Α. Λοβέρδος: «Αισθάνομαι ότι έχω δίκιο και ότι είμαι στη σωστή πλευρά»

Στο ωράριο λειτουργίας των φαρμακείων και στις ελλείψεις φαρμάκων που παρατηρούνται στην ελληνική αγορά, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος, σε συνέντευξη που έδωσε στις 6/3 στους δημοσιογράφους Νότη Παπαδόπουλο και Βασίλη Χιώτη, στον ραδιοφωνικό σταθμό «Βήμα FM»:

ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΙΩΤΗΣ: Στην τηλεφωνική γραμμή είναι ο υπουργός Υγείας, ο κύριος Ανδρέας Λοβέρδος, τον οποίο και καλημερίζουμε. Καλή σας μέρα κύριε υπουργέ.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Καλημέρα, κ. Χιώτη. Τι γίνεται;

ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΙΩΤΗΣ: Καλά. Εσείς πώς είστε; Φασαρίες έχετε βλέπω εκεί με τα φάρμακα, τους φαρμακοποιούς, απεργίες, γενόσημα…

ΝΟΤΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε υπουργέ ακούμε αυτές τις διαφημίσεις στο ραδιόφωνο και έχουμε τρελαθεί. Τις διαφημίσεις αυτών των φαρμακοποιών.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Επί δυόμιση χρόνια εγώ είμαι έτσι.

ΝΟΤΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Δυόμιση χρόνια έχετε μπελάδες.

 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Δυόμιση χρόνια είμαι ακριβώς στον ίδιο τόνο, στο ίδιο μοτίβο. Στον ίδιο αγώνα εναντίων των ίδιων ανθρώπων περίπου και για τα ίδια θέματα.

 

ΝΟΤΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Συμφερόντων.

 

ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΙΩΤΗΣ: Είναι μερικές φορές που λέτε, ρε παιδί μου δεν πάει το πράγμα. Έχω απογοητευτεί.

 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Όχι.

 

ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΙΩΤΗΣ: Είναι μερικές φορές που νιώσατε ότι αυτή η χώρα δεν θέλει ρε παιδί μου να γίνει χώρα;

 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Όχι δεν έχω απογοητευθεί, αλλά έχω πάρα πολλές φορές στενοχωρηθεί.

 

ΝΟΤΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Να πούμε λίγο για τους φαρμακοποιούς; Ακούμε αυτές τις διαφημίσεις που λένε ότι οι φαρμακοποιοί είναι αυτοί ουσιαστικά που νοιάζονται για τον άρρωστο, ότι εκείνοι θέλουν να κρατήσουν 500 λέει φαρμακεία ανοιχτά το Σαββατοκύριακο και εσείς τους βάζετε να κρατάνε 30. Τι έχει γίνει τελικά με τα φαρμακεία; Το ωράριο κλπ. Μπορείτε να μας πείτε δυο λόγια; Δεν έχουμε καταλάβει.

 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Εμείς έχουμε μια σειρά από πολιτικές εφαρμόσει που πρέπει να πάνε κάτω για πολλούς και διαφόρους λόγους. ’λλοι λόγοι έχουν να κάνουν με τη συγκράτηση των δαπανών προς όφελος του φορολογουμένου, άλλοι έχουν να κάνουν με την ανάπτυξη προς όφελος όλης της ελληνικής κοινωνίας και όποιον θέλουν να δουλεύουν λίγο παραπάνω από τους άλλους. Έχουμε κάνει μια σειρά από πολιτικές. Αυτή που με ρωτάτε, κ. Παπαδόπουλε, βρίσκει αντιπάλους τους φαρμακοποιούς, όχι όλους. Λόγου χάρη υπάρχουν παρεμβάσεις πάρα πολύ σημαντικές απ’ το χώρο των φαρμακείων που συνηγορούν στις πολιτικές μας και είναι νομίζω κάτω από το επίπεδο σοβαρότητας που απαιτεί ο καιρός να συζητάμε τώρα για το ωράριο των φαρμακοποιών που αυτονόητα έπρεπε να είναι εδώ και χρόνια χαλαρό και ελεύθερο και να αποσκοπεί στην ικανοποίηση πρώτα απ’ όλα του πολίτη που πρέπει να εξυπηρετείται και δευτερευόντως εκείνο του ελεύθερου επαγγελματία φαρμακοποιού που θέλει να δουλεύει παραπάνω.

 

ΝΟΤΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Θα έχουμε το Σαββατοκύριακο πιο πολλά ανοιχτά φαρμακεία τώρα, ή όχι;

 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Δεν ξέρω αν οι εναρμονισμένες πρακτικές είναι πρακτικές άλλου επιπέδου οι σύλλογοι αντιδράσουν μ’ αυτό το συλλογικό τρόπο, αλλά αυτός που θέλει να ανοίξει έχει αρωγό την ελληνική πολιτεία και μάλιστα θα την έχει και σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό απ’ ό, τι την είχε, γιατί η ασυνεννοησία της ελληνικής πολιτείας έφερνε άλλους φαρμακοποιούς που ανοίγουν να τιμωρούνται με μεγάλα πρόστιμα, την αστυνομία να πηγαίνει να τους κάνει μηνύσεις, η οποία αστυνομία δεν είχε υπόψη της ακριβώς το νέο πλαίσιο κι αυτός που ήθελε, λοιπόν, να δουλέψει περισσότερο τελικώς ετιμωρείτο. Οι φαρμακοποιοί πρότειναν πράγματι αντί της απελευθέρωσης του επαγγέλματος να κάνουν μεγαλύτερες σε αριθμό ανοιχτών φαρμακείων εφημερίες, αλλά αυτό δεν μας έβρισκε σύμφωνους, γιατί ήταν αναπαραγωγή σε μια πιο βελτιωμένη κλίματα του ίδιου προβλήματος. Εμείς θέλουμε αυτός που θέλει να εργαστεί όχι πειρατικά, ανοίγοντας δηλαδή για μια δυο ώρες όταν η αγορά έκλεισε μεν αλλά ακόμα ο κόσμος είναι εκεί. Φανταστείτε τη Δευτέρα που η αγορά κλείνει στις δυόμιση η ώρα, φανταστείτε τη γειτονιά εκεί που εργάζεστε έχει κόσμο ακόμα μέχρι τις 4. Δεν θέλαμε, λοιπόν, να επιτρέψουμε την πειρατεία, κάποιος να ανοίγει λίγο παραπάνω, κλέβοντας τη δουλειά απ’ αυτόν που ιδρώνει μέχρι τις 11 το βράδυ και ξεροσταλιάζει, αλλά όποιος θέλει να μπει στην ελεύθερη λειτουργία του ωραρίου, να μπαίνει για το πλήρες ωράριο. Δηλαδή μέχρι τις 11 το βράδυ. Έτσι είναι οι οργανωμένες κοινωνίες κι αυτό είναι σωστό. Το δέχτηκα από την πρώτη στιγμή που μου το είπαν τα φαρμακεία και το καθιέρωσα. Όμως, πρέπει κι αυτοί του επαγγέλματος, των συλλόγων να μην δυσκολεύουν, να διευκολύνουν εκεί τους συναδέλφους τους που θέλουν να ανοίξουν περισσότερο κι αυτό θα κάνει καλό και στους ίδιους ενδεχομένως, θα το δούμε αυτό, αλλά πάντως θα κάνει καλό στον Έλληνα πολίτη υπέρ του οποίου λειτουργεί το φαρμακείο και το φάρμακο, έτσι; Δεν είναι δυνατόν στις μεγάλες πόλεις… με ακούτε;

 

ΝΟΤΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ- ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΙΩΤΗΣ: Ναι σας ακούμε. Βέβαια.

 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Δεν είναι δυνατόν Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πειραιά, να έχουμε πολλές φορές το φαινόμενο και νομίζω ότι είμαστε κοινωνοί όλοι του προβλήματος να ψάχνουμε για το παιδάκι μας ένα φάρμακο στις 2 τα χαράματα και να πρέπει να κάνουμε δυο ώρες δρόμο για να κατασταλάξουμε, τελικά ειδικά το καλοκαίρι σε εκείνον που δηλώνεται ανοιχτός και είναι πράγματι ανοιχτός.

 

ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΙΩΤΗΣ: Κύριε υπουργέ έχουμε δύο ερωτήματα από τους ακροατές τα οποία είναι και δικά μου. Το πρώτο. Οι φαρμακοποιοί κάνουν λόγο για σοβαρές ελλείψεις φαρμάκων. Υπάρχει τέτοιο πρόβλημα ή είναι στο πλαίσιο του απεργιακού τους αγώνα και μια μορφή κινδυνολογίας;

 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Υπάρχουν δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Κατ’ αρχάς δέχομαι ότι υπάρχουν ελλείψεις. Υπάρχουν ελλείψεις.

 

ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΙΩΤΗΣ: Είναι σοβαρές ελλείψεις;

 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Χθες που συναντήθηκα με τον κ. Αμπατζόγλου και μου έδωσε… δηλαδή τον πρόεδρο του Πανελλήνιου Συλλόγου και μου έδωσε την σχετική λίστα και διασταυρώνοντας και τη λίστα αυτή με τον Ε.Ο.Φ., ναι υπάρχουν σε ορισμένες περιπτώσεις ελλείψεις. Δεν αφορούν φάρμακα για ασθένειες κρίσιμες, δηλαδή ας πούμε για τον καρκίνο. Αφορούν, όμως, σε ορισμένες περιπτώσεις ασθένειες που είναι ενοχλητικές και χρειάζεται...

 

ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΙΩΤΗΣ: Θυρεοειδή εννοείτε, ή...

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Δεν θέλω να γίνω πιο συγκεκριμένος, γιατί δεν ελέγχω εγώ τον κατάλογο. Αν έλεγχα εγώ τον κατάλογο από τις δικές μου υπηρεσίες θα σας έλεγα.

 

ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΙΩΤΗΣ: Πάντως φάρμακα απαραίτητα που είναι για μόνιμη θεραπεία κάποιων ασθενών.

 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Υπάρχουν ελλείψεις. Κυρίως αφορούν αν κατάλαβα, αν είμαι καλά ενημερωμένος, φάρμακα που σχετίζονται με τη χαμηλή τους τιμή, όπου οι εταιρείες προτιμούν να τα κάνουν εξαγωγή παρά να τα βάζουν στην αγορά παρανόμως βέβαια. Θα τιμωρηθούν αυτοί. Έχουμε αρκετές ποινές επιβάλει επί του συγκεκριμένου θέματος. Απ’ την άλλη πλευρά έχω παρατηρήσει και μάλιστα ορισμένοι άνθρωποι με παίρνουν τηλέφωνο και μου δίνουν τα ονόματα των φαρμακοποιών. Λόγω φόρτου εργασίας δεν τους έχω πάρει τηλέφωνο όπως έκανα στην αρχή της θητείας μου. Πάει ο άλλος, ας πούμε για ένα φάρμακο που δεν έχει έλλειψη, και λέει να πας στο Λοβέρδο να στο δώσει.

 

ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΙΩΤΗΣ: Αυτό είναι σοβαρό όμως.

 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Έχουμε και τέτοιες συμπεριφορές. Ο τελευταίος κύριος που μου το έκανε αυτό το έκανε σε δημοσιογράφο πολύ μεγάλης εφημερίδας ο οποίος μου το ανέφερε και είναι στα Βριλήσσια. Για να μη νομίζετε ότι σας λέω ψέματα ή απεραντολογίες.

 

ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΙΩΤΗΣ: Τιμωρήθηκε ο συγκεκριμένος φαρμακοποιός;

 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Κοιτάξτε να δείτε, δεν υπάρχει τρόπος αυτό να το δεχτεί, τρίτος αδέκαστος κριτής γιατί αυτός θα πει εγώ δεν το είπα. Ένας άνθρωπος ήταν εκεί στον οποίο αρνήθηκε να δώσει κάτι το οποίο υπήρχε. Το βρήκε στο παρακάτω φαρμακείο, δηλαδή ο δημοσιογράφος που μου το έδωσε. Αλλά εν πάση περιπτώσει…

 

ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΙΩΤΗΣ: Και ένα δεύτερο ερώτημα έχουμε, για να πάμε στα πολιτικά μετά.

 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: ...Είμαι σε σύγκρουση διαρκή, κ. Χιώτη. Δεν υποχωρώ, δεν αισθάνομαι ότι κάνω άδικο. Αισθάνομαι ότι έχω δίκιο και ότι είμαι στη σωστή πλευρά. ’λλωστε δεν υπάρχει μια Ελληνίδα και ένας Έλληνας σήμερα που να μην ξέρει ότι όλα αυτά τα δισεκατομμύρια που πετάχτηκαν στον Καιάδα, δεν ήταν δισεκατομμύρια που πήγανε για την υγεία. Ήταν δισεκατομμύρια που προσχηματικά πήγαιναν για την υγεία για να καταλήγουν σε τσέπες ανθρώπων σχετικών με την υγεία και το φάρμακο. Αυτό το ξέρουν όλοι. Το παραδέχονται και οι ίδιοι...

 

ΝΟΤΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Για πέστε μας πόσα λεφτά είχαν το 2000 με το 2011; Η διαφορά που έχουμε πληρώσει.

 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Η διαφορά, ας πούμε ό, τι αφορά στα Ταμεία από το 2004 στο 2009, ήταν 1% του Ακαθάριστου Εγχωρίου Προϊόντος κάθε χρόνο. Δηλαδή φτάσαμε το 2009 στα 5 δισεκατομμύρια 200.000.000 ευρώ ετήσια κατανάλωση των ασφαλιστικών Ταμείων όταν ήταν το 2004 2.400.000.000 στόχος τον οποίο θα πλησιάσουμε τα επόμενα χρόνια και πάλι. Και στα νοσοκομεία η υπέρβαση έφτασε από τα 800 εκατομμύρια που τα έχουμε σήμερα είχε φτάσει το 2009 στο 1,5 δισ. Δηλαδή 700 εκατομμύρια παραπάνω η νοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη. Συν πρέπει να ξέρετε, κύριοι, ότι το 2009 τα φαρμακεία είχαν και έσοδα από τον πολίτη που πλήρωνε από την τσέπη του, τουρίστας ήταν, έλληνας βιαστικός ήταν που δεν χρησιμοποιούσε το Ταμείο του, έλληνας πλούσιος ήταν. ’ρα 2,5 δισ.

 

ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΙΩΤΗΣ: Κύριε υπουργέ άλλη μία ερώτηση έχω, για να πάμε και στα πολιτικά γιατί δε θα προλάβουμε.

 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Μιλάμε, άλλα, κ. Χιώτη, για κάτι εξτρεμιστικό πραγματικά. Ένα όργιο δαπάνης…

 

ΝΟΤΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Πάρτι.

 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: …που έκανε το φάρμακο προμήθεια του δημοσίου ακριβότερη κατά πολύ από τους εξοπλισμούς τους αυξημένους λόγω των ελληνοτουρκικών έτσι; Όχι τους σημερινούς εξοπλισμούς. Ήταν πιο ακριβή δαπάνη και από τους τότε εξοπλισμούς και που οδήγησε τη χώρα με πάρα πολύ μεγάλη δύναμη να σκάσει στον τοίχο.