Μπορεί το μέλλον στη χορήγηση φαρμακευτικών δραστικών ουσιών να βρίσκεται στα υφάσματα; Κι όμως! Η έρευνα με αντικείμενο τις λειτουργίες που μπορεί να προσφέρει κάθε είδους υφασμάτινο υλικό έχει προχωρήσει πολύ και περιλαμβάνει ακόμα και τον τομέα της Φαρμακευτικής και της Κοσμητολογίας.
Στο Πολυτεχνείο της Καταλονίας η επιστημονική ομάδα του καθηγητή Mauel Jose
Lis Arias αναζητά τη σύνθεση και τα χαρακτηριστικά τέτοιων υλικών, ώστε να
ενσωματωθούν με μικροκάψουλες, οι οποίες θα περιέχουν φαρμακευτικές ουσίες ή και
συστατικά καλλυντικών.
Οι ουσίες απελευθερώνονται και απορροφώνται από το δέρμα
προσφέροντας τα οφέλη τους στον ανθρώπινο οργανισμό. Αυτό μπορεί να συμβεί άμεσα
με την επαφή με το δέρμα.
Στο πλαίσιο της έρευνάς του, ο Lis Arias έχει ήδη χρησιμοποιήσει αιθέριο
έλαιο σιτρονέλας (ως εντομοαπωθητικό), ένα αντηλιακό φίλτρο (ethyl hexyl
methoxycinnamate) και μια αντιοξειδωτική ουσία, το gallic acid, τα οποία εφαρμόστηκαν
σε βαμβακερά και συνθετικά (από πολυαμίδη) επιθέματα στο δέρμα πειραματόζωων αλλά
και εθελοντών.
Προκειμένου όμως η ουσία να «μεταφερθεί» στο σώμα και να δράσει, απαιτούνται
επιπλέον συστατικά στη σύνθεση της μικροκάψουλας που θα λειτουργούν ως «οχήματα»,
τα οποία συνήθως είναι φυσικά πολυμερή, όπως οι πολυσακχαρίτες, οι πρωτεΐνες κ.ά. Ως «οχήματα» ο Lis Arias χρησιμοποίησε διάφορες επιλογές, με τα λιποσώματα
να εμφανίζουν τα πιο ενδιαφέροντα αποτελέσματα. Αυτό γιατί η ικανότητα να
απελευθερωθεί το δραστικό συστατικό αλλά και να απορροφηθεί από το δέρμα ήταν
καλύτερη με το αντηλιακό φίλτρο (που είναι λιπόφιλο) από ό,τι με το gallic acid, ενώ
υπήρξαν διαφορές και ανάλογα με τα λιποσώματα που ενσωματώθηκαν στο ύφασμα.
Καλύτερα αποτελέσματα όσον αφορά την ποσότητα της δραστικής ουσίας έδωσε το
συνθετικό ύφασμα αντί για το βαμβακερό.
Ο αριθμός των μελετών στον τομέα αυξάνεται συνεχώς
Αποδεικνύεται ότι το πεδίο έρευνας είναι μεγάλο και ο καθηγητής συνεχίζει να μελετά
εις βάθος τα «τροποποιημένα» αυτά υφασμάτινα υλικά που θα μπορούσαν να βρουν
εφαρμογή στη χορήγηση φαρμακευτικών και καλλυντικών προϊόντων. Όπως ο ίδιος
δηλώνει στο έντυπο Research Out Reach:
«Η μεθοδολογία που αναπτύσσουμε μπορεί να συμπεριλάβει και περισσότερα από τρία
δραστικά συστατικά. Πιστεύω ότι αυτή η τεχνολογία έχει μέλλον και ο αριθμός των
μελετών σε αυτό το πεδίο αυξάνεται συνεχώς, ενώ η εφαρμογή της επεκτείνεται και σε
άλλους τομείς, όπως στη βιομηχανία τροφίμων, στη βιο-ιατρική κ.ά.».