Έντονες αντιδράσεις προκάλεσε πρόσφατο άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη στην εφημερίδα Καθημερινή.
1. Απάντηση του Αντιπροέδρου του Π.Φ.Σ., Κυριάκου Θεοδοσιάδη:
"Κύριε Διευθυντά,
Σχετικά με το άρθρο του κ. Πάσχου Μανδραβέλη στην έγκριτη εφημερίδα σας (30/9/10) αισθάνομαι την ανάγκη να επισημάνω τα ακόλουθα.
Θεωρώ θεμελιώδες, αυτονόητο και σίγουρα κοινά αποδεκτό ότι το φάρμακο ούτε είναι, ούτε πρέπει να είναι, ούτε και θα αντιμετωπισθεί ποτέ ως οποιοδήποτε εμπόρευμα. Αυτή τη προσέγγιση για το φάρμακο έχει η Ελληνική Πολιτεία αλλά και η παγκόσμια κοινότητα.
Όλες οι Ευρωπαϊκές (και όχι μόνο) χώρες έχουν καθορισμένη σταθερή λιανική τιμή του φαρμάκου για έναν πολύ απλό λόγο. Τόσο η υγεία όσο και το φάρμακο, που την προστατεύει ή την αποκαθιστά, δεν είναι δυνατόν να υπόκεινται στους κανόνες της αγοράς, της προκλητής ζήτησης, της προσφοράς και της ζήτησης. Είναι νομίζω λογικό και αυτονόητο ότι η υγεία, ως το πολυτιμότερο αγαθό του ανθρώπου, δεν υπάγεται στους νόμους της αγοράς.
Από και πέρα συγκρίσεις και παραλληλισμοί με Αρμάνι ή Κινέζικα προϊόντα, νομίζω ότι αδικεί τον διάλογο.
Ως προς την αμφισβήτηση του κοινωνικού ρόλου του φαρμακοποιού υπάρχει χρεία αποδείξεων; Μήπως πρέπει να ερευνήσετε τι προσφέρει ο φαρμακοποιός που σε πληθώρα μικρών κοινοτήτων αποτελεί τον μοναδικό φορέα υγείας στον οποίο απευθύνονται οι κάτοικοι καθημερινά; Μήπως πρέπει να αναλογισθείτε ότι ο φαρμακοποιός επί 24ώρου βάσεως και καθ όλο το έτος είναι στη διάθεση όποιου έχει ανάγκη με συναίσθηση του χρέους του και χωρίς πρόσθετη αμοιβή; Μήπως πρέπει να εκτιμηθεί το γεγονός ότι ο φαρμακοποιός σε πλείστες όσες περιπτώσεις έρχεται να καλύψει τις αδυναμίες, ανεπάρκειες, κενά του υγειονομικού μας συστήματος; Μήπως πρέπει να εκτιμηθεί το γεγονός ότι ο φαρμακοποιός χρηματοδοτεί και συντηρεί το σύστημα φαρμακευτικής περίθαλψης, πιστώνοντας τα ασφαλιστικά ταμεία μέχρι και 12 μήνες;
Νομίζω ότι όλη η Ελληνική Κοινωνία έχει ιδιαίτερα θετική στάση έναντι του φαρμακοποιού επειδή εκτιμά όλα τα παραπάνω και πολλά ακόμα που για λόγους οικονομίας του χώρου δεν τα αναφέρω.
Ο κοινωνικός ρόλος του φαρμακοποιού είναι καταξιωμένος στη συνείδηση του απλού ανθρώπου, του συνταξιούχου, του ανθρώπου της γειτονιάς και δεν είναι «γαρνιτούρα της διαφήμισης» όπως απαξιωτικά το παρουσιάζετε.
Και για να τελειώνουμε με την καραμέλα της «απελευθέρωσης» που ως πανάκεια θα φτιάξει «καλύτερα φαρμακεία και θα μειώσει τις τιμές», μήπως μπορείτε να μου θυμίσετε πολλές περιπτώσεις που η «απελευθέρωση» των τιμών λειτούργησε υπέρ του καταναλωτή; Τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα ακούγαμε και για τις τιμές των καυσίμων και τα αποτελέσματά της τα υφιστάμεθα καθημερινά".
2. Απάντηση του Γενικού Γραμματέα του Π.Φ.Σ., Δημήτρη Καραγεωργίου:
"Φαίνεται ότι όλη η σοφία των οικονομικών εκτιμήσεων περί του κέρδους των φαρμακείων είναι αποκλειστικότητα του συνεργάτη σας κ. Μανδραβέλη ο οποίος στο φύλλο της εφημερίδας σας της 30/9/2010 κάνει τις δικές του αναλύσεις, ελπίζω όχι έχοντας κατά νου την εξυπηρέτηση μεγάλων συμφερόντων, επενδυτών στον χώρο της υγείας.
Αλλιώς δεν εξηγείται πως τόσο το Ελληνικό κράτος όσο και όλα τα άλλα κράτη – μέλη της Ε.Ε. καθορίζουν σταθερό το ποσοστό κέρδους του φαρμακοποιού και κατά μέσο όρο στο ίδιο περίπου ύψος και δεν γνωρίζουν τι ποιούν και γιατί αλλά γνωρίζει ο συνεργάτης σας.
Επειδή ο Π.Φ.Σ. δεν είναι μόνο συνδικαλιστικός φορέας αλλά σύμφωνα με τους νόμους είναι επίσημος σύμβουλος της πολιτείας για θέματα φαρμακευτικής περίθαλψης λειτουργεί ως Ν.Π.Δ.Δ. όπως και όλοι οι τοπικοί φαρμακευτικοί σύλλογοι για σειρά άλλων λόγων τους οποίους φυσικά δεν αναζήτησε ο συνεργάτης σας. Όπως επίσης δεν αναζήτησε τι περιλαμβάνει το ποσοστό κέρδους και το γιατί πέρα από κάθε άλλη επιχείρηση. Επί της ουσίας των τεθέντων προβληματισμών του, είναι τελείως εκτός θέματος αφού τα σχόλια και οι τοποθετήσεις του δείχνουν παντελώς άγνοια έστω και στοιχειωδών αρχών της δημόσιας υγείας, των φαρμακοοικονομικών μεγεθών και των διαμορφώσεων τους για τα οποία όμως προτιθέμεθα, αν όντως ενδιαφέρεται για την σοβαρή δημοσιογραφία, να τον ενημερώσουμε. Στο μεταξύ ας ξεκινήσει να διαβάζει τα περί μικτών αγαθών και υπηρεσιών υγείας για να μην διαβάζουμε κι εμείς ανοησίες που δεν συνάδουν με την κατά τα πάντα έγκριτη εφημερίδα σας".
3. Απάντηση του μέλους του ΔΣ του Φ.Σ.Α., Γιάννη Δαγρέ:
"Αγαπητέ κ. Μανδραβέλη,
Δεν σας κρύβω ότι μου έκανε βαθιά εντύπωση το γεγονός ότι παρόλο που σας έχω στείλει πολλές φορές μηνύματα με πλήθος στοιχείων για πλήθος θεμάτων, μαζί με τις πηγές αυτών, ποτέ δεν έχω δει κάτι που να δείχνει ότι τα έχετε κοιτάξει.
Δικαίωμά σας φυσικά να κάνετε ό,τι θέλετε και δεν είστε υποχρεωμένος από κανέναν να ανέχεστε κανέναν, ούτε όμως και εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να ανεχόμαστε να μας προπηλακίζουν δημοσιογραφικώς, μετατρέποντας ατομικές απόψεις σε "υπεράνω" αλήθειες με τη δύναμη του ταλέντου στη γραφή, και της πρόσβασης σε Έντυπο Μέσο.
Σχετικά με το θέμα του άρθρου σας, σας αποστέλλω μία προσωπική προς εσάς απάντηση την οποία ελπίζω αυτή τη φορά να διαβάσετε και να μη δείξετε αλαζονία. Στοιχεία για τα νούμερα που παραθέτω σε αυτή υπάρχουν σε προηγούμενα e-mail που σας έχω στείλει.
Δεν με ενδιαφέρει αν δημοσιεύσετε ή όχι την επιστολή ή κομμάτι της. Είτε το κάνετε είτε όχι, με ενδιαφέρει πρώτα και κύρια να τη διαβάσετε προσεκτικά. Μετά κάντε τη ό,τι θέλετε, γι' αυτό άλλωστε και σας τη στέλνω και σε ηλεκτρονική μορφή.
Πάντως, οφείλω να σας εκφράσω τη δυσαρέσκειά μου ότι προσωπικά αισθάνομαι βαθιά προσβεβλημένος που περιφρονείτε σημαντικά θέματα της επικαιρότητας αλλά και θέματα τα οποία σας στέλνουμε κατά καιρούς για σκανδαλώδεις αποκαλύψεις.
Είμαι 100% βέβαιος ότι κάποιοι επιχειρούν να μετατρέπουν τον Τύπο από ανεξάρτητο εργαλείο πληροφόρησης σε εξαρτημένο όργανο επιλεκτικής ανάδειξης αισθημάτων-θεμάτων, αλλά και ότι κάποιοι προσπαθούν με νύχια και με δόντια να εμποδίζουν την παράθεση θεμάτων από την κοινή θέα. Να τα "πνίγουν" δηλαδή.
Δεν θέλω να πιστεύω με τίποτα ότι εσείς είστε ένας τέτοιος άνθρωπος, δεν μπορώ όμως να παραβλέψω το γεγονός ότι επιλεκτικά έχετε πολλά να πείτε για τα φαρμακεία και τίποτα για τη βιομηχανία παρά του τεράστιου όγκου των πληροφοριών που έχετε πλέον στα χέρια σας για το θέμα. Διότι αν μιλάμε ειλικρινά για πρόθεση εξορθολογισμού της δαπάνης αναγκαστικά το λογικό θα ήταν να ασχοληθούμε με τις πρωταρχικές αιτίες και τα "πολλά λεφτά" και όχι το αντίθετο. Αν μιλάμε ειλικρινά φυσικά.
Έτσι λοιπόν είμαι υποχρεωμένος να σας πω από τώρα ότι πρέπει να ενημερώσω δημοσίως τους συναδέλφους μου, είτε μέσω Συνέλευσης είτε μέσω δικτυακών χώρων επικοινωνίας ότι σας έστειλα στοιχεία αναφορικά με τη φαρμακευτική δαπάνη τα οποία περιφρονήσατε με απαξίωση (δεν είδε κανείς τίποτα για αυτά), ενώ στη θέση τους βάλατε πράγματα τόσο κραυγαλέα ανύπαρκτα που πολύ εύκολα αντικρούονται και από πρωτοετή φοιτητή Φαρμακευτικής Σχολής.
Και αυτό διότι οι συνάδελφοι οφείλουν να γνωρίζουν ότι εμείς κάναμε όλες τις αναγκαίες προσπάθειες να σας ενημερώσουμε, αλλά εσείς προτιμήσατε να μας κλείσετε την πόρτα στα μούτρα.
Δικαίωμά σας βέβαια, αλλά και δικαίωμα των φαρμακοποιών να ενημερωθούν για αυτό και να βγάλουν οι ίδιοι τα δικά τους συμπεράσματα για την ευπρέπεια και την αμεροληψία σας".