Από αναβολή σε αναβολή οι χημειοθεραπείες στο νοσοκομείο του Ρίου

Στα όρια της … τρέλας βρίσκονται οι ασθενείς με καρκίνο στο νομό Αχαΐας καθώς στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Ρίου οι χημειοθεραπείες αναβάλλονται καθώς δεν υπάρχουν τα απαραίτητα ογκολογικά φάρμακα.

Επικαλούμενος δημοσιεύματα αχαϊκών ΜΜΕ, ο βουλευτής Αχαΐας του Ποταμιού, Ιάσονας Φωτήλας κάνει λόγο στην ερώτησή του στη Βουλή, για έλλειψη των απαιτούμενων φαρμάκων χημειοθεραπείας, εξαιτίας της σχετικής άρνησης της εταιρείας παροχής τους, λόγω των οφειλών προς αυτή των πρώτων τριών μηνών του 2016.

«Θύματα της όλης κατάστασης είναι κυρίως γυναίκες, που νοσούν από καρκίνο του μαστού, ασθενείς με καρκίνο στους πνεύμονες και το παχύ έντερο που, υπό αυτές τις συνθήκες, αδυνατούν να ακολουθήσουν το πρόγραμμα αγωγής τους» τονίζει ο βουλευτής του Ποταμιού.

Αναλυτικά η ερώτηση του κ. Φωτήλα προς τον υπουργό Υγείας:

«Eν έτει 2016 οι καρκινοπαθείς στην Ελλάδα βρίσκονται σε πολύ δύσκολη κατάσταση, καθώς είναι αναγκασμένοι να αγοράζουν οι ίδιοι (!) πολλές φορές τα πανάκριβα φάρμακά τους, να υφίστανται αγωνιωδώς το βάσανο της αναμονής επί μακρώ χρονικό διάστημα, τουλάχιστον 5 και 6 μήνες, για να υποβληθούν σε ακτινοθεραπείες και εν τέλει σε αρκετές περιπτώσεις να καταλήγουν να βρίσκουν ?σωτήριο? μηχάνημα που, λόγω παλαιότητας, μπορεί να ενέχει κινδύνους για τη ζωή τους. Η έλλειψη ρευστότητας στη χώρα είναι μεν αναμφισβήτητη, συνεπικουρούμενη δε ωστόσο από την απουσία ενός ολοκληρωμένου σχεδίου οργάνωσης και διαχείρισης στον ευαίσθητο χώρο της Υγείας, θέτει την υγεία πολλών καρκινοπαθών όλως αδικαιολογήτως, συνεπεία της καθυστέρησης της θεραπείας τους, εν κινδύνω.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα στα αχαϊκά ΜΜΕ, στην Πάτρα και συγκεκριμένα στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Ρίου, το τελευταίο χρονικό διάστημα πολλοί καρκινοπαθείς υποχρεώνονται να αναβάλουν τις θεραπείες τους. Τούτο αποδίδεται στην έλλειψη των απαιτούμενων για τις εν λόγω θεραπείες φαρμάκων χημειοθεραπείας, εξαιτίας της σχετικής αρνήσεως της εταιρείας παροχής των φαρμάκων αυτών να εκτελέσει τις απαιτούμενες παραγγελίες, λόγω οφειλών προς αυτή των πρώτων τριών μηνών του 2016. Θύματα της όλης κατάστασης είναι κυρίως γυναίκες που νοσούν από καρκίνο του μαστού, ασθενείς με καρκίνο στους πνεύμονες και το παχύ έντερο που, υπό αυτές τις συνθήκες, αδυνατούν να ακολουθήσουν το πρόγραμμα αγωγής τους, διότι ενημερώνονται ότι δεν υπάρχουν τα απαραίτητα φάρμακα. Όλως ενδεικτικώς αναφέρεται η έλλειψη σε TDM1, που θεωρείται από τα πλέον σημαντικά φάρμακα για τον καρκίνο του μαστού, επειδή καθυστερεί την επιδείνωση της ασθενείας σε γυναίκες με προχωρημένο HER2 θετικό καρκίνο του μαστού. Σημειωτέον δε ότι το κόστος για την αγορά των χημειοθεραπευτικών φαρμάκων ξεκινάει από τις 2.000-3.000€ και πολλές φορές αγγίζει και τα 10.000€ - ποσά, που δεδομένης της οικονομικής συγκυρίας, ως καθίσταται ευκόλως αντιληπτό, είναι σχεδόν ?απαγορευτικά? για τους καρκινοπαθείς.

Την ίδια στιγμή, ο υπουργός Υγείας, παρά τις νέες αυξημένες αρμοδιότητές του, ως αυτές προβλέπονται ρητώς στις διατάξεις του τελευταίου εδαφίου του άρθρου 13 του Ν. 3918/2011 (ΦΕΚ 31 Α?), ως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 98 Ν.4368/2016(ΦΕΚ 21/Α?/21.2.2016), αρκείται αναιτιολογήτως στην παροχή ανέξοδων υποσχέσεων σχετικά με την προσήκουσα επίλυση ζητημάτων τόσο μείζονος ενδιαφέροντος που αφορούν την υγεία των συνανθρώπων μας.
Δεδομένου του ότι οι καρκινοπαθείς χρήζουν την άμεση προσοχή μας, καθώς επίσης και την άνευ εμποδίων πρόσβασή τους στη δημόσια Υγεία με ή χωρίς την παρέμβαση του Υπουργού Υγείας,

Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1) Ισχύουν τα συγκεκριμένα δημοσιεύματα; Εάν ναι, σε ποιες ενέργειες θα προβείτε ώστε να αντιμετωπίσετε το σημαντικό αυτό πρόβλημα;
2) Προτίθεστε να εξετάσετε τους λόγους που προκάλεσαν το πρόβλημα αυτό και σε ποιες ενέργειες πρόκειται να προβείτε εάν ανακύψουν ευθύνες;
3) Έχουν υπάρξει αντίστοιχα περιστατικά έλλειψης χημειοθεραπευτικών φαρμάκων σε άλλα νοσοκομεία της Ελλάδας; Εάν ναι, ποιες ενέργειες σχεδιάζετε ώστε να εξαλειφθεί/ ελαχιστοποιηθεί συνολικά το εν λόγω πρόβλημα;
4) Χρειάζεται η παρέμβαση του κ. Υπουργού προκειμένου να βρεθεί λύση στο παραπάνω πρόβλημα, όπως έγινε στην περίπτωση του Λαϊκού νοσοκομείου, και αν ναι, πότε να αναμένουμε ότι θα το πράξει;».