Από την
Ελένη Θεολόγη, φαρμακοποιό Η σχέση ανάμεσα στην ποσότητα της ηλιακής ακτινοβολίας που έχει δεχθεί ένα άτομο έως την ηλικία των 20 ετών και στην ανάπτυξη καρκίνου του δέρματος στην ενήλικη ζωή του είναι σαφώς αποδεδειγμένη. Οι επιβλαβείς δράσεις των ηλιακών ακτινών είναι συσσωρευτικές και εξαρτώνται από την ποσότητα που λαμβάνει κάποιος από τη γέννησή του. Το «κεφάλαιο ήλιος», το οποίο ορίζεται ως το σύνολο των αμυντικών μηχανισμών του δέρματος έναντι των ηλιακών επιθέσεων είναι μια κληρονομιά, γενετικά καθορισμένη, που προορίζεται να προστατεύει το δέρμα από τον ήλιο σε όλη τη διάρκεια της ζωής. Αυτός όμως ο αμυντικός μηχανισμός δε λειτουργεί πλήρως κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής (η πλήρης ωρίμαση του μελαγχρωστικού συστήματος επιτυγχάνεται κατά την εφηβεία). Το «κεφάλαιο ήλιος» αρχίζει να μειώνεται από τις πρώτες εκθέσεις στον ήλιο και μειώνεται κάθε φορά που κινητοποιείται το σύστημα φυσικής προστασίας του δέρματος. Καθώς δεν είναι ανεξάντλητο, το κεφάλαιο αυτό μειώνεται πιο γρήγορα όταν οι εκθέσεις στον ήλιο είναι πιο συχνές και έντονες. Όταν το κεφάλαιο αυτό εξαντληθεί, το δέρμα διατρέχει κίνδυνο. Η φωτοπροστασία του παιδιού από την πιο μικρή ηλικία είναι επομένως απολύτως απαραίτητη.
Προσοχή! Η παρουσία μεγάλου αριθμού κηλίδων στο παιδί είναι σημάδι υπερβολικής έκθεσης στον ήλιο, χρόνιας ή οξείας.
|
Οι στόχοι:
Η συµβουλή σας
Συστήστε στους γονείς-πελάτες σας για τα µωρά:
Προσοχή! Το να βάλουν το µωρό τους κάτω από την οµπρέλα δεν αποτελεί εγγύηση ασφάλειας: 50% των UV του περιβάλλοντος µπορεί να είναι παρούσες στη σκιά, λόγω της αντανάκλασης από το έδαφος (15-30% στην άµµο) και της διάχυσης της ακτινοβολίας από τον ουρανό.
• Η έκθεση το καλοκαίρι για παιδιά κάτω των 3 ετών: τα παιδιά λαμβάνουν αρκετές ακτίνες σε όλη τη διάρκεια του έτους.
Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για τα συντηρητικά που χρησιμοποιούνται στα καλλυντικά και κυρίως σε αυτά που απευθύνονται στα παιδιά. Με τον όρο συντηρητικά νοούνται όσα συστατικά συντηρούν επιτυχώς από αλλοιώσεις τα καλλυντικά, κυρίως την υδατική φάση, ενώ για την ελαιώδη φάση χρησιμεύουν και τα αντιοξειδωτικά. Υπάρχουν χημικά συντηρητικά (parabens, σορβικό οξύ, βενζοϊκό οξύ) και φυσικά (tea tree oil, neem seed oil κ.ά.). Συνήθεις επιτρεπτές συγκεντρώσεις των συντηρητικών είναι 0,01-1%.
Τελευταία επικρατεί ανησυχία στους καταναλωτές λόγω ποικίλων δημοσιευμάτων για πιθανούς κινδύνους από τη χρήση συντηρητικών στα καλλυντικά. Γενικά όμως είναι απαραίτητα για την πρόληψη και προστασία του τελικού προϊόντος από μικρόβια και αλλοιώσεις και εν τέλει για την προστασία του καταναλωτή. Ιδιαίτερος λόγος γίνεται για τα parabens, με αποτέλεσμα πολλές εταιρείες να αναγράφουν στη συσκευασία κυρίως παιδικών αντηλιακών «χωρίς paraben».
Parabens λέγονται τα συντηρητικά που χρησιμοποιούνται για την πρόληψη αλλοιώσεων της υδατικής κυρίως φάσης τους. Τα parabens (μεθυλ-, αιθυλ-, προπυλ-, βουτυλ-, βενζυλ-) είναι πούδρες, σταθερές, άοσμες, άγευστες, ελάχιστα υδατοδιαλυτές και ανεξάρτητες από το pH. Δρουν κυρίως στην υδατική και όχι στην ελαιώδη φάση των καλλυντικών, κατά των μυκήτων και λίγο κατά των gram (+) βακτηριδίων και πολύ λιγότερο κατά των gram (-).
Μπορεί να προκαλέσουν:
• Είναι πολύ αποτελεσματικά έναντι των μυκήτων και των κόκκων που συχνά επιμολύνουν τα καλλυντικά. |
|