Πώς η πανδημία του κορονοϊού αλλάζει τα επιστημονικά συνέδρια

Τα συνέδρια ακυρώνονται σε όλο τον κόσμο λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, αλλά αυτό μπορεί να είναι η αφορμή για την επιστημονική κοινότητα να σκεφτεί νέους τρόπους επικοινωνίας  και αλληλεπίδρασης, σύμφωνα με το Nature.

Ήδη έχουν αρχίσει να διατυπώνονται απόψεις για την πλήρη αναθεώρηση του θεσμού των συνεδρίων, τα οποία θα πραγματοποιούνται μεν αλλά με τρόπο που να είναι πιο προσιτός σε ένα ευρύτερο σύνολο συμμετεχόντων, συμπεριλαμβάνοντας άτομα με αναπηρίες ή με άλλα προβλήματα υγείας ή άτομα που προέρχονται από επιχειρήσεις και πανεπιστήμια με χαμηλούς πόρους.

Ήδη πολλοί διοργανωτές ανά τον κόσμο έχουν στραφεί στις δυνατότητες που παρέχουν οι διαδικτυακές πλατφόρμες, οργανώνοντας συνέδρια online προκειμένου οι επιστήμονες να κοινοποιήσουν το έργο τους και να ανταλλάξουν απόψεις. 

Για παράδειγμα, οι ομιλητές ενός συνεδρίου Φυσικών στο Ντένβερ, το οποίο ακυρώθηκε δύο μέρες πριν από την ημερομηνία διεξαγωγής του, παρουσίασαν το έργο τους μέσω web κάμερας, έκαναν online συνεδρίες ή ανάρτησαν τις παρουσιάσεις τους σε διαδικτυακές βάσεις δεδομένων. «Αυτό μπορεί να είναι η αρχή μιας νέας εποχής με πιο προσιτά συνέδρια», υποστηρίζει ο Ezequiel Ferrero, Φυσικός στο Ατομικό Κέντρο Bariloche της Αργεντινής, ο οποίος αναφέρει ότι το κόστος συμμετοχής στο ίδιο συνέδριο ήταν απαγορευτικό για αυτόν, ωστόσο τελικά κατάφερε να συμμετάσχει διαδικτυακά. «Μετά την επίλυση κάποιων προβλημάτων από τη μεταφορά στην online διαδικασία, όλα κύλησαν ομαλά με τη διεξαγωγή του συνεδρίου» συμπληρώνει ο Karen Daniels, φυσικός στο κρατικό πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας.

Το εγχείρημα σίγουρα δεν είναι απλό και εύκολο, ιδίως αν δεν υπάρχει αρκετός χρόνος για τη διοργάνωση ενός διαδικτυακού συνεδρίου. Πέρα όμως από τα οφέλη της προσβασιμότητας περισσότερων συμμετεχόντων, η μείωση των φυσικών συνεδρίων θα μειώσει το αποτύπωμα άνθρακα στο περιβάλλον, λόγω της μείωσης των διεθνών πτήσεων. 

Σύμφωνα πάντως με την Divya Persaud, ερευνήτρια στο UCL του Λονδίνου που μίλησε στο Nature, υπάρχει «μεγάλη όρεξη» για εναλλακτικές διοργανώσεις συνεδρίων και η ανταπόκριση σε αυτά είναι εξαιρετικά θετική. Εξάλλου πρόκειται για αίτημα χρόνων από κοινότητες επιστημόνων με αναπηρίες και όπως λέει η Persaud «είναι κρίμα που έπρεπε να προκύψει μια παγκόσμια κρίση στην υγεία για να αρχίσουν να πραγματοποιούνται με αυτόν τον τρόπο οι επιστημονικές συναντήσεις».