Θεωρήστε ότι προειδοποιηθήκατε

Η μείωση του χονδρεμπορικού κέρδους. ’λλο ένα μέτρο για να εξοικονομηθούν λίγα ψίχουλα φαρμακευτικής δαπάνης. Η Ελλάδα είχε πάντα μια παράδοση να είναι «ακριβή στα πίτουρα και φτηνή στο αλεύρι». Για χρόνια βλέπαμε τις δαπάνες να διογκώνονται χρόνο με το χρόνο και την αγορά να πλημμυρίζει από αντίγραφα ή «καινοτόμες» δραστικές ουσίες σε ποικίλες επωνυμίες αλλά και τιμές…

Η «λύση» όμως υπογείως ετοιμάζεται. Ο ένοχος έχει στοχοποιηθεί και τα (αδύναμα πλέον στη συνείδηση του κόσμου) Μ.Μ.Ε ετοιμάζονται για τον τελευταίο γύρο. Το φαρμακείο και το «υπέρογκο» ποσοστό κέρδους του «εκτόξευσαν» τη φαρμακευτική δαπάνη. Μα για σταθείτε! Ίδιο δεν ήταν το ποσοστό κέρδους του φαρμακείου το 2000, ίδιο το 2009, ίδιο δεν είναι και το 2011;

Πώς μπορεί ένα σταθερό μέγεθος να είναι υπεύθυνο για ένα άλλο που αυξάνεται; Περιορίστε τη φαρμακευτική δαπάνη να περιοριστούν και τα κέρδη των φαρμακείων. Οι φαρμακοποιοί στήριξαν κάθε μέτρο που μπορεί να συντελέσει στη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης. Μείωση τιμών, απαξίωση στοκ, Ηλεκτρονική Συνταγογράφηση, επιστροφή πόρων μέσω rebate, κατάργηση εκπτώσεων και άλλα πολλά. Ακόμα και σε βάρος του άμεσου συμφέροντός τους. Και με όλο και περισσότερα φαρμακεία να βρίσκονται στο κόκκινο της επιβίωσης.

Αυτό όμως φαίνεται να μην αρκεί σε κάποιους. Θέλουν να καλύψουν την αποτυχία τους με πομπώδη σχέδια. Εξέχουσα θέση σε αυτά (στόχος που έχει γραφτεί ρητά στο μνημόνιο) είναι ο περιορισμός του ποσοστού κέρδους του φαρμακείου στο 15%. Μέτρο ικανό να εξοικονομήσει λίγα ακόμα ψίχουλα ως φύλλο συκής του «κάναμε ότι μπορούσαμε». Για περιμένετε! Τη δική σας αποτυχία θα την πληρώσουμε εμείς;

Πού είναι η χρήση δραστικής ουσίας στη συνταγογράφηση (πολιτική εξίσου ρητά διατυπωμένη στο μνημόνιο); Πότε επιτέλους θα γίνει μια πραγματική ανακοστολόγηση των φαρμάκων και θα ενεργοποιηθεί το περίφημο παρατηρητήριο τιμών; Πώς θα ενισχυθεί η παραγωγική ελληνική φαρμακοβιομηχανία;

Πιστεύουν ότι βαφτίζοντας τη μείωση του ποσοστού κέρδους σε «μετατροπή σε φαρμακεία των υπηρεσιών» θα δώσουν στρατηγικό όραμα στην πολιτική τους. Προσδοκούν πως μεταβάλλοντας τις συνθήκες, το αποτέλεσμα θα είναι το φαρμακείο όπως το έχουν σχεδιάσει. Ξεχνούν όμως το εξής: η ελεύθερη αγορά είναι ένα μαχαίρι που κόβει και από τις δύο πλευρές. Εξαρτάται ποιος θα το πάρει στα χέρια του.

Ο «ευφυής σχεδιασμός» έχει ως απαραίτητη προϋπόθεση την ύπαρξη ενός παντογνώστη και αλάνθαστου Θεού. Για όλους τους άλλους ισχύει μόνο η πραγματικότητα της φυσικής επιλογής. Ποιος τους διασφαλίζει ότι το φαρμακείο των σχεδίων τους θα είναι το «βιολογικά» ισχυρότερο;

Η υπόθεση ότι ένα ολόκληρο σύστημα μπορεί να πιεστεί να λειτουργήσει καλύτερα μέσα από μια ολομέτωπη επίθεση επί των συνειδητών στοιχείων του προδίδει μια επικίνδυνη έπαρση. Εντελώς ακατάλληλη σε εποχές που τίποτα δεν θα μπορέσει να προχωρήσει χωρίς συνεργασία και συναίνεση με αυτούς που στην πράξη έχουν αποδείξει ότι γνωρίζουν την πραγματικότητα του φαρμάκου στην Ελλάδα καλύτερα από τον οποιοδήποτε σοφό.