύμητων ενεργειών
• Φαρμακοθεραπευτική συμμόρφωση
• Φαρμακευτική πληροφόρηση
• Έλεγχος φαρμακευτικών αλλεργιών
• Εξατομίκευση δοσολογικών σχημάτων και φαρμακοτεχνικής μορφής

Έχει επίσης την υποχρέωση και τη δυνατότητα να προσφέρει υγειονομικές υπηρεσίες, όπως:

• Προαγωγή υγείας
• Πρόληψη ασθενειών
• Πληροφόρηση και ευαισθητοποίηση
• Υγειονομική συνεργασία
• Παροχή πρώτων βοηθειών

Γνωρίζουμε ότι για την υλοποίηση αυτού του σχεδιασμού απαιτείται κοπιαστική δουλειά. Απαιτούνται συντονισμένες δράσεις στρατηγικού χαρακτήρα σε επίπεδο ανθρωπίνων πόρων, εκπαίδευσης, δομών, τεχνολογίας, χρηματοοικονομικό και νομοθεσίας. Αργά ή γρήγορα θα διεκδικήσουμε την ανταμοιβή μας για τις υπηρεσίες αυτές, καθώς το όφελος του συστήματος θα είναι πολλαπλάσιο. Οι φαρμακοποιοί πρέπει να γίνουν μέτοχοι της αλλαγής και εν τέλει να υιοθετήσουν με επιτυχία το νέο στόχο ώστε οι ασθενείς να απολαμβάνουν υψηλής ποιότητας φροντίδα και υπηρεσίες.

«Ας αφιερωθούμε στο να μεταμορφώσουμε το επάγγελμα μας σε λειτούργημα, ικανό να δώσει στην κοινωνία αυτό που θέλει και έχει ανάγκη» (William A. Zellmer).

Εμείς πιστεύουμε σε αυτή την προοπτική.

Δώστε μας τη δύναμη με τη βοήθεια όλων να την υλοποιήσουμε.

Για την Αδέσμευτη Ενωτική Συνδικαλιστική Παράταξη (ΑΕΣΠ)

Κυριάκος Θεοδοσιάδης

Πρόεδρος Π.Φ.Σ.