Το υπουργείο ζητά να μην εκδίδονται άδειες λειτουργίας φαρμακείου

Η ακύρωση της Κοινής Υπουργικής Απόφασης (ΚΥΑ) για το ιδιοκτησιακό των φαρμακείων από το Συμβούλιο της Επικρατείας (Γ5(β)/Γ.Π.οικ.36277/20.5.2016 απόφαση των υπουργών Υγείας και Οικονομικών «Ρυθμίσεις επαγγέλματος φαρμακοποιού – Ίδρυση φαρμακείου») έφερε νέα υπουργική απόφαση από το υπουργείο Υγείας με την οποία ζητείται από τις αρμόδιες Υπηρεσίες των Περιφερειών να μην προχωρήσουν σε έκδοση ατομικών διοικητικών πράξεων που βασίζονται στην ακυρωθείσα κανονιστική πράξη, που εν ολίγοις σημαίνει να μην εκδίδονται άδειες λειτουργίας φαρμακείου…

Ο νομικός σύμβουλος του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου, Ηλίας Δημητρέλλος, παίρνει θέση και εξηγεί γιατί δεν χρειάζεται να αναστέλλονται όλες οι άδειες λόγω της ακύρωσης της συγκεκριμένης απόφασης.

Αναλυτικά, σύμφωνα με τον κ. Δημητρέλλο, οι όροι και προϋποθέσεις χορήγησης της άδειας λειτουργίας φαρμακείου από την οικεία Περιφέρεια δεν προβλέπονταν στην ακυρωθείσα ΚΥΑ, αλλά σε άλλες διατάξεις της φαρμακευτικής νομοθεσίας (Ν. 1963/1991 και Ν. 4281/2014, Ν. 5607/1932) και προσθέτει:

«Συνεπώς η έκδοση της άδειας λειτουργίας φαρμακείου αποτελεί ατομική διοικητική πράξη, στην οποία η Διοίκηση πρέπει να προβεί, αν συντρέχουν φυσικά οι όροι και προϋποθέσεις που ορίζει η κείμενη φαρμακευτική νομοθεσία, και επουδενί επηρεάζεται η έκδοση αυτή από την ακύρωση της ανωτέρω ΚΥΑ.»

Αναλύει δε και τις περιπτώσεις, κατά τις οποίες οι οικείες Περιφέρειες θα πρέπει να προβαίνουν στην έκδοση άδειας λειτουργίας φαρμακείου (πάντοτε υπό την προϋπόθεση φυσικά ότι συντρέχουν οι όροι και προϋποθέσεις που ορίζει η κείμενη φαρμακευτική νομοθεσία):

• α) για τη μεταφορά ήδη λειτουργούντος φαρμακείου σε νέο κατάστημα
• β) για τη συστέγαση ήδη λειτουργούντων φαρμακείων στο ίδιο κατάστημα (παρ. 1 του άρθρου 7 του Ν. 1963/1991)
• γ) για την έγκριση συνεχίσεως λειτουργίας φαρμακείου μετά την αποσυστέγαση
• δ) για την έγκριση διατήρησης σε λειτουργία φαρμακείου ως κληρονομικού.

Όσο για τις περιπτώσεις εκείνες που έχει ήδη χορηγηθεί άδεια ιδρύσεως φαρμακείου (είτε επί κενής θέσεως, είτε κατ’ εξαίρεση των πληθυσμιακών κριτηρίων επί σκοπώ συστεγάσεως) και δεδομένου ότι δεν έχει ανακληθεί η εν λόγω άδεια ιδρύσεως φαρμακείου για οιονδήποτε λόγο, ο κ. Δημητρέλλος σημειώνει:

«Δεν βλέπω πως οι οικείες Περιφέρειες δύνανται να μην προβαίνουν στη χορήγηση της αιτούμενης άδειας λειτουργίας φαρμακείου. […] Πόσω μάλλον, όταν σύμφωνα με το άρθρο 4 του Ν. 5607/1932 ορίζεται εξάμηνη αποκλειστική προθεσμία για τη χορήγηση της άδειας λειτουργίας φαρμακείου, η οποία άρχεται από την κοινοποίηση στον λαβόντα την άδεια ιδρύσεως φαρμακείου φαρμακοποιό και εντός της οποίας ο φαρμακοποιός υποχρεούται να καταρτίσει το φαρμακείο του.»