Αναστασία Ιωαννίδου

Αν και η χρήση των σύγχρονων µορφών ηλεκτρονικής επικοινωνίας θεωρείται πλέον δεδοµένη για κάθε νέο άνθρωπο που θέλει να συµβαδίζει µε την εποχή του, για τη νεαρή φαρµακοποιό Αναστασία Ιωαννίδου από το Κιλκίς η σχέση µε τις νέες τεχνολογίες ξεπερνά το προφανές και αποκτά διαστάσεις επαγγελµατικού «εργαλείου».

Μπορεί το φαρµακείο της να βρίσκεται σε ένα χωριό κοντά στο Κιλκίς και η ίδια να ασκεί το επάγγελµα του φαρµακοποιού εδώ και τρία µόλις χρόνια, ωστόσο έχει αποφασίσει να πάρει το ρόλο της στα σοβαρά, αλλά και να του δώσει µια εντελώς σύγχρονη διάσταση.

Αξιοποιώντας τις σχεδόν ανεξάντλητες δυνατότητες του Διαδικτύου και των σχετικών ηλεκτρονικών εφαρµογών, έχει κατορθώσει, σε συνεργασία µε τον υπάλληλο του συλλόγου και διαχειριστή της ιστοσελίδας Γρηγόρη Σµιάρη, να «εκµηδενίσει» σε µεγάλο βαθµό την απόσταση από τα κέντρα των αποφάσεων στην Αθήνα και τις «αγκυλώσεις» των παγιωµένων γραφειοκρατικών δοµών, αντλώντας µέσω του Διαδικτύου και των προσωπικών τους επαφών και στη συνέχεια αναδιανέµοντας όλη την ενηµέρωση που χρειάζονται οι φαρµακοποιοί του νοµού –και όχι µόνο– στην πολύ καλά οργανωµένη ιστοσελίδα του Φ.Σ. Κιλκίς.

Όσο κι αν εκείνη υποβαθµίζει µε σεµνότητα τη συνεισφορά της, τα υπόλοιπα µέλη αυτού του ιδιαίτερα δραστήριου φαρµακευτικού συλλόγου επιβεβαιώνουν πως η «Σούλα», όπως την αποκαλούν φιλικά, έχει σηµαντικό µερίδιο «ευθύνης» για το άψογα ενηµερωµένο site του συλλόγου. Η ίδια βεβαίως υπογραµµίζει πως η αγάπη της για την έρευνα αναζωπυρώθηκε χάρη στο «γόνιµο» και δηµιουργικό περιβάλλον του συγκεκριµένου συλλόγου, στοιχεία που κατά την εκτίµησή της δε χαρακτηρίζουν δυστυχώς και τις τελευταίες εξελίξεις στο επάγγελµα, το οποίο δείχνει να οδηγείται µε ταχύτητα προς µια ακραία «εµπορευµατοποίηση». Παρόλα αυτά, εκείνη διατηρεί την αισιοδοξία της, τάσσεται υπέρ των επαγγελµατικών συµπράξεων στο χώρο του φαρµάκου και συνεχίζει τη διαδικτυακή της έρευνα, δηλώνοντας ότι επιθυµία της για το µέλλον είναι να παραµείνουν τα φαρµακεία «στα χέρια» των φαρµακοποιών.

Ξεκινώντας τη συζήτησή µας, ποια στοιχεία του βιογραφικού σου θα µας έδινες προκειµένου να µας «συστηθείς»;

Ονοµάζοµαι Αναστασία Ιωαννίδου και γεννήθηκα το 1981 στο Κιλκίς όπου και κατοικώ. Οι γονείς µου είναι από τη Μεγάλη Βρύση και το Ελευθεροχώρι του νοµού Κιλκίς και έχω ένα µεγαλύτερο αδελφό που είναι µαθηµατικός. Ολοκλήρωσα τις σπουδές µου στη φαρµακευτική σχολή της Θεσσαλονίκης το 2006 οπότε και ορκίστηκα. Βεβαίως δεν άνοιξα αµέσως φαρµακείο. Για µικρό χρονικό διάστηµα αναλογίστηκα τις επιλογές σταδιοδροµίας που είχα.

Είχες και κάποιες άλλες επιλογές πέρα από το φαρµακείο;

Ναι, καθώς είχα πάρει το πτυχίο µου µε άριστα κι αυτό µου εξασφάλιζε τη δυνατότητα να ασχοληθώ µε τη φαρµακευτική έρευνα σε εργαστηριακό επίπεδο, κάτι που θα µου άρεσε να κάνω, ενώ και από το πανεπιστήµιο είχε εκφραστεί η επιθυµία να παραµείνω. Ωστόσο, δεν ήµουν σίγουρη κατά πόσο θα µπορούσα να προσαρµοστώ, λόγω χαρακτήρα, σε ένα τόσο ανταγωνιστικό περιβάλλον. Έτσι, µε τη σιγουριά που µου χάρισαν τόσο οι σπουδές µου όσο και η πρακτική µου άσκηση στο Ιπποκράτειο Νοσοκοµείο Θεσσαλονίκης και κυρίως στο ιδιωτικό φαρµακείο του κ. Αναστασίου Μουµτσή στην ίδια πόλη, επέλεξα τον Ιούνιο του 2007 να ανοίξω το δικό µου φαρµακείο στην Κρηστώνη, καθώς ήταν το πιο κοντινό χωριό στο Κιλκίς χωρίς φαρµακείο. Βεβαίως, πριν ανοίξω το δικό µου φαρµακείο, έκανα ένα «φρεσκάρισµα» των γνώσεών µου στο φαρµακείο του κ. Αγαθόπουλου, ο οποίος µε βοήθησε τόσο πριν όσο και µετά το άνοιγµα του φαρµακείου µου.

Υπήρξαν και κάποια άλλα κριτήρια γι' αυτή την επιλογή;

Εκτός από το θέµα της απόστασης, εξίσου σηµαντική υπήρξε η διαµονή αρκετών, συγκριτικά µε άλλα χωριά, νέων ανθρώπων στην Κρηστώνη η οποία, όχι µόνο «κρατάει τα παιδιά της», αλλά προσελκύει και πολλές νέες οικογένειες από το Κιλκίς. Βεβαίως, συνήθως οι νέοι δεν είναι αυτοί που αγοράζουν φάρµακα, ωστόσο η συναλλαγή µε νέους κάνει τη δουλειά µας καλύτερη και ίσως πιο ενδιαφέρουσα, υπό την έννοια ότι υπάρχει µια αίσθηση εξέλιξης.

Ισχύει το ότι οι ιδιαίτερες συνθήκες ενός χωριού επηρεάζουν και το ωράριο λειτουργίας;

Ναι, είναι αλήθεια ότι στο χωριό µπορεί ο καθένας να τροποποιεί το ωράριό του για συγκεκριµένους όµως λόγους. Εγώ για παράδειγµα, επειδή τα πρωινά της Τετάρτης επισκέπτεται το χωριό ο αγροτικός γιατρός και τα απόγευµα της ίδιας ηµέρας συνήθως είναι αρκετοί εκείνοι που θέλουν να εκτελέσουν µια συνταγή, κρατάω το φαρµακείο µου ανοιχτό το απόγευµα κάθε Τετάρτης και το κλείνω το απόγευµα της Πέµπτης, πέρα από το απόγευµα της Δευτέρας. Επίσης, το διατηρώ ανοιχτό και το Σάββατο, από τις 9:00 το πρωί µέχρι και τις 12:00 το µεσηµέρι.

Μετά από τρία χρόνια λειτουργίας του φαρµακείου σου, προφανώς έχεις µια εικόνα για τα φάρµακα που καταναλώνονται περισσότερο. Ποια είναι αυτή η εικόνα;

Μιλώντας σε γενικές γραµµές και κατά µέσο όρο, θα λέγαµε ότι τα αντιυπερτασικά είναι αυτά που «φεύγουν» περισσότερο. Επίσης, µπορούµε να πούµε ότι τελευταία έχουν «ανέβει» λίγο τα αντικαταθλιπτικά και ηρεµιστικά χάπια.

Ακόµη και σε ένα τέτοιο χωριό µε σηµαντικό ποσοστό νέων ανθρώπων;

Δυστυχώς ναι. Μάλλον ευθύνεται ο σύγχρονος τρόπος ζωής. Θεωρώ ότι η κατάθλιψη είναι η νόσος του αύριο, αν όχι του σήµερα! Βεβαίως, οι νέοι προτιµούν συνήθως περισσότερο τα φυτικά σκευάσµατα σε σχέση µε τα χηµικά, ακόµη και σ' αυτή την κατηγορία φαρµάκων.

Εφόσον δεν επέλεξες µια σταδιοδροµία στο πεδίο της έρευνας, πώς ικανοποιείς το επιστηµονικό σου «απωθηµένο»;

Σίγουρα ενηµερώνοµαι καθηµερινά για τις εξελίξεις στο χώρο µας, κυρίως µέσω έγκυρων ηλεκτρονικών ιστοσελίδων, όπως είναι αυτή του «Φαρµακευτικού Κόσµου». Κάθε φαρµακοποιός οφείλει να είναι εξοικειωµένος µε διάφορα πρακτικά ζητήµατα προκειµένου να λειτουργήσει σε όλα τα επίπεδα το φαρµακείο του. Σήµερα, η πληροφορία κινείται µε ταχύτατους ρυθµούς και οφείλεις να δηλώσεις το «παρών» σου στις τρέχουσες εξελίξεις. Φυσικά, κάποιες φορές προκύπτουν ζητήµατα που µπορεί να µη τα γνωρίζω, ωστόσο ξέρω πού να ψάξω γι' αυτά. Και πώς µεταφράζεται αυτό στην καθηµερινότητα του φαρµακείου; Όταν έχεις µια προσωπική σχέση συνεργασίας µε τους πελάτες σου, όπως έχω εγώ µε τους δικούς µου, δεν είναι κακό όταν δε γνωρίζεις κάτι να τους λες «αυτή τη στιγµή δεν µπορώ να σε βοηθήσω, αλλά θα το ψάξω και θα επικοινωνήσω εγώ µαζί σου».

Πόσο «χώρο» από την καθηµερινότητά σου καταλαµβάνει η ενασχόλησή σου µε το διαδίκτυο;

Η αλήθεια είναι ότι καταλαµβάνει αρκετό «χώρο». Όταν δεν εξυπηρετώ πελάτες στο φαρµακείο, συνήθως είµαι στο internet. Ασφαλώς, η αναζήτηση νέων δεδοµένων σε σχέση µε το φαρµακείο καταλαµβάνει σηµαντικό τµήµα του «online» χρόνου µου, χωρίς αυτό να σηµαίνει ότι δεν το χρησιµοποιώ και για την προσωπική µου επικοινωνία.

Και σε ό,τι αφορά στο site του Φ.Σ. Κιλκίς, ποιος είναι ο ρόλος σου;

Το site µας, στη διεύθυνση http://www.fskilkis.gr/, αποτελεί ένα «σηµείο αναφοράς» για τους φαρµακοποιούς, καθώς τους παρέχουµε πλήρη και άµεση ενηµέρωση. Ιδιαίτερα «δυναµικό» κοµµάτι του site µας αποτελεί η πλατφόρµα διαδραστικής επικοινωνίας (Shout Box), µέσω της οποίας συνάδελφοι και απλοί πολίτες από διάφορες περιοχές της Ελλάδας θέτουν ερωτήµατα και καταθέτουν τις απόψεις τους στα εκάστοτε τρέχοντα ζητήµατα. Προσπαθώ να απαντήσω το γρηγορότερο σε όποια θέµατα προκύπτουν, όµως πρωταρχικός στόχος είναι να εξασφαλίσω την εγκυρότητα της πληροφορίας. Λαµβάνοντας ερεθίσµατα από τους προβληµατισµούς των επισκεπτών, προβαίνω σε εκτενέστερη ανάλυση των πιο σοβαρών θεµάτων σε άλλα σηµεία του site µας, αφού το Shout Box είναι περιορισµένης χωρητικότητας.

Αν και υποβαθµίζεις λόγω σεµνότητας τη συµβολή σου, γνωρίζουµε ότι έχεις «πρωταγωνιστικό» ρόλο στην όλη προσπάθεια.

Δεν είµαι η µόνη που φροντίζω γι' αυτό. Για την ενηµέρωση της ιστοσελίδας µας συνεργάζοµαι µε τον υπάλληλο του συλλόγου Γρηγόρη Σµιάρη, ενώ είµαι σε επαφή και µε τον πρόεδρό µας Όταν πρόκειται για κάποιο ερώτηµα συνδικαλιστικού χαρακτή-ρα το απαντάει ο κ. Αγαθόπουλος, ενώ τα άλλα ερωτήµατα είναι συνήθως στο δικό µου τοµέα ευθύνης. Η αλήθεια είναι ότι καταφέρνουµε να παρέχουµε ενηµέρωση όλο το εικοσιτετράωρο όταν είναι αναγκαίο.

Και πώς ακριβώς έχετε οργανώσει αυτή την υπηρεσία των ερωταπαντήσεων;

Αξιοποιώντας την παραπάνω πλατφόρµα επικοινωνίας, δηµιουργήσαµε ένα τµήµα «Συχνών Ερωτήσεων» (FAQ), όπου και συγκεντρώνουµε τα σηµαντικότερα «ερεθίσµατα» που δεχόµαστε, εκτιµώντας έτσι ποια είναι η γενική «στάση» του κόσµου σε σχέση µε τα τρέχοντα ζητήµατα. Αφού όλα αυτά συγκεντρωθούν και οµαδοποιηθούν, δηµιουργούνται αντίστοιχες ενότητες «ερώτηση - απάντηση», µέσω των οποίων ενηµερώνεται το τµήµα FAQ, δίνοντας απάντηση σε όλα τα κρίσιµα ερωτήµατα.

Πώς ξεκίνησε όλη αυτή η ενασχόληση µε την ηλεκτρονική ενηµέρωση;

Είναι κάτι που θα έκανα ούτως ή άλλως για το δικό µου φαρµακείο. Απλώς, όταν «µοιράσαµε» δραστηριότητες στο Δ.Σ. του Φ.Σ. Κιλκίς, αποφασίσαµε να αξιοποιήσουµε αυτή µου την ενασχόληση. Στην αρχή τα πράγµατα ήταν πιο εύκολα, ωστόσο στην πορεία το site µας πήρε διαστάσεις σύγχρονου ενηµερωτικού portal και συνειδητοποιήσαµε ότι απαιτεί υπεύθυνες και «γρήγορες» απαντήσεις. Αυτό το αντιµετωπίσαµε επιτυχώς εγκαθιστώντας την εφαρµογή Shout Box για online και διαδραστική επικοινωνία, µε τη βοήθεια της οποίας δηµιουργήσαµε το ηλεκτρονικό forum «e- farmakeio.com». Μέσα απ' αυτό καθιερώσαµε ένα συνεχή «διάλογο» µε ερωτήσεις και απαντήσεις, ο οποίος βεβαίως προϋποθέτει να είµαστε συνεχώς πάνω από έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή. Έχοντας το ρόλο της συν-διαχειρίστριας του forum, φροντίζω να µένει ο διάλογος πάντα εντός του οριοθετηµένου πλαισίου.

Συνεπώς βρεθήκατε µπροστά σε µια κατάσταση που απαιτούσε ενηµέρωση «επαγγελµατικού» επιπέδου.

Ακριβώς. Από ένα σηµείο και µετά, οι πληροφορίες που αντλούσαµε από τις εγκυκλίους και τα νοµοσχέδια δεν αρκούσαν. Έπρεπε να έχουµε πιο άµεση και πλήρη ενηµέρωση, ειδικά σε ό,τι αφορά στα ασφαλιστικά ταµεία, προκειµένου να είµαστε σε θέση να δώσουµε στους «επισκέπτες» µας σαφείς κατευθύνσεις. Έτσι ανατέθηκε σε µένα να βρίσκω αυτές τις πληροφορίες από όπου µπορούσα, ενώ µε τη βοήθεια του Γρηγόρη Σµιάρη προχωράµε άµεσα στην ανάρτηση αυτών των πληροφοριών. Βεβαίως, η συλλογή πληροφοριών δεν είναι εύκολη υπόθεση, ειδικά όταν είµαι αναγκασµένη να επικοινωνώ µε δηµόσιες υπηρεσίες, οι οποίες χαρακτηρίζονται από τις γνωστές σε όλους µας γραφειοκρατικές «αγκυλώσεις». Ωστόσο, τώρα πια µπορούµε να υπερηφανευτούµε ότι διαθέτουµε πάρα πολύ καλή ενηµέρωση αναφορικά µε τα ασφαλιστικά ταµεία, σε σηµείο που όλοι οι συνάδελφοι – και όχι µόνο – έχουν ως σηµείο αναφοράς την ιστοσελίδα µας και αντλούν από εκεί τις πληροφορίες που χρειάζονται, έστω κι αν µετά διαπιστώνουµε συχνά ότι τµήµατα αυτής της δουλειάς µας δηµοσιεύονται αλλού, χωρίς να αναφέρεται καν η πηγή ενηµέρωσης.

Σίγουρα είναι εκνευριστικό, αλλά ταυτόχρονα είναι και µια αναγνώριση της εγκυρότητάς σας. Την ίδια απήχηση έχουν και τα επιστηµονικά σας άρθρα;

Ναι. Σχετικά µε τα δικά µου άρθρα, είχαµε δηµοσιεύσει τρία άρθρα µε ερευνητικά στοιχεία σχετικά µε τα Μ.Σ.Α.Φ., τα βλαστοκύτταρα και τον ιό της γρίπης, που είχαν βρεθεί σύντοµα µεταξύ των πιο δηµοφιλών αναζητήσεων του Google. Βεβαίως, εξίσου αξιόλογα είναι και τα άρθρα άλλων µελών και συνεργατών του συλλόγου.

Σε αυτή την προσπάθεια έγκυρης ενηµέρωσης, συνεργάζεστε και µε άλλους φορείς του χώρου;

Σαφώς. Βρισκόµαστε σε επικοινωνία µε διάφορα φαρµακευτικά blogs, καθένα από τα οποία προβάλλει µια δικιά του συγκεκριµένη άποψη για τα πράγµατα. Έτσι, καταφέρνουµε να «φιλοξενούµε» και να «φιλοξενούµαστε» ηλεκτρονικά. Δεν ασκούµε κανενός είδους λογοκρισία σε οποιαδήποτε άποψη, αρκεί αυτή να εκφράζεται µε κοσµιότητα και να µη θίγει τους υπόλοιπους.

Φαντάζοµαι είσαι το ίδιο «θετική» απέναντι και στις υπόλοιπες διαδικτυακές µορφές επικοινωνίας µέσω του internet, όπως είναι το Facebook, τα διάφορα blogs κ.ά.

Ναι, πιστεύω ότι είναι χρήσιµες, καθώς προσφέρουν σηµαντικές δυνατότητες ενηµέρωσης και επικοινωνίας σε σύντοµο χρονικό διάστηµα. Υπάρχει βεβαίως και ο αντίλογος ότι η ηλεκτρονική επικοινωνία έχει υποκαταστήσει σε κάποιο βαθµό τις ανθρώπινες επαφές. Ωστόσο, ο καθένας οφείλει να κρίνει τι του χρειάζεται από τον ηλεκτρονικό καταιγισµό πληροφοριών και δυνατοτήτων και ακολούθως να τα προσαρµόσει στις ανάγκες του και να τα αξιοποιήσει. Για παράδειγµα, στην ηλεκτρονική µας σελίδα διαθέτουµε και ηµερολόγιο εκδηλώσεων, έτσι ώστε να προγραµµατίζουν οι συνάδελφοι σε ποιες εκδηλώσεις και συνέδρια θα παραβρεθούν, αξιοποιώντας τα παράλληλα και ως ευκαιρίες κοινωνικής επαφής. Βεβαίως, ορισµένα από αυτά τα καλύπτουµε και ηλεκτρονικά. Έτσι, πριν κάποιο χρονικό διάστηµα αξιοποιήσαµε τις τεχνικές δυνατότητες του «live streaming» και ξεκινήσαµε τη «ζωντανή» αναµετάδοση των εκάστοτε ηµερίδων του Φ.Σ. Θεσσαλονίκης.

Μιλώντας µε την ιδιότητα της «νέας συναδέλφου», πώς φαντάζεσαι το µέλλον των ελληνικών φαρµακείων και τι θα ήθελες να αλλάξει σε αυτά;

Ως προς το πρώτο, νοµίζω ότι δε µπορούµε να πούµε ακόµη µε σιγουριά, καθώς βρισκόµαστε σε µια «περίεργη», µεταβατική περίοδο αλλαγών και τα πράγµατα είναι ακόµη πολύ «ρευστά». Σηµαντικό ρόλο θα παίξει κατά τη γνώµη µου και το πώς θα εξελιχτεί το καθεστώς που διέπει τη µορφή ιδιοκτησίας αλλά και τον τρόπο λειτουργίας των φαρµακείων. Εξίσου καθοριστικός παράγοντας είναι και το ποσοστό στο οποίο θα σταθεροποιηθεί το κέρδος των φαρµακοποιών, θέµα για το οποίο ακούγονται πάρα πολλά και αντιφατικά τελευταία. Όσο για το τι θα ήθελα να αλλάξει, αναµφίβολα θα ξεκινούσα από τη γραφειοκρατία και το συγκεντρωτισµό, προβλήµατα που θα αντιµετωπίζονταν σε σηµαντικό βαθµό εάν είχε καθιερωθεί η µηχανογράφηση στις συναλλαγές µας µε τα ασφαλιστικά ταµεία.

Ειδικά γι' αυτό το φλέγον ζήτηµα του ποσοστού κέρδους βλέπεις να υπάρχει κάποια εξέλιξη άµεσα;

Ελπίζω να υπάρξει µια οριστική και κυρίως δίκαιη λύση, διαφορετικά, αν αρθούν οι συλλογικές συµβάσεις µε τα ταµεία και δεν υπάρχει ένα κοινό σηµείο αναφοράς, είναι σίγουρο ότι θα δηµιουργηθεί πολύ «άγριος» ανταγωνισµός µεταξύ των φαρµακείων, καθώς θα οδηγηθούµε σε εξατοµικευµένες συµφωνίες και το κοινό θα επιλέγει το φαρµακείο του µε βάση το ποιο κάνει τη µεγαλύτερη έκπτωση στις τιµές. Είναι προφανές ότι αυτό θα οδηγήσει σε µια αχαλίνωτη εµπορευµατοποίηση του επαγγέλµατος, µε καταστροφικά αποτελέσµατα για όλους µας. Εγώ θα ήθελα να παραµείνει το φαρµακείο «στα χέρια» του φαρµακοποιού, µε µια σταθερή λιανική τιµή και σταθερό κέρδος, έτσι ώστε εµείς οι φαρµακοποιοί να είµαστε απερίσπαστοι στα υπόλοιπα καθήκοντά µας που είναι και τα πιο ουσιαστικά. Ως µια εναλλακτική λύση, θα πρότεινα τη δηµιουργία συνεταιρισµών από φαρµακεία.

Θα συµµετείχες σε µια τέτοια σύµπραξη, εάν είχε τη µορφή της συγχώνευσης µεταξύ διαφορετικών φαρµακείων;

Ναι, εφόσον γνώριζα βέβαια τους όρους υπό τους οποίους θα γινόταν κάτι τέτοιο. Απ' ό,τι ακούω τον τελευταίο καιρό, υπάρχει µια γενικότερη άποψη για την ανάγκη συγχώνευσης υπό την αιγίδα των ΣΥ.ΦΑ, οι οποίοι µε τη σειρά τους θα πρέπει επίσης να συγχωνευθούν σε λίγα σχήµατα. Πάντως, είναι πολύ δηµιουργικό να συνεργάζεσαι µε τους συναδέλφους σου, καθώς δεν έχουµε στην πραγµατικότητα να «µοιράσουµε» τίποτα ούτε µε το διπλανό µας φαρµακείο, ούτε µε τα φαρµακεία γειτονικών χωριών και πόλεων. Δεν πρέπει να παραβλέπουµε εξάλλου ότι υπάρχουν φαρµακοποιοί που δουλεύουν µόνοι τους κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες και µε ωράριο που υπερβαίνει κατά πολύ το συµφωνηµένο. Εάν ήµουν ποτέ αναγκασµένη να εργαστώ κάτω από τέτοιες συνθήκες θα επεδίωκα µόνη µου τη συνεργασία µε άλλους συναδέλφους. Προτιµώ να έχω πέντε πελάτες και να προλαβαίνω να «ασχοληθώ» επιστηµονικά και ανθρώπινα µε το όποιο πρόβληµά τους , παρά να έχω δέκα και να προλαβαίνω να «χτυπάω» µόνο την ταµειακή.

Στη φάση που βρισκόµαστε τώρα, πιστεύεις ότι θα έπρεπε να έχουν ένα περισσότερο οργανωτικό ρόλο οι σύλλογοι των φαρµακοποιών;

Σαφώς, οι σύλλογοι µπορούν να παίξουν ένα ιδιαίτερα σηµαντικό ρόλο κι αυτό είναι κάτι που το διαπιστώνω, από τη θετική ευτυχώς πλευρά, από το δικό µας πολύ καλά οργανωµένο Φ.Σ. Κιλκίς. Πραγµατικά, εµείς οι νέοι φαρµακοποιοί του νοµού λαµβάνουµε πολύ σηµαντική βοήθεια από το σύλλογό µας σε επίπεδο οργάνωσης, ενώ µας βοηθά και σε ζητήµατα ενηµέρωσης συνταγών, αλλά και σε επίπεδο οργάνωσης και ενηµέρωσης για ό,τι άπτεται του φαρµακευτικού χώρου, κάτι πολύ σηµαντικό για ένα νέο φαρµακοποιό. Συµπερασµατικά, µε το υπάρχον νοµικό καθεστώς οι σύλλογοι είναι τα καλύτερα «εργαλεία» στα χέρια µας για τη βελτίωση της καθηµερινότητας του ελληνικού φαρµακείου, γι' αυτό και αξίζει να δραστηριοποιούµαστε στους συλλόγους µας!