Μήπως το παιδί πρέπει να βάλει σιδεράκια;

Σιδεράκια,στα δόντια τους, χρειάζονται να βάλουν έξι στα δέκα παιδιά και ένας στους δυο ενήλικες, σύμφωνα με την έρευνα των Profit, Fields and amp Money,”Prevelance of Mal Occlusion and amp Orthodontic Treatment. Επιπλέον η ψυχολογία του παιδιού (και του ενήλικα) βελτιώνεται πολύ, όταν νοιώθει ότι έχει ένα όμορφο και λειτουργικό χαμόγελο, διότι εκτός από το αισθητικό σκέλος υπάρχουν συχνά και προβλήματα μάσησης.

Σύμφωνα με τον Επίκουρο Καθηγητή Οδοντιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Νικόλαο Κουβελά
 παλαιότερα, τα παιδιά δεν φορούσαν σιδεράκια, διότι οι οδοντίατροι δεν λειτουργούσαν προληπτικά αλλά κυρίως κατασταλτικά, αλλά και διότι η ορθοδοντική δεν ήταν τόσο ανεπτυγμένη όσο είναι σήμερα.

Η ορθοδοντική αφορά κυρίως παιδιά, αλλά και ενήλικες, οι οποίοι είτε δεν διόρθωσαν κάποιο σχετικό πρόβλημα ως παιδιά, είτε η θεραπεία δεν είχε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Ο πρώτος ορθοδοντικός έλεγχος ενδείκνυται να γίνεται στην ηλικία των 7-8 χρόνων, αφού έχουν ανατείλει οι πρώτοι γομφίοι.Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να αποφύγουμε πιθανές εξαγωγές δοντιών. «Η πιο κατάλληλη ηλικία για να ξεκινήσει ένα παιδί θεραπεία είναι αυτή των 11 με 12 χρόνων και για το λόγο αυτό οι γονείς θα πρέπει να ενημερώνονται από τον οδοντογιατρό τους», αναφέρει ο εξειδικευμένος ορθοδοντικός κ. Στέλιος Καϊλόγλου και προσθέτει: «Σε αυτή την ηλικία βλέπουμε την πλειοψηφία των παιδιών να έχουν σιδεράκια, σαν να είναι μόδα, οπότε το παιδί δεν νοιώθει ότι ξεχωρίζει. Δεν είναι τυχαίο που ακόμη και αμερικάνικες σειρές και ταινίες, παρουσιάζουν παιδιά και ενήλικες με σιδεράκια, ώστε να μην αισθάνονται άσχημα όσοι φορούν». Η διάρκεια της θεραπείας, ποικίλλει από 1,5 με 2 χρόνια και η σταθεροποίηση του αποτελέσματος διαρκεί ένα χρόνο. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί και η συμβολή πλαστικού χειρουργού. Η θεραπεία δεν είναι επώδυνη για το παιδί, καθώς μόνο τις πρώτες 2 με 3 μέρες νοιώθει μία μικρή πίεση, αλλά στη συνέχεια η ενόχληση εξαφανίζεται. «Για το λόγο αυτό προτείνεται τα σιδεράκια να τοποθετούνται μετά την λήξη της σχολικής χρονιάς, κοντά σε Σαββατοκύριακο και αργίες ή στις διακοπές» τονίζει ο κ. Στέλιος Καϊλόγλου.

ΣΤΟΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΣΙΔΕΡΑΚΙΑ

-H άνω και η κάτω γνάθος έχουν μεν αρμονική σχέση, αλλά το μέγεθος των δοντιών δεν είναι αρμονικό, δηλαδή έχουμε μεγάλα δόντια και μικρή γνάθο ή το αντίστροφο. -Η άνω γνάθος προεξέχει σε σχέση με την κάτω γνάθο. -Η κάτω γνάθος προεξέχει σε σχέση με την άνω γνάθο. Τα προβλήματα αυτά, όπως τονίζουν οι ειδικοί, εκτός από την γενετικά προκαθορισμένη θέση και μέγεθος των δοντιών και των γνάθων, οφείλεται σε τρεις κυρίως λόγους. -Στην στοματική αναπνοή, όπου η άνω γνάθος στενεύει, διότι η γλώσσα κάθεται στα κάτω δόντια και δεν πιέζει την υπερώανα ανοίξει. -Στην ηπιακή κατάποση, όπου το παιδί σπρώχνει την γλώσσα προς τα έξω όταν καταπίνει. -Στον θηλασμό του δακτύλου, που πρέπει να αποφεύγεται.