Η εμμηνόπαυση, ως απόρροια της σταδιακής πτώσης των οιστρογόνων και της προγεστερόνης στο γυναικείο οργανισμό, εμφανίζεται μεν μετά από μια συγκεκριμένη ηλικία, αλλά αποτελεί μια διαδικασία που ξεκινά ήδη από τα 26 έτη. Η επιστημονική αυτή διαπίστωση είναι εξαιρετικά ελπιδοφόρος, διότι δίνει τη δυνατότητα της έγκαιρης παρέμβασης για την αποκατάσταση των ορμονικών δυσλειτουργιών και τη διασφάλιση της ποιότητας ζωής της γυναίκας.
Σήμερα, η γυναίκα έχει τη δυνατότητα να παραμείνει λειτουργική, ακμαία και υγιής για πολλά χρόνια μετά την εμμηνόπαυση, αφού –διατηρώντας τις ορμόνες της σε πλήρη ισορροπία– μπορεί να αντιμετωπίζει τη μετα-αναπαραγωγική της περίοδο ως μια φάση, κατά την οποία μπορεί να ασχοληθεί με πλήθος πραγμάτων, χωρίς να την εμποδίζουν ενοχλητικά συμπτώματα, όπως πονοκέφαλοι, εξάψεις και εφιδρώσεις.
Βεβαίως, δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο να συναντάμε και γυναίκες που βιώνουν την εμμηνοπαυσιακή φάση ως μια μακρά περίοδο άγχους, στρες και αγωνίας. Αυτό συμβαίνει, διότι πέραν από τα σωματικά συμπτώματα της φάσης αυτής, που κάνουν τη γυναίκα να νιώθει έντονη κόπωση, κεφαλαλγίες και διαταραχές ύπνου, παρατηρούνται και έντονες συναισθηματικές διαταραχές, που την καθιστούν δυσλειτουργική στους διάφορους ρόλους που καλείται να περαιώσει καθημερινά ως σύντροφος, μητέρα, γιαγιά και φίλη.
Η αποκατάσταση της ορμονικής ισορροπίας είναι αυτή που σταματά τη δημιουργία νέων, δυσάρεστων προβλημάτων υγείας, ενώ δίνει λύσεις και σε υπάρχουσες ενοχλήσεις.
Πιο συγκεκριμένα, μια εσφαλμένη αλλά κοινή αντίληψη αποδίδει τα καρδιοαγγειακά νοσήματα (το πρώτο αίτιο θανάτου διεθνώς για τις γυναίκες μετά τη φάση της εμμηνόπαυσης), στην αυξομείωση της χοληστερόλης. Ως αποτέλεσμα, πολλές γυναίκες θεωρούν τη χοληστερόλη ως τη βασικά ενοχοποιητική αιτία για τη στεφανιαία νόσο, την καρδιακή ανεπάρκεια, τη φλεβίτιδα, τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια κ.ά.
Ωστόσο, τα καρδιαγγειακά νοσήματα στις γυναίκες δεν οφείλονται στο ότι «η χοληστερόλη φράσσει τα αγγεία και τις αρτηρίες» αλλά στην πτώση των ορμονών τους. Επομένως, πρόσκαιρες λύσεις, όπως τα διάφορα σκευάσματα, οι αυστηρές διατροφικές οδηγίες και η έντονη σωματική άσκηση, δεν αποκαθιστούν το κύριο αίτιο των προβλημάτων, που είναι η πτώση της προγεστερόνης, των οιστρογόνων και πολλών άλλων ορμονών τους, που συμβαίνει με την πάροδο των ετών. Αντίθετα, καταφεύγοντας σε τέτοιες λύσεις, επιβαρύνονται οικονομικά και ψυχολογικά, ενώ απομακρύνονται ολοένα και περισσότερο από τη ρίζα του προβλήματος.
Η οστεοπόρωση επίσης έχει σχετιστεί κυρίως με το γυναικείο φύλο και τη φάση της εμμηνόπαυσης. Όμως, ήδη από το 1941 είναι γνωστή η σχέση των ορμονών με την οστεοπόρωση, γι' αυτό και ανεξάρτητα από την ηλικία της γυναίκας, μόλις εκείνη για τον οποιοδήποτε λόγο βρεθεί σε εμμηνόπαυση, εμφανίζει οστεοπόρωση. Όσο περνούν τα χρόνια δε, τόσο εντονότερη γίνεται η δεύτερη. Επομένως, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι λύση για την οστεοπόρωση δεν αποτελούν τα σκευάσματα ασβεστίου και φωσφόρου, παρά η ορμονική αποκατάσταση που αναστρέφει την πορεία της νόσου και έτσι την καταπολεμά. Αυτή η αντιγηραντική δράση, που συντελείται μέσω της εξισορρόπησης των ορμονών, λειτουργεί ευεργετικά και για το σύνολο του ουροποιητικού συστήματος, προστατεύοντας από υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις και από την ακράτεια ούρων, που ταλανίζουν πλήθος γυναικών.
Εν κατακλείδι, η διατήρηση της ορμονικής ισορροπίας στην πάροδο των ετών μετατρέπει το χρόνο σε σύμμαχο της γυναίκας, καθιστώντας τις ορμόνες σε όπλο κατά της οστεοπόρωσης, του καρκίνου του μαστού, της κατάθλιψης, της παχυσαρκίας, καθώς και της μείωσης της libido. Κι ενώ η οιστρογονική ανεπάρκεια και η πτώση της προγεστερόνης οδηγούσαν για πολλά χρόνια σε πόνους στις αρθρώσεις, την πλάτη, τους μυς, καθώς και σε πλήθος άλλων σωματικών και συναισθηματικών νόσων, οι νέες μέθοδοι ορμονικής αποκατάστασης ενισχύουν το γυναικείο οργανισμό με «φυσικές» ορμόνες. Πρόκειται για σκευάσματα που διαθέτουν την ίδια ακριβώς μοριακή δομή με τις ορμόνες που παράγει ο οργανισμός.
Διατηρώντας την ορμονική της ισορροπία, η σύγχρονη γυναίκα αποκτά ποιότητα ζωής και μακροζωία, μένοντας στο πέρασμα του χρόνου σταθερή σε καθέναν από τους ρόλους που καλείται καθημερινά να παίξει στη σύγχρονη κοινωνία.