Σε άρθρο του Florian Krammer στην επιστημονική επιθεώρηση Nature και με τίτλο «SARS-CoV-2 vaccines in development» γίνεται αναλυτική παρουσίαση όλων των εν δυνάμει εμβολίων που αναπτύσσονται για την αντιμετώπιση της νόσου Covid-19. Οι επιστήμονες του ΕΚΠΑ αναφέρουν πως περισσότερα από 180 εμβόλια διαφορετικών ειδών βρίσκονται σε διάφορα στάδια εξέλιξης.
Ειδικότερα αναπτύσσονται:
Αδρανοποιημένα εμβόλια
Παράγονται σε κυτταροκαλλιέργειες
ακολουθούμενη από χημική αδρανοποίηση
του ιού. Επειδή εισάγεται ολόκληρος ο ιός
στον οργανισμό, παράγονται αντισώματα όχι
μόνο εναντίον της πρωτεΐνης πρόσδεσης,
αλλά και εναντίον του φακέλου και άλλων
ιικών πρωτεϊνών. Τρία τέτοια εμβόλια
βρίσκονται σε μελέτες φάσης 3 στην
Κίνα, ενώ ένα από την Ινδία, ένα από το
Καζακστάν και δύο από την Κίνα είναι σε
φάση 1 ή 2.
Ζωντανά εξασθενημένα εμβόλια
Παράγονται από μία εξασθενημένη
μορφή του ιού που πολλαπλασιάζεται
ως ένα σημείο, χωρίς να προκαλεί
νόσο, αλλά προκαλώντας ανοσολογική
απάντηση ανάλογη με τη φυσική λοίμωξη.
Η αδρανοποίηση επιτυγχάνεται είτε
εκθέτοντας τον ιό σε συγκεκριμένες
συνθήκες (π.χ. χαμηλή θερμοκρασία,
ανάπτυξη σε μη ανθρώπινα κύτταρα),
ή με τη γενετική τροποποίηση του ιού.
Το μεγάλο πλεονέκτημα είναι ότι επάγουν
και ανοσολογική απάντηση στους
βλεννογόνους. Μπορούν να χορηγηθούν και
από τη μύτη, προστατεύοντας το ανώτερο
αναπνευστικό, ωστόσο τα μειονεκτήματα
είναι η αμφίβολη ασφάλεια και η δυσκολία
παραγωγής τους. Μόνο τρία εμβόλια
σε αυτήν την κατηγορία βρίσκονται σε
προκλινική φάση.
Ανασυνδυασμένα πρωτεϊνικά εμβόλια
Τα εμβόλια αυτά υπάγονται σε τρεις
κατηγορίες, αυτά που είναι βασισμένα
στην πρωτεϊνη επιφανείας, στον RBD και
σε σωματίδια που μοιάζουν με τον ιό
(VLP=virus like particle). Ανάλογα με την
τροποποίηση που θα γίνει στις πρωτεΐνεςεπηρεάζεται και η επακόλουθη ανοσολογική
απάντηση. Τα εμβόλια αυτά έχουν ως
πλεονέκτημα ότι δεν χρειάζεται ζωντανός
ιός για να παραχθούν. Ωστόσο, η παραγωγή
της πρωτεϊνης spike στην επιφάνεια είναι
δύσκολη και ιδίως σε πολλές δόσεις
εμβολίου. Τα εμβόλια που είναι βασισμένα
μόνο στο RBD είναι πιο επιρρεπή στην
αντιγονική μετατόπιση και στην ανάπτυξη
αντοχής συγκριτικά με εμβόλια που
περιλαμβάνουν ολόκληρη την πρωτεϊνη spike
και περισσότερους αντιγονικούς επιτόπους.
Πολλά τέτοια εμβόλια βρίσκονται σε
προκλινικά στάδια ή σε φάση 1.
Φορείς που δεν μπορούν να αντιγραφούν
Τα εμβόλια αυτά βασίζονται σε ένα
διαφορετικό ιό που έχει κατασκευαστεί
ώστε να παράγει την πρωτεϊνη spike, αλλά
δεν μπορεί να πολλαπλασιαστεί χάρη σε
μία γενετική τροποποίηση. Συνήθως ως
φορείς χρησιμοποιούνται αδενοϊοί και
έχουν το πλεονέκτημα ότι δεν χρειάζεται να
χρησιμοποιηθεί ο ιός SARS-CoV-2 για την
παραγωγή. Τα εμβόλια αυτά επάγουν και
Β και Τ κυτταρική ανοσία και χορηγούνται
ενδομυϊκά, ωστόσο η προϋπάρχουσα ανοσία
στο φορέα μπορεί να καταστήσει το εμβόλιο
λιγότερο αποτελεσματικό. Στην κατηγορία
αυτή υπάρχουν εμβόλια σε φάσεις 1-3.
Φορείς που μπορούν να αντιγραφούν
Χρησιμοποιούνται φορείς που παράγουν ένα
ανασυνδυασμένο γονίδιο, στην προκειμένη
περίπτωση την πρωτεϊνη spike. Επειδή ο
φορέας πολλαπλασιάζεται ως ένα σημείο
στο ξενιστή, τα εμβόλια αυτά επάγουν
μεγαλύτερη ανοσολογική απάντηση,
ενώ μπορούν κάποια να χορηγηθούν και
στους βλεννογόνους επάγοντας έτσι και
βλεννογονική ανοσία (ιδίως αυτά που
βασίζονται στον ιό του Newcastle). Δύο
τέτοια εμβόλια είναι σε μελέτες φάσης 1.
Αδρανοποιημένοι φορείς του ιού
Σε προκλινικά στάδια βρίσκονται εμβόλια που
βασίζονται σε αδρανοποιημένους φορείςιούς που παράγουν την πρωτεΐνη spike στην
επιφάνειά τους και έπειτα αδρανοποιούνται.
Αυτά τα εμβόλια είναι πιο ασφαλή γιατί
ο ιός δεν μπορεί να πολλαπλασιαστεί ούτε
σε ανοσοκατεσταλμένους ξενιστές.
DNA εμβόλια
Στηρίζονται στο DNA των πλασμιδίων που
μπορεί να παραχθεί σε μεγάλο ποσοστό
στα βακτήρια. Τυπικά τα πλασμίδια αυτά
περιέχουν ένα γονίδιο που κωδικοποιεί την
πρωτεϊνη spike, η οποία παράγεται στον
εμβολιασμένο μετά την έγχυση.
Ωστόσο, παρότι τα εμβόλια αυτά μπορούν
να παραχθούν σε μεγάλη ποσότητα σχετικά
εύκολα, επάγουν χαμηλή ανοσογονικότητα
και χρειάζονται συχνά να χορηγούνται μέσω
εξειδικευμένων μεθόδων. Τέσσερα εμβόλια
βρίσκονται σε μελέτες φάσης 1/2.
RNA εμβόλια
Χρησιμοποιούν είτε mRNA (αγγελιοφόρο
mRNA) είτε αυτο-διπλασιαζόμενο RNA,
που συνήθως χορηγείται μέσω λιπονανοσωματιδίων (LNPs). Εμβόλια αυτών των
κατηγοριών ελέγχονται σε μελέτες φάσης
1-3, χορηγούνται ενέσιμα και παρόλο που
έχουν ως πλεονέκτημα την εξ ολοκλήρου
in vitro παραγωγή, επειδή αποτελούν
καινούργια τεχνολογία δεν γνωρίζουμε τα
πιθανά προβλήματα της παραγωγής τους
σε μεγάλη κλίμακα. Πάνω από 42 εμβόλια
βρίσκονται σε κλινικές μελέτες σε ανθρώπους
και 10 βρίσκονται σε μελέτες φάσης 3