«Οι όζοι του
Heberden είναι οστεόφυτα που εμφανίζονται στις μικρές αρθρώσεις των δακτύλων
στα χέρια. Αιτία ανάπτυξής τους είναι η οστεοαρθρίτιδα, η οποία έχει
καταστρέψει τον χόνδρο που προστατεύει τα οστά, οπότε αυτά έχουν αρχίσει να
φθείρονται, λόγω της μεταξύ τους τριβής. Προς αντικατάσταση του φθαρμένου
χόνδρου ο οργανισμός ορισμένων ανθρώπων αντιδρά, αναπτύσσοντας νέους οστικούς
σχηματισμούς, τους όζους. Αντιθέτως, η οστεοαρθρίτιδα στο γόνατο μερικές φορές
δεν προκαλεί τέτοιες εμφανείς ενδείξεις και απαιτούνται απεικονιστικές
εξετάσεις για τη διάγνωση της πάθησης. Οπότε οι όζοι στις αρθρώσεις των δακτύλων
θα μπορούσαν να αποτελέσουν στοιχείο πρόβλεψης παρόμοιων βλαβών στα
γόνατα», εξηγεί ο ορθοπαιδικός
χειρουργός Δρ. Αθανάσιος Τσουτσάνης. «Οι πάσχοντες από οστεοαρθρίτιδα σε
προχωρημένα στάδια βιώνουν πόνο, οίδημα και δυσκαμψία και όταν αυτή εντοπίζεται
στα γόνατα δυσκολεύει τις απλούστερες καθημερινές δραστηριότητες, όπως το
περπάτημα. Παρότι εμφανίζεται κυρίως στους ανθρώπους άνω των 50 ετών, δεν είναι
λίγες οι περιπτώσεις νέων με την πάθηση. Οπότε κάθε τρόπος που θα μπορούσε να
βοηθήσει στην πιο έγκαιρη διάγνωση είναι ιδιαίτερα σημαντικός», συμπληρώνει.
Η ερευνητική
ομάδα του Johns Hopkins διεξάγει συνεχώς μελέτες για το συγκεκριμένο θέμα.
Παλαιότερα είχε διαπιστώσει ότι υπάρχει συσχετισμός μεταξύ αυτών των
εξογκωμάτων στα χέρια και της οστεοαρθρίτιδας στα ισχία.
Πρέπει,
λοιπόν, η παρουσία αυτών των όζων να υποψιάζει τους ορθοπαιδικούς ώστε να
ερευνούν την πιθανότητα οστεοαρθρίτιδας και στις μεγάλες αρθρώσεις του σώματος
(ισχίο, γόνατο), αποσκοπώντας στην κατά το δυνατόν πιο έγκαιρη εφαρμογή
θεραπευτικών μέτρων, προκειμένου να επιβραδυνθεί η εξέλιξη της πάθησης. Αυτά τα
μέτρα είναι η απώλεια του πλεονάζοντος βάρους (όταν απαιτείται), η έναρξη ή η
αύξηση της σωματικής άσκησης για την ενδυνάμωση των μυών πέριξ της
προσβεβλημένης άρθρωσης και πιθανά η χορήγηση κάποιων συμπληρωμάτων.
Σύμφωνα με τον εξειδικευμένο στις αρθροπλαστικές ισχίου και γόνατος σε τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας Δρ. Τσουτσάνη, σε ενδιάμεσα στάδια μπορεί να συσταθεί και η χορήγηση κορτιζόνης ή υαλουρονικού οξέως απευθείας στην άρθρωση. Εάν αυτά τα συντηρητικά μέτρα δεν αποδώσουν και ειδικά στις περιπτώσεις οστεοαρθρίτιδος τελικού σταδίου, τότε ο ασθενής πρέπει να υποβληθεί σε ολική αρθροπλαστική του γόνατος, εάν επιθυμεί να διατηρήσει την αυτοεξυπηρέτηση και ανεξαρτησία του σε βάθος χρόνου.