Η αύξηση του κινδύνου ήταν παρόμοια στις βενζοδιαζεπίνες και στα φάρμακα της ομάδας Ζ, άσχετα από την ημιζωή τους.
Παρόλο που ο αυξημένος κίνδυνος για τη νόσο Alzheimer ήταν μικρός, στη νέα έρευνα, το κατώφλι για συνταγογράφηση βενζοδιαζεπινών και σχετικών φαρμάκων θα πρέπει να είναι αρκετά υψηλό, λόγω των αρκετών ανεπιθύμητων ενεργειών και γεγονότων, όπως οι πτώσεις.
Αυτά τα φάρμακα χρησιμοποιούνται συχνά για προβλήματα ύπνου, αλλά η αποτελεσματικότητά τους για αυτή την ένδειξη μειώνεται με το πέρασμα εβδομάδων ή μηνών. Ωστόσο, ο κίνδυνος ανεπιθύμητων ενεργειών παραμένει στη μακροχρόνια χρήση.
Στην έρευνα, έλαβαν μέρος άνθρωποι που μόλις είχαν διαγνωστεί με τη νόσο το 2005-2011 (70.719 άνθρωποι). Στην ομάδα ελέγχου έλαβαν μέρος 282.862 άνθρωποι.
Ελήφθησαν υπόψη χρόνιες νόσοι, λήψη ουσιών, κοινωνικο-οικονομικό υπόβαθρο και χρήση αντικαταθλιπτικών και αντιψυχωσικών.
Τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Acta Psychiatrica Scandinavica.