Το όποιο προστατευτικό αποτέλεσμα περιορίζεται στους ανθρώπους με διαβήτη τύπου 2, που είναι 75 έως 85 ετών και στους οποίους τα εν λόγω φάρμακα σχετίζονται όντως με μειωμένο καρδιαγγειακό κίνδυνο.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Ραφέλ Ράμος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Ζιρόνα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό British Medical Journal (BMJ), ανέλυσαν στοιχεία για σχεδόν 47.000 άτομα άνω των 75 ετών, χωρίς ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου.
Στους ανθρώπους χωρίς διαβήτη τύπου 2, η λήψη στατινών σε βάθος εξαετίας δεν σχετιζόταν με μείωση του κινδύνου για στεφανιαία νόσο, στηθάγχη, έμφραγμα, εγκεφαλικό ή πρόωρο θάνατο οποιασδήποτε αιτιολογίας.
Όμως στα άτομα ηλικίας 75-85 ετών με διαβήτη, που έπαιρναν στατίνες, παρατηρήθηκε σημαντική μείωση 24% της πιθανότητας καρδιαγγειακής πάθησης και 16% της πρόωρης θνησιμότητας.
Οι ερευνητές συμπέραναν ότι τα ευρήματά
τους δεν υποστηρίζουν την ευρεία χορήγηση στατινών στους ηλικιωμένους, εκτός
και αν πάσχουν από διαβήτη τύπου 2.
Η καρδιαγγειακή νόσος είναι η κύρια αιτία θανάτου παγκοσμίως, ιδίως για τους ανθρώπους άνω των 75 ετών. Η συνταγογράφηση στατινών στους ηλικιωμένους εμφανίζει αυξητική τάση τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο σε όσους έχουν διαγνωσμένα καρδιαγγειακά προβλήματα επικίνδυνα υψηλή χοληστερίνη.