Στην αρχή της άνοιξης αυτοεξεταζόμαστε!

Ζωτικής σημασίας είναι ο έλεγχος των σπίλων, ιδιαίτερα στην αρχή της άνοιξης πριν από την έναρξη της έκθεσης του δέρματος στον ήλιο.

«Οι σπίλοι αποτελούν την κλινική εκδήλωση του πολλαπλασιασμού μελανινοκυττάρων (κυττάρων που παράγουν μελανίνη) και στην πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι καλοήθεις. Ένα μικρό ποσοστό όμως ενέχει τον κίνδυνο να εξελιχθεί σε μια μορφή καρκίνου του δέρματος που ονομάζεται μελάνωμα. Επίσης, το μελάνωμα μπορεί να εμφανιστεί εξαρχής σε μια περιοχή του δέρματος στην οποία δεν προϋπήρχε κάποιος σπίλος. Γι' αυτό πρέπει το δέρμα στο σύνολό του να εξετάζεται από εξειδικευμένο δερματολόγο, οι υπάρχοντες σπίλοι να παρακολουθούνται τακτικά και σε ορισμένες περιπτώσεις (όπου υπάρχει ένδειξη) να αφαιρούνται προληπτικά, ώστε να αποτραπεί πιθανή εξέλιξη τους σε κακοήθεια», προειδοποιεί η Ναταλία Ρομποτή, δερματολόγος-αφροδισιολόγος, εξειδικευθείσα στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Έσσεν Γερμανίας.

Θα πρέπει να ελέγχονται τα άτομα που έχουν ατομικό ιστορικό μελανώματος, οικογενειακό ιστορικό μελανώματος (≥2 μέλη), μεγάλο αριθμό σπίλων και παρουσία (ή ιστορικό) άτυπων / δυσπλαστικών σπίλων.  Όσον αφορά το γενικό πληθυσμό, όσους δηλαδή δεν ανήκουν στις προαναφερόμενες ομάδες υψηλού κινδύνου, συστήνεται τουλάχιστον μια εξέταση μετά τα 50 έτη.

Κάθε πότε απαιτείται αυτοέλεγχος;

Η πλειονότητα των σπίλων έχουν συνήθως στρογγυλό ή σφαιρικό σχήμα, καφέ χρώμα, ενώ σπανιότερα μπορεί να είναι πιο σκούροι (μπλε ή μαύροι) ή να έχουν το χρώμα του δέρματος. Μπορεί να είναι επίπεδοι ή να προεξέχουν και δεν προκαλούν συμπτώματα, παρά μόνο εάν τραυματιστούν. Σημεία που εγείρουν ανησυχία είναι η ασυμμετρία, τα μη σαφή όρια, το χρώμα (πολυχρωμία στο σπίλο) και η αυξημένη διάμετρος. Οποιαδήποτε τέτοια αλλαγή υπάρχοντα σπίλου αποτελεί λόγο περαιτέρω διερεύνησης. Επίσης, η ανάπτυξη μιας νέας ελιάς, η οποία έχει "παράξενο” σχήμα θα πρέπει να θορυβήσει τον ασθενή και να τον παροτρύνει να επισκεφθεί το γιατρό του.

Η αυτοεξέταση μπορεί να είναι το μόνο μέσο άμυνας για τους ασθενείς που αναπτύσσουν μελανώματα, τα οποία, λόγω της ταχείας ανάπτυξής τους, είναι πιο πιθανό να προκύψουν μεταξύ των επισκέψεων στο δερματολόγο.

Η μηνιαία συχνότητα αυτοεξέτασης θεωρείται η καλύτερη, δεδομένου του χρονικού διαστήματος των κλινικών αλλαγών στα περισσότερα μελανώματα (3-6 μήνες).