Όταν το φαρμακείο βάζει... τα «καλά» του

Βρίσκομαι στο κέντρο της Αθήνας. Αναζητώ επειγόντως παυσίπονο για τον πονοκέφαλο. Στην πολυσυλλεκτική μου τσάντα, το είδος έχει τελειώσει και ξεκινάω το σαφάρι του φαρμακείου.

Ευτυχώς στο βάθος, ένας σταυρός φαρμακείου μου υποδεικνύει το σημείο.

Μπαίνω και τι να δουν τα μάτια μου; Η εικόνα αποκαρδιωτική. Νιώθω σαν δρομέας στο «Σπάρταθλο» που θέλει να καταπιεί τα χιλιόμετρα τρέχοντας προς την έξοδο. Παλιά και γδαρμένα έπιπλα φαρμακείου, πάγκος γεμάτος στοιβαγμένα πράγματα, ανοιχτές κούτες με διάφορα είδη στο πάτωμα, ράφια με κουτιά φαρμάκων που παλεύουν να σταθούν στη θέση τους και απειλούν να καταπλακώσουν την ιδιοκτήτρια.

Τι και αν η φαρμακοποιός είναι γλυκιά και ευπροσήγορη; Το μίζερο περιβάλλον σαν να μου στέλνει μυστικό μήνυμα εξόδου.

Λέω γρήγορα τι θέλω, έχοντας ήδη στο χέρι το πορτοφόλι για να μην καθυστερώ. Έλα όμως που καθυστερεί η φαρμακοποιός στην προσπάθειά της να ανασύρει το κουτί, χωρίς να κατακρημνιστούν τα υπόλοιπα!

Η υπάλληλός της προσπαθεί να εξυπηρετήσει έναν άλλον πελάτη, όμως μέσα σε αυτό το χαμό είναι σαν να παίζει στο κυνήγι του χαμένου θησαυρού.

Το παυσίπονό μου έρχεται. Το αρπάζω αμέσως και φεύγω με ανακούφιση.

Έχω βγει ήδη στο δρόμο όταν θυμάμαι ότι ήθελα κάτι ακόμη. Σιγά μην το είχε, σκέφτομαι με απαξίωση και παίρνω δρόμο…

Και κάπως έτσι σκέφτεται η πλειοψηφία των πελατών σε ένα τέτοιο φαρμακείο.

«Πιστεύω ότι τα σύγχρονα φαρμακεία έχουν περισσότερα προϊόντα και τα τοποθετούν τόσο ωραία, που τα βλέπεις και θέλεις να πάρεις το ένα, θέλεις να πάρεις το άλλο και δεν χορταίνεις. Πραγματικά σε ξεμυαλίζουν, ενώ στα παλιά φαρμακεία δεν υπήρχε αυτό», ισχυρίζεται ένας από τους πελάτες ενός απαστράπτοντος φαρμακείου, που άφησε στα κρύα του λουτρού τον προηγούμενο φαρμακοποιό, του οποίου ήταν πελάτης, γιατί το φαρμακείο του «ήταν καθηλωμένο στην αισθητική και τη λογική του 1970».

«Και παλιά μπορεί να υπήρχαν κάποια είδη που υπάρχουν και τώρα στα σύγχρονα φαρμακεία, όμως δεν τα έβλεπες. Έπρεπε να ζητήσεις από το φαρμακοποιό να σου τα δείξει. Ευτυχώς στα καινούργια φαρμακεία είναι τοποθετημένα σε τέτοια σημεία που τα βλέπεις, τα περιεργάζεσαι και επιλέγεις» λέει ένας άλλος πελάτης.

«Όταν μπαίνω σε ένα ανακαινισμένο και σύγχρονο φαρμακείο νιώθω πολύ όμορφα. Δεν βιάζομαι να φύγω. Είναι θέμα ψυχολογίας. Βέβαια αναστενάζει η τσέπη μου!»

Η μετάβαση από το φαρμακείο του παρελθόντος στο σύγχρονο εμπορικό φαρμακείο του σήμερα απέχει μόλις μία απόφαση. Κάποιοι νομίζουν ότι ανήκει στους τολμηρούς, κάτω από τέτοιες αντίξοες οικονομικές συνθήκες. Στην πράξη ανήκει στους συνετούς, που επιθυμούν να κόψουν το νήμα στην κούρσα των πωλήσεων.

«Έκανα ριζική ανακαίνιση φαρμακείου, γιατί ήταν παλιό όταν το ανέλαβα. Οι πρώτες ενδείξεις εδώ και λίγους μήνες που έχει γίνει αυτό είναι ικανοποιητικές. Οι πελάτες εκφράζουν θετικά σχόλια για την αλλαγή και οι πωλήσεις δείχνουν αύξηση. Δυστυχώς δεν μπορώ να μιλήσω με ποσοστά. Την επιλογή της εταιρείας για την ανακαίνιση δεν την έκανα με οικονομικό κριτήριο, αλλά επειδή μου φάνηκε αξιόπιστη», λέει ο Αναστάσης Κοντογιώργος που διατηρεί φαρμακείο στο Κολωνάκι. «Η κατασκευαστική εταιρεία Innovo constructions τελικά δεν διέψευσε τις προσδοκίες μου!».

«Παλαιότερα είχα δουλέψει σε παλαιού τύπου φαρμακείο και είχα δει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας φαρμακοποιός στην άσκηση του επαγγέλματος, σε ένα μη εργονομικά σχεδιασμένο φαρμακείο. Τώρα που άνοιξα το δικό μου, φρόντισα να το κάνω λειτουργικό και άνετο, αφού σε αυτό περνάω πολλές ώρες κάθε μέρα. Σε αυτό με βοήθησαν αποτελεσματικά οι άνθρωποι της εταιρείας Innovo constructions που μου πρότειναν τις καλύτερες λύσεις γι΄ αυτό που ήθελα και μου έδωσαν τη δυνατότητα επιλογής. Στο φαρμακείο μου, τα φάρμακα είναι στη συρταριέρα, ενώ τα υπόλοιπα προϊόντα είναι ομαδοποιημένα σε σημεία προσβάσιμα από τους πελάτες που μπορούν να επιλέξουν και μόνοι τους, ενώ εξυπηρετώ άλλο πελάτη.

Δεν φαντάζεστε με αυτό το νοικοκύρεμα πόσος χώρος έχει εξοικονομηθεί για να κινούμαστε εγώ και οι πελάτες πιο άνετα!», λέει η Ελένη Παλαιολόγου που διατηρεί φαρμακείο στο Κορωπί.

Υπέρ των νέων εργονομικά σχεδιασμένων φαρμακείων τάσσεται και ο Πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής, Κώστας Λουράντος, που διατηρεί φαρμακείο στη Νέα Σμύρνη.

Μάλιστα ο ίδιος έκανε αυτή την αλλαγή στο φαρμακείο του εδώ και 15 χρόνια.

«Πρώτα από όλα είναι θέμα ψυχολογίας. Ένα τακτοποιημένο φαρμακείο το διαχειρίζεται καλύτερα ο φαρμακοποιός, ενώ ο αγοραστής βλέπει καλύτερα τα προϊόντα.

Σίγουρα από μόνη της η ανακαίνιση δεν αρκεί για την αύξηση των πωλήσεων. Όταν όμως η θέση του φαρμακείου είναι καλή, τα τετραγωνικά του ικανοποιητικά και ο φαρμακοποιός έχει επαρκή γνώση των προϊόντων που έχει στο φαρμακείο του, τότε μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά. Μεγάλη προσοχή βέβαια χρειάζεται στην εταιρεία που θα αναλάβει την ανακαίνιση.

Η επιλογή της δεν πρέπει να γίνεται μόνο βάση της καλύτερης προσφοράς, αλλά και βάση των γνώσεών της και του επαγγελματισμού της στην κατασκευή φαρμακείου».