Τα παράδοξα μιας προαγωγής στο Εθνικό Σύστημα Υγείας

Στις ΗΠΑ σημαντικό ρόλο στην πρόσληψη ενός γιατρού σε ιατρικό κέντρο, πλην των τυπικών επιστημονικών προσόντων (βιογραφικό), εκείνο που έχει κυρίαρχη θέση για την πρόσληψή του είναι η προσωπικότητα του, όπως αυτή έχει προσδιοριστεί από την προϋπηρεσία του.

Και στο Βρετανικό Σύστημα Υγείας πάντοτε ζητείτε με απόλυτα εμπιστευτικό τρόπο, από τους ερωτώμενους επικεφαλής ιατρικών τμημάτων, η συνολική εκτίμησή τους με κυρίαρχη σημασία την προσωπικότητα του υποψήφιου για την κατάληψη κάποιας θέσης στο NHS.

Αντίθετα, στο ΕΣΥ η έκφραση της όποιας γνώμης γίνεται υποχρεωτικά δημοσίως, οπότε ο υποψήφιος ακολουθεί την πάγια τακτική της προσφυγής στην δικαιοσύνη για προσβολή της προσωπικότητας του κ.λ.π., με τελικό αποτέλεσμα την δισχιδή έκφραση γνώμης.  Επομένως, είναι συχνό το φαινόμενο άλλες γνώμες για αυτόν να εκφράζονται με τρόπο θετικό, ώστε να μην υπάρχουν δικαστικές εμπλοκές και άλλες απόψεις να εκφράζονται σε ιδιωτικό επίπεδο και αν και αληθινές να μην βγαίνουν ποτέ προς τα έξω.

Αυτή η τακτική όμως συμβαίνει και σε κρίσιμα θέματα. Όχι μόνο επιλογής του υποψήφιου γιατρού για την αρχική κατάληψη θέσης αλλά και για την περαιτέρω διοικητική εξέλιξη του, όπου συνήθως επιλέγεται από τα συλλογικά όργανα του Παθολογικού, Χειρουργικού, Εργαστηριακού τομέα, με ποσοστό συμμετοχής «πλειοψηφία επί των παρόντων». Δηλαδή, ο υποψήφιος και τρεις ή τέσσερις από την παρέα του, τον επιλέγουν για τη θέση διοικητικής εξέλιξης ή ακόμη και μονιμοποίησης!

Η διαδικασία αυτή έχει οδηγήσει τη συνολική εξέλιξη των γιατρών του ΕΣΥ στην ανώτερη βαθμίδα του Διευθυντή.

Οι προβληματισμοί μου και χαρακτηριστικά παράδοξα παραδείγματα

Είναι δυνατόν ένας γιατρός, κρινόμενος για θέση Επιμελητή Α΄, να χαρακτηρίζεται από τον ένα εκ των δύο εισηγητών «ότι δεν προκύπτει ότι έχει ασχοληθεί με το εξειδικευμένο αντικείμενο χειρουργικής» και να κατατάσσεται 3^ος επί συνόλου τριών υποψηφίων και επειδή οι προηγούμενοι υποψήφιοι υπέβαλαν παραιτήσεις, για προσωπικούς λόγους, να τον προσλαμβάνουν;

Τι θα μπορούσε να γίνει; Απλά επανα-προκήρυξη της θέσης!

Είναι δυνατόν γιατρός με αρνητική εισήγηση από το Διευθυντή τού τμήματος και με καμία συστατική επιστολή από την προηγούμενη θητεία του σε άλλα χειρουργικά τμήματα, να επιλέγεται σε θέση Επιμελητή σε εξειδικευμένο τμήμα;

Είναι δυνατόν γιατρός να αρνείται την παροχή των ιατρικών υπηρεσιών του, ως εφημερεύων και να μην τίθεται καν θέμα πειθαρχικού ή άλλου ελέγχου;

Πώς αιτιολογούνται αυτά τα φαινόμενα και γίνονται αποδεκτά;

Απλά, κάθε γιατρός, ανάλογων περιπτώσεων και δυνατοτήτων, φροντίζει και εξασφαλίζει κομματική ομπρέλα την οποία με απύθμενο θράσος προβάλλει και διατυμπανίζει προκειμένου να δείξει την «ισχύ του» στον εργασιακό του χώρο. Ένα χώρο, που δυστυχώς, λόγω συναδελφικής αλληλεγγύης μπορεί και τελικά να τον αποδεχετε.

Τέτοιες διαδικασίες όμως, ευτελίζουν αυτούς που τις ενσαρκώνουν, με αποτέλεσμα πολύ εύκολα να γίνουν διαχειρίσιμοι για κάθε είδους συμπεριφορά στον εργασιακό τους χώρο, αντί να υπηρετούν και να προάγουν την Επιστήμη.