Καθοριστικής σημασίας τόσο για το μέλλον των φαρμακοποιών όσο και για την ποιότητα των φαρμακευτικών υπηρεσιών στους μικρούς περιφερειακούς δήμους, όπου είναι και ευκολότερη η δημιουργία μονοπωλίων, χαρακτηρίζει την ύπαρξη ή μη πραγματικής απελευθέρωσης του επαγγέλματος ο Ευρωβουλευτής και Μέλος της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη, Θόδωρος Σκυλακάκης, σε συνέχεια της απάντησης που εξέδωσαν ο Πρόεδρος και ο Γεν. Γραμματέας του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου, με αφορμή την ερώτηση που είχε καταθέσει ο Θ. Σκυλακάκης στην Επιτροπή για τις αδειοδοτήσεις των φαρμακείων στην Ελλάδα.
Αναλυτικά στην ανακοίνωσή του αναφέρει:
«Ο Πρόεδρος και ο ΓΓ του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου υπογράφουν ένα μακροσκελές κείμενο, στο οποίο αποφεύγουν να μας διαφωτίσουν αναφορικά με το ερώτημα που έθεσα προς την Επιτροπή και το οποίο ήταν επί λέξει "… Εάν γνωρίζει (η Επιτροπή) πόσες καινούργιες άδειες ίδρυσης και λειτουργίας φαρμακείων έχουν δοθεί, από την έναρξη ισχύος του ανωτέρω νόμου (3918/2011) στους Δήμους με πληθυσμό μεγαλύτερο των 100.000, μεταξύ 50 και 100.000 και μικρότερο των 50.000 κατοίκων”.
Ερώτηση που απαντάται -αν κάποιος θέλει να την απαντήσει- με την απλή παράθεση τριών αριθμών εντός δύο γραμμών.
Το εάν έχει υπάρξει πραγματική απελευθέρωση του επαγγέλματος στους μικρούς περιφερειακούς δήμους, όπου είναι και ευκολότερη η δημιουργία μονοπωλίων, είναι καθοριστικής σημασίας τόσο για το μέλλον των φαρμακοποιών όσο και για την ποιότητα των φαρμακευτικών υπηρεσιών στις περιοχές αυτές. Όλα τα υπόλοιπα είναι περιττά και υποκρύπτουν απλώς τα πραγματικά συμφέροντα τα οποία υπηρετούν όσοι θέλουν να διατηρήσουν τα τοπικά συντεχνιακά προνόμια εις βάρος της κοινωνίας και των πολλών χιλιάδων φαρμακοποιών χωρίς φαρμακείο. Για τα υπόλοιπά θέματα που θέτουν δεν είμαι αρμόδιος να απαντήσω διότι είναι άσχετα με την ερώτησή μου.
Τα σημαντικά προβλήματα -που όντως αντιμετωπίζει το επάγγελμα του φαρμακοποιού- απορρέουν πράγματι τόσο από την αφερεγγυότητα του κράτους και των κυβερνήσεων (περιλαμβανομένης και της παρούσας κυβέρνησης ΝΔ/ΠΑΣΟΚ/ΔΗΜΑΡ), όσο και από την επί δεκαετίες αβελτηρία των συνδικαλιστικών εκπροσώπων του κλάδου σε σχέση με την εκτόξευση της φαρμακευτικής δαπάνης και του αριθμού των φαρμακοποιών. Θα πρέπει συνεπώς να απευθυνθούν στους αρμόδιους κυβερνητικούς φορείς, στην τρόικα και στον εαυτό τους.
Προσωπικά πάντως εδώ και καιρό, με σειρά παρεμβάσεών μου, θέτω με ένταση το θέμα της πληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών του κράτους προς τους ιδιώτες και βεβαίως αυτό περιλαμβάνει και τους φαρμακοποιούς.
Στις επιθέσεις κατά των απόψεων που υποθέτουν ή μάλλον μαντεύουν ότι έχω (μια που όπως το ομολογούν δεν έχουν διατυπωθεί από μένα), δεν πρόκειται να απαντήσω. Αποδεικνύουν απλώς ένδεια επιχειρημάτων και διάθεση αποπροσανατολισμού σε σχέση με τα πραγματικά ερωτήματα που έθεσα και θα συνεχίσω να θέτω μέχρι να απαντηθούν.
Τέλος, σε σχέση με το διάλογο με τις ελληνικές αρχές, η θεσμική ιδιότητα του Ευρωβουλευτή επιβάλλει, κατά την άσκηση του κοινοβουλευτικού του έργου, να απευθύνεται στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι στους κλαδικούς φορείς ή τις κυβερνήσεις των κρατών-μελών".
Πηγή: capital.gr
Σχετικά θέματα:
25/10/2012 - Ερώτηση στην Ε.Ε. για την απελευθέρωση του φαρμακευτικού επαγγέλματος