Στο ερώτημα τι πρέπει να γίνει για να αντιμετωπίσει ο κλάδος την κρίση, τα νέα μέτρα και το μέλλον που δεν θα είναι ευοίωνο, όπως ίσως ορισμένοι περιμένουν, απαντά ο Δ. Καραγεωργίου με συγκεκριμένες προτάσεις που θέτουν κύριο παίχτη στο παιχνίδι της βιωσιμότητας τους ίδιους τους φαρμακοποιούς.
«Τα δίκτυα έρχονται αμέσως μετά»
Πριν από λίγο καιρό σε ένα άρθρο μου με τίτλο «This is the end» πολλοί είδαν διαλυτικά φαινόμενα για το επάγγελμα μας να βρίσκονται σε εξέλιξη. Τέτοια που δημιουργούν εύκολα πανικό και τρομοκράτηση. Λίγοι πρόσεξαν δυστυχώς ότι το άρθρο μιλούσε ουσιαστικά για την πρόκληση μπροστά μας. Λίγοι κατάλαβαν ότι ήταν πρόσκληση σε μια αναθεώρηση της ίδιας της φύσης της δουλειάς μας.
Στο εξαιρετικό πρόσφατο άρθρο του για την «ιδιαίτερη» αγορά των δερμοφαρμακευτικών καλλυντικών και των συμπληρωμάτων διατροφής ο Κώστας Λουράντος φτάνει σε ένα «δια ταύτα».
Προτίθεμαι να το συνεχίσω.
Θεωρητικά εκπαιδευόμαστε και γινόμαστε ταυτόσημοι στο επάγγελμά μας με δύο λειτουργίες: α) να διαχειριζόμαστε με ασφάλεια πολλούς κωδικούς υπερευαίσθητου εμπορεύματος που εμπεριέχει υπηρεσίες υγείας, β) η νομική υπευθυνότητα της ασφάλειας των προϊόντων αυτών να θεωρείται αυτονόητη.
Βεβαίως 30 χρόνια «σοσιαλιστικού γραφειοκρατισμού» στη φαρμακευτική περίθαλψη δημιούργησαν εξαλλαγή στην υπόστασή μας ως φαρμακοποιοί, τέτοια που νομίζουμε ακόμα σήμερα ότι η δουλειά μας είναι να κολλάμε σωστά τα κουπόνια σε μια περισσοτέρων γραφειοκρατικών απαιτήσεων e-συνταγογράφηση.
Όσο το δέσιμο μας με τον ΕΟΠΥΥ βρίσκεται σε επίπεδο σχεδόν ολοκληρωτικό, η διαχεόμενη βλακεία των δημοσίων υπαλλήλων και των τάχα συμβούλων θα μας καταδυναστεύει. Είναι το γράσο στα μάτια μας που δεν μας επιτρέπει να δούμε γύρω μας έναν ολόκληρο κόσμο να αλλάζει ραγδαία. Αισθανόμαστε ότι καταρρέουμε. Πιο πολύ οι συνάδελφοι της Αττικής που έχασαν 2,5 μηνών τζίρους σε ένα αγώνα αγάπης άγονο.
Σε αυτή την αγορά που ετοιμάζεται να μας κατασπαράξει, παίρνοντάς μας και τη λίγη μη αποζημιωνόμενη από τον ΕΟΠΥΥ ύλη που μας απομένει, δεν μπορούμε να δούμε ότι οι κύριοι πραγματικά παίχτες είμαστε εμείς.
Τι έγινε με τα βρεφικά γάλατα; Πόσους κωδικούς μπορούν να παρακολουθούν οι μεγαλομπακάληδες για να τους συμφέρει; Ελάχιστους.
Πόσους κωδικούς βιταμινών, συμπληρωμάτων διατροφής θα μπορέσουν να παρακολουθήσουν; Με ποια υπευθυνότητα; Ίδια με αυτή των γυμναστηρίων και των λεγόμενων πράσινων μαγαζιών. Διότι ήδη άλλα κανάλια διανομής και πώλησης αυτών των προϊόντων λειτουργούν εδώ και χρόνια. Περί αποφάσεων και εγκυκλίων του ΕΟΦ και του Υπ. Υγείας και των ελέγχων τους … ζωή την άλλη φορά.
Η κατάσταση υποδαυλίζεται από κάθε πικραμένη από τη δουλειά της ψυχή που ανοίγει ένα ηλεκτρονικό φαρμακείο για να διαθέσει το υπερβάλλον stock που του επέβαλλαν η εταιρίες για να μη του λήξει και του το πάρουν πίσω στο 50% της αξίας του.
Όσο η θετική λίστα φαρμάκων θα μειώνεται τόσο θα αυξάνει η αρνητική λίστα μαζί με τον τρόμο μήπως τα φάρμακά της γρήγορα μετατραπούν σε ΜΗ.ΣΥ.ΦΑ. που θα μπορούν να πουλάνε και ταcorners.
Όσο οι τιμές των φαρμάκων θα καταρρέουν και όσο η απύθμενη ανοησία των πολιτικών θα αρνείται την αδειοδότηση νέων φαρμάκων και biosimilars τόσο πρέπει να μεγαλώνει κι η απαξίωση τους σαν μέρος της δουλειάς μας στο φαρμακείο.
Δηλαδή τι σημασία να δώσουμε στις πραζόλες και αύριο στις στατίνες που θα κοστίζουν 1 ευρώ, αν θα τα γράφουν οι γιατροί. Θέλω να πω όλο το ενδιαφέρον μας πρέπει να πέσει σε αυτή την ύλη που δεν αποζημιώνει ο ΕΟΠΥΥ. Με μια μεγάλη εξαίρεση. Τα Φ.Υ.Κ.
Απαίτηση της φιλελεύθερης Ευρώπης είναι να κλείσουν τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ. Κρατισμός και παλιές Σοβιέτ καταστάσεις μπορεί να ταιριάζουν στους γερμανικούς τραπεζικούς ολοκληρωτισμούς, αλλά δεν έχουν σχέση με τις απαιτήσεις της εσωτερικής αγοράς (DGmarkt). Όσοι νομίζουν ότι με αυτό θα επανέλθουν στην παλιά κατάσταση της συγκέντρωσης της ακριβής συνταγογραφίας πλανώνται πλάνη οικτρά. Τίποτα και για κανένα δεν θα επανέλθει όπως ήταν. Τίποτα και για κανένα δεν είναι απλά μια κρίση που θα περάσει.
Προσπαθήστε να δείτε την επόμενη μέρα μετά την κρίση σαν ένα καινούργιο μοντέλο της δουλειάς μας. Σε ένα οικονομικό περιβάλλον που η χώρα θα παρουσιάσει πρωτογενές πλεόνασμα , αλλά με 1,7 εκατ. ανέργους και 500.000 νέους μας «την πνευματική μας αφρόκρεμα» στο εξωτερικό, νομίζετε ότι τα πράγματα θα επανέλθουν; Αφήστε που η συνταγογράφηση θα είναι άυλη (κάρτα υγείας), κουπόνια δεν θα χρειάζονται και θα σκανάρεται το 2D barcode τυπωμένο στο κουτί των φαρμάκων. Μπορεί μέχρι τέλους του χρόνου η αηδία των κουπονιών που ζούμε σήμερα να μην υπάρχει.
Τι πρέπει να γίνει άμεσα:
Α) Να ζητήσουμε από τους ανθρώπους που υποστηρίζουν το software στα μαγαζιά μας να μας βοηθήσουν να κρατάμε αποθήκη. Να αριστοποιήσουμε τη διαχείριση των προϊόντων στα μαγαζιά μας. Φυσικά πρέπει να σκανάρονται τα πάντα.
Β) Η πιστοποίησή μας και αυτή των e-pharmacies θα είναι οσονούπω γεγονός μαζί με τα υψηλότατα στάνταρτ λειτουργίας τους και τότε να δούμε ποια από αυτά θα αντέξουν να υπάρχουν.
Γ) Οι υγιείς ΣΥ.ΦΑ. να βγουν μπροστά στη φαρμακευτική αγορά με δικές μας ετικέτες. Προξενεί εντύπωση σε όλη την Ευρώπη η ελάχιστη διείσδυση άλλων brand εκτός από Depon και Panadol στο χώρο της παρακεταμόλης.
Δ) Οι ΣΥ.ΦΑ. να δουν και τη μεικτή λειτουργία τους με ιδιώτες φαρμακέμπορους υψηλής ποιότητας διανομής. ?λλωστε λίγοι σοβαροί θα μείνουν μόλις αρχίσουν οι εφαρμογές της νέας οδηγίας για το GDP (καλή πρακτική διανομών).
Ε) Ιατροτεχνικά προϊόντα, ΜΗ.ΣΥ.ΦΑ., συμπληρώματα διατροφής, προϊόντα διατροφής δικά μας με δική μας εγγύηση, γνώση και υπηρεσία απόλυτης υπευθυνότητας είναι δική μας υπόθεση.
Ζ) Να εξετασθεί από ΣΥ.ΦΑ. ακόμα και η εξαγορά ολόκληρου δικτύου αντιπροσώπευσης ενός ή πολλών μαζί προϊόντων σοβαρών ομίλων. Σκεφτείτε να είναι δικό μας ένα τέτοιο δίκτυο μιας γνωστής εταιρείας πράσινων καλλυντικών που μας ταράζει με την αλαζονεία της . Σκεφθείτε τα πολύφερνα καλλυντικά φαρμακείου που δεν φεύγουν να είναι στα καλαθάκια χύμα προσφορά ό,τι πάρετε. Όπως στα εγγλέζικα φαρμακεία ας πούμε.
Η) Οι ΣΥ.ΦΑ. να έχουν εκπαιδευόμενα στελέχη βιαίας διείσδυσης σε τοπικές αγορές. Το πρόβλημά τους δεν είναι τα συστατικά τους φαρμακεία στο όνομα των οποίων ζουν και αναπνέουν.
Θ) Υπάρχει τεράστια συνέχεια στο χώρο των φαρμάκων που θα αναλυθεί προσεχώς. Βλέπω το ερωτηματικό σας. Με ποια ρευστότητα, αφού ο ΕΟΠΥΥ έχει να πληρώσει τη… ΔΕΗ από το Μάρτιο του 11, τα ΕΣΠΑ λιανικής καθυστερούν, οι τράπεζες κλειστές και οι τρέχοντες λογαριασμοί ΕΟΠΥΥ βρίσκονται πέραν του τριμήνου και πληρώνονται με σφηνάκια.
Απάντηση: Τώρα έχουμε δύο εργαλεία.
Α) Οι υπόλογοι δημόσιοι υπάλληλοι απολύονται. Β) Καθυστερήσεις πέραν των 60 ημερών έχουν τόκους 8%.
Επομένως ο υπάλληλος που προξενεί βλάβη στο δημόσιο λόγω των τόκων που θα κλιθεί να πληρώσει μπαίνει στη λίστα των απολυόμενων.
Απεργία, ενώ η διπλανή μου Χαλκιδική -με το δίκιο της- θα δουλεύει κανονικά λόγω τουριστικής περιόδου, συγνώμη αλλά δεν θα πάρω.
Η κατάσταση που πάει να κάτσει δεν είναι καθόλου καλή. Μην παραπλανιέστε από την ηρεμία των τρεχουσών δόσεων της Ε.Ε. Η κρίσιμη δόση είναι τον Ιούνιο. Και για αυτήν πολλές υποχωρήσεις αναμένονται. Το κυρίαρχο ερώτημα είναι η δραματική συνεχής πτώση της αγοραστικής ικανότητας του κόσμου. Ακόμα και αν έρθει η Cosco και η Gas prom, ακόμα και αν ο ΠΑΟΚ πάρει το επόμενο πρωτάθλημα, οι όποιοι μισθοί θα είναι κάτω των 500 ευρώ. Το 75% της φαρμακευτικής δαπάνης το μοιράζονται μεταξύ τους το 55% των φαρμακείων που μπορεί να νομίζουν ότι μόνο αυτά θα ζήσουν στο καινούργιο περιβάλλον με όρους του παλιού. Προφανώς, αγνοούν τη σκληρή πραγματικότητα.
Θα συνεχίσω.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
ΥΓ. Ο συνάδελφος με το PhD από την Πάτρα έθεσε μέσα από την κριτική του μια θαυμάσια πρόταση. Την προστασία των κρίσιμων αποθεμάτων. Θα επανέλθουμε μόνο για αυτό."