Πότε γίνονται επικίνδυνες οι ουρολοιμώξεις;

Υπολογίζεται ότι σε ετήσια βάση σχεδόν 150 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο εκδηλώνουν ουρολοιμώξεις. Αυτές μπορεί να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε ηλικία, ακόμα και σε νεογέννητα μωρά, αλλά η συχνότητά τους είναι ιδιαιτέρως αυξημένη στις νεαρές γυναίκες ηλικίας έως 35 ετών και σε άνδρες και γυναίκες ηλικίας άνω των 60 ετών. Όπως εξηγεί ο πρόεδρος της Ελληνικής Ουρολογικής Εταιρείας Δρ. Ηρακλής Πούλιας, τ. διευθυντής στην Ουρολογική Κλινική του Κοργιαλένειου Μπενάκειου Νοσοκομείου ΕΕΣ, η ουρολοίμωξη οφείλεται σε μικρόβια τα οποία εισέρχονται από την ουρήθρα στην ουροδόχο κύστη, όπου εγκαθίστανται και πολλαπλασιάζονται. Αυτό είναι πιθανότερο να συμβεί στις γυναίκες εξαιτίας της ανατομίας της γυναικείας ουρήθρας, η οποία έχει μικρότερο μήκος απ? ό,τι η ανδρική και επίσης βρίσκεται κοντά στον κόλπο και τον πρωκτό, με συνέπεια να την προσεγγίζουν εύκολα τα μικρόβια. Στις περισσότερες περιπτώσεις (έως και στο 90%) η λοίμωξη προκαλείται από το κολοβακτηρίδιο (e.coli), που υπάρχει στο έντερο των ανθρώπων.

Πότε εμφανίζεται πυρετός

Εννέα στις δέκα φορές η λοίμωξη εντοπίζεται στο κατώτερο ουροποιητικό και κυρίως στην ουροδόχο κύστη (αυτή είναι η λεγόμενη κυστίτιδα).

Τα τρία τέταρτα των κρουσμάτων ουρολοίμωξης είναι σποραδικά, ενώ τα υπόλοιπα είναι υποτροπιάζοντα και οφείλονται κυρίως σε κάποια παθολογία ή ανατομική ανωμαλία του ουροποιητικού.

Όταν η λοίμωξη εντοπίζεται στο κατώτερο ουροποιητικό (αποτελείται από την ουροδόχο κύστη και την ουρήθρα), τα συμπτώματα συνήθως είναι συχνουρία, επιτακτική ανάγκη για ούρηση, αίσθημα καύσου (κάψιμο) κατά την ούρηση και πόνος ή αίσθημα βάρους χαμηλά στην κοιλιά. Αντιθέτως, σε αυτό το στάδιό της σπανίως θα υπάρξει πυρετός.

Αν όμως η λοίμωξη επεκταθεί στους νεφρούς, όπου θα προκαλέσει πυελονεφρίτιδα, τότε εκτός από τα προαναφερθέντα συμπτώματα είναι πιθανό να εκδηλωθούν και υψηλός πυρετός (πάνω από 38° C), ρίγος, κακουχία και πόνος στην πάσχουσα νεφρική χώρα (στην πλάτη, κάτω από τις πλευρές).

Κίνδυνος από τις επιπλοκές

Η πυελονεφρίτιδα αποτελεί μία από τις επιπλοκές της ουρολοίμωξης. 'Αλλες πιθανές επιπλοκές είναι οι υποτροπές και η δημιουργία αποστήματος σε κάποιο όργανο του ουροποιητικού.

«Οι υποτροπές αναπτύσσονται όταν οι ουρολοιμώξεις δεν αντιμετωπισθούν σωστά και εγκαίρως, και μπορεί να είναι σοβαρές», τονίζει ο Δρ. Πούλιας. «Αν, για παράδειγμα, οι υποτροπές αφορούν λοιμώξεις του νεφρού, ένα πιθανό επακόλουθο είναι η χρόνια πυελονεφρίτιδα η οποία μακροπρόθεσμα οδηγεί σε έκπτωση της νεφρικής λειτουργίας, δηλαδή σε νεφρική νόσο και ίσως νεφρική ανεπάρκεια».

Ωστόσο, η πιο σοβαρή και απειλητική για τη ζωή επιπλοκή είναι η σήψη, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε σηπτική καταπληξία, πολυοργανική ανεπάρκεια ή ακόμη και στον θάνατο.

«Κάθε ασθενής που εκδηλώνει συμπτώματα από το ουροποιητικό πρέπει να συμβουλεύεται έναν ουρολόγο ιατρό», λέει ο Δρ. Πούλιας. «Αυτό πρέπει να γίνει επειγόντως, εάν ο ασθενής έχει υψηλό πυρετό με πόνο στη νεφρική χώρα και κακουχία ή έντονα ενοχλήματα κατά την ούρηση».

Εξατομικευμένη θεραπεία

Οι ουρολοιμώξεις συνήθως αντιμετωπίζονται με αντιβιοτική αγωγή, η οποία όμως χορηγείται με βάση συγκεκριμένες κατευθυντήριες οδηγίες τις οποίες έχουν εκδώσει η Ευρωπαϊκή και η Αμερικανική Ουρολογική Εταιρεία. Τις οδηγίες θα δώσει ο ουρολόγος ιατρός, έπειτα από καλλιέργεια ούρων και αντιβιόγραμμα.

«Το είδος, η δόση και η διάρκεια της αντιβιοτικής θεραπείας εξαρτώνται από κάθε ασθενή ξεχωριστά», επισημαίνει ο Δρ. Πούλιας.