«Βιετνάμ γιε-γιε»

«Στο Βιετνάμ πυρπόλησαν το ρύζι, στη Σαϊγκόν δε μπορείς να ζήσεις, δε σου µφτανε ο αέρας για να ζήσεις... Τώρα κρυμμένος στο ποτάμι ανασαίνεις Φο-μι-τσιν, ανασαίνεις με καλάμι, με καλάμι… Γιε γιε, γιε γιε…»

(Ομοιότητες...)

Είμαι μεγάλος -χωρίς τιράντες- με γυαλιά…

Λέει η παροιμία «τον λύκο τον βλέπουμε, τον ντορό γυρεύουμε»!!

Αυτοί όπως το πάνε θα μας αποπληρώνουν πλέον στην καλύτερη περίπτωση μετά από 75-80 μέρες! Έτσι μπορεί να τους βολεύει ή έτσι βγαίνουν οι λογαριασμοί τους. Και λέω «αυτοί» γιατί τα χώνει ο ένας στον άλλον, ο ΟΓΑ στο ΙΚΑ, το ΙΚΑ στον ΟΑΕΕ, ο ΕΟΠΥΥ σε όλους και πάει λέγοντας… Λέω στην καλύτερη περίπτωση γιατί υπάρχει και χειρότερη... Και εντάξει εμείς, είμαστε θεσμικοί ιδιώτες και κατανοούμε τις ανάγκες... και το rebate, rebate!! Παρότι ο νόμος άλλα ορίζει. Τους λέμε επιτακτικά να ανατρέξουν σε τρέχουσες ορολογίες και να βρουν ισοδύναμα μέτρα, ούτως ώστε να επανακαθορίσουν τους κανόνες στην αλυσίδα του φαρμάκου! ’λλη λύση δεν υπάρχει, για τώρα τουλάχιστον… Να δεχτούμε ότι έχουν άλλες σκέψεις στα μυαλά τους;; Εκεί στην πολιτική εξουσία και στις αυλές τους;; Προσβλέπουν να θεσμοθετήσουν την παρουσία, τίποτα ΤΕVAς και κανενός παλιννοστούντος; Ξέρω τι λέω. Πολλά ακούγονται για Αλάπηδες και Σια. Αν δεν γίνουν τώρα όλες οι ρυθμίσεις για να εξασφαλιστεί η συνταγματική συνεργασία με το ελληνικό φαρμακείο, πότε θα γίνει; Εξάλλου ο νόμος 3457 του 2006 αναγορεύει το φαρμακείο ως καθίδρυμα… ’κουσον! Ήτοι σε ναό της πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Μπορεί άραγε ένα θεσμικά ταπεινωμένο και «φτωχό» φαρμακείο να ανταποκριθεί στους ορισμούς του νόμου και στον ρόλο του; Ας τολμήσουν λοιπόν τώρα-τώρα όμως!

Κάτι γίνεται με τα ΦΥΚ! Μπορεί το ελληνικό φαρμακείο στην κατάσταση που το έχουν οδηγήσει να ανταποκριθεί στην υπεύθυνη διακίνηση αυτών των φαρμάκων; Όσο και να το θέλουμε, ακόμα και χωρίς κέρδος, μα κανένα κέρδος.

Στη χώρα μας έχουν μπει προτεραιότητες για όσους δεν το κατάλαβαν, μισθοί, συντάξεις, φάρμακα! Αξίζει να σταθούμε όλοι στο ύψος των περιστάσεων. Πώς όμως; Με τι προσόντα; Είναι πολύ δύσκολο. Ακόμα και σε ελάχιστες περιπτώσεις που κάποιος επενδύει προσβλέπει στο κέρδος και μόνο. Εμείς λοιπόν είμαστε εδώ. Και χωρίς κέρδος. Να βοηθήσουμε. Έτσι λοιπόν μπορεί και να το βουλώσουν τα κανάλια του Μπόμπολα και του ΔΟΨ! Να λυθεί τώρα το θέμα της εφορίας (φορολογική κλίμακα: Δωρεά) και να γίνει η ρύθμιση στην αλυσίδα του φαρμάκου. Είδαμε ότι οι υπάλληλοι των φαρμακείων του ΕΟΠΥΥ λίγο δούλεψαν και κουράστηκαν… Εδώ είμαστε εμείς. Που αλλού; Να συνομιλήσουν λοιπόν μαζί μας και να αφήσουν στην άκρη τους εκβιασμούς μέσα απ’ την πολιτική ισχύ που διαθέτουν. Διαθέσιμοι, εκτός θεσμών υπάρχουν. Αν είναι έτσι όμως, οφείλουμε η συνδικαλιστική ηγεσία και τα φαρμακεία της χώρας να είμαστε παρόντες.

Το φαρμακείο δεν είναι επιδοτούμενη επιχείρηση ή ΜΚΟ. Συνταγματικά είναι ο κεντρικός συνομιλητής και συνεργάτης στη φαρμακευτική περίθαλψη. Η προσπάθεια απαξίωσης του ελληνικού φαρμακείου, απ' όπου και αν γίνεται, γίνεται με όρους αντισυνταγματικούς και αντιδημοκρατικούς. Σεβόμενοι το σύνταγμα, την ιστορία και τη βαρύτητα του ελληνικού φαρμακείου να τολμήσουμε τώρα τις αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο. Στοχεύοντας κυρίως στο μέλλον. Να μη γίνει το φαρμακείο θνησιγενής επιχείρηση. Το φαρμακείο είναι προσαρτημένος αδένας στο δημόσιο σύστημα υγείας. Αξιώνουμε τώρα άμεσα αποκατάσταση και κάλυψη όλων των κενών και των χαμένων ευκαιριών. Για μια υγιή και ελπιδοφόρα εκκίνηση, για να εξασφαλιστούν χιλιάδες θέσεις εργασίας στα φαρμακεία της χώρας μας. Εχθρική και άγνωστη έννοια στις πολιτικές των καμικάζι-πολιτικών που ζήσαμε το προηγούμενο διάστημα.

Πάμε για συνέλευση...

Καλό καλοκαίρι..!!