Λουράντος: Οι άνθρωποι δεν είναι αριθμοί

Τα «αγκάθια» που συναντούν στο διάβα της καθημερινότητάς τους οι χιλιάδες ασφαλισμένοι που θέλουν εδώ και τώρα θεραπεία, τόνισε ο πρόεδρος του ΠΦΣ, Κώστας Λουράντος.

Στη συνέντευξη τύπου που παραχώρησε ο Π.Φ.Σ. σήμερα Πέμπτη 12/3/2015, ο κ. Λουράντος, αναφέρθηκε σε σειρά προβλημάτων που καλείται να λύσει η κυβέρνηση, προβλήματα που δεν έχουν μεγάλο οικονομικό κόστος, είναι όμως πολύ σημαντικά για να ανακουφίσουν εκατοντάδες χιλιάδες ασφαλισμένων με χαμηλή οικονομική δυνατότητα, τόση ώστε να δυσκολεύονται ακόμη και να πάρουν τα φάρμακα τους.

Ο πρόεδρος του Π.Φ.Σ. καλεί την κυβέρνηση Τσίπρα και τον υπουργό υγείας Παναγιώτη Κουρουμπλή να σκύψουν επάνω από το τεράστιο πρόβλημα της χαμηλής φαρμακευτικής δαπάνης, η οποία πρέπει να αυξηθεί από τα δυο δισ. ευρώ που είναι σήμερα.

«Δεν θέλουμε τη σπατάλη, θέλουμε όμως η πολιτεία να καταλάβει ότι οι άνθρωποι δεν είναι αριθμοί και η δαπάνη ναι μεν μετριέται, αλλά δεν μπορεί να προβλεφθεί από πριν. Όπως ένας σεισμός δεν προβλέπεται έτσι δεν μπορεί να υπολογιστεί και πόσοι άνθρωποι θα αρρωστήσουν και τι φάρμακα θα χρειαστούν να αγοράσουν ώστε να βάζουμε κόκκινη γραμμή τα 2 δισ. ευρώ!»

Σύμφωνα μάλιστα με πρόσφατη μελέτη προκύπτει πως από ένα χρονικό σημείο κι έπειτα, η περαιτέρω μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης δεν έχει τα εκτιμώμενα αποτελέσματα στο αμιγώς δημοσιονομικό σκέλος. Η αρνητική μάλιστα αυτή επίπτωση γίνεται πιο έντονη, αν συνυπολογιστούν και οι επιπτώσεις σε δείκτες που αποτυπώνουν τη χρήση υπηρεσιών υγείας (π.χ. αριθμός νοσηλευομένων ασθενών), αλλά και την αδυναμία πρόσβασης ασθενών στη θεραπεία. (Πηγή: IKΠΙ, ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2014, Κ.ΣΟΥΛΙΩΤΗΣ )

Ο πρόεδρος του Π.Φ.Σ. έδωσε στη δημοσιότητα έγγραφο το οποίο αποδεικνύει ότι αποκλειστικά υπεύθυνη για το χάος και στον φαρμακευτικό κλάδο είναι η προηγούμενη κυβέρνηση. Πιο συγκεκριμένα η Ευρωπαία διαμεσολαβήτρια απαντώντας σε σχετικό ερώτημα φαρμακοποιού της Αθήνας αναφέρει σε επιστολή της προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή:

«Όπως προκύπτει από την επιστολή προθέσεων που αναφέρεται ανωτέρω, η απόφαση για την εφαρμογή των συστάσεων του ΟΟΣΑ σχεδόν στο σύνολό τους ελήφθη με πρωτοβουλία των αρμόδιων ελληνικών αρχών, σε συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ. Έτσι συμφωνήθηκε προαπαιτούμενη ενέργεια, στο τεχνικό μνημόνιο συνεννόησης, με σκοπό, μεταξύ άλλων, την άρση: i) του περιορισμού του ενός φαρμακείου ανά φαρμακοποιό· (ii) κάθε γεωγραφικού περιορισμού σχετικά με τις ελάχιστες αποστάσεις μεταξύ των φαρμακείων· και iii) της προηγούμενης έγκρισης από τη νομαρχία για την εγκατάσταση φαρμακείου. Πρέπει να επισημανθεί ότι, όπως προκύπτει από τον πίνακα 5 του τεχνικού μνημονίου συνεννόησης 6 , η μελέτη του ΟΟΣΑ περιελάμβανε επίσης σύσταση για την κατάργηση της απαίτησης να είναι φαρμακοποιοί οι ιδιοκτήτες φαρμακείων. Τελικά, η εν λόγω σύσταση δεν συμπεριλήφθηκε στις συμφωνηθείσες μεταρρυθμίσεις, στο πλαίσιο της 4ης επανεξέτασης του δεύτερου δημοσιονομικού προγράμματος για την Ελλάδα. Κατά συνέπεια, οι ελληνικές αρχές είχαν τη δυνατότητα να αξιολογήσουν την καταλληλότητα των συστάσεων του ΟΟΣΑ, καθώς και τον τρόπο εφαρμογής τους.»

Και συνεχίζει η επιστολή: «Η εφαρμογή των συστάσεων του ΟΟΣΑ αποτέλεσε μέρος της στρατηγικής των ελληνικών αρχών για την επίτευξη της αναγκαίας δημοσιονομικής προσαρμογής, με δική τους πρωτοβουλία και σε συμφωνία με τους Ευρωπαίους και τους διεθνείς εταίρους. Οι ελληνικές αρχές ενήργησαν στο πλαίσιο της άσκησης της αρμοδιότητάς τους να οργανώνουν το εθνικό σύστημα υγείας τους, όπως αυτή τους αναγνωρίζεται από το δίκαιο της Ε.Ε. (άρθρο 168 παράγραφος 7 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ήταν επομένως υποστηρικτικός προς τις ελληνικές αρχές στις μεταρρυθμίσεις που ανέλαβαν με δική τους πρωτοβουλία.»

Ο κ. Λουράντος αναφέρθηκε με συγκεκριμένα παραδείγματα στο χάος με την εφαρμογή του ωραρίου των φαρμακείων που απορρύθμισε πλήρως τη λειτουργία τους. Η απορρύθμιση της αγοράς ουσιαστικά οδηγεί στην κατάργηση των εφημεριών των φαρμακείων και στην εξαφάνιση των φαρμακείων της γειτονιάς, είπε χαρακτηριστικά.

Η δυνατότητα που δόθηκε στο τελευταίο μνημονιακό νομοσχέδιο να διαθέτει ένας φαρμακοποιός πολλές άδειες, δημιουργεί συνθήκες μονοπωλίου που εγκυμονεί κινδύνους γα την Δημόσια Υγεία

Οι εκπρόσωποι των φαρμακοποιών αναφέρθηκαν επίσης και στις συνεχιζόμενες ελλείψεις φαρμάκων οι οποίες βαίνουν συνεχώς αυξανόμενες. ?λλωστε το πρόβλημα αυτό που είναι άμεσα συνυφασμένο και με το πρόβλημα προμήθειας φαρμάκων των φαρμακείων από τις φαρμακοβιομηχανίες.

Μέχρι σήμερα, τόνισε ο κ. Λουράντος, έχουμε λάβει θετικές διαβεβαιώσεις, τόσο προεκλογικά όσο και μετεκλογικά. Δυστυχώς όμως η κατάσταση του ασθενούς παραμένει επιβαρυμένη και όσο ο χρόνος περνάει επιδεινώνεται.

Οι ασφαλισμένοι στενάζουν γιατί δεν έχουν να πληρώσουν τα φάρμακα τους, οι φαρμακοποιοί στενάζουν γιατί δεν έχουν φάρμακα και ο ΕΟΠΥΥ στενάζει λόγω χαμηλού προϋπολογισμού.

Tι ζητούν οι φαρμακοποιοί

• Απαιτείται αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης. Διευκρινίζουμε ότι μιλάμε πλέον για δαπάνη και όχι για σπατάλη. 'Αλλωστε και προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ είχε δεσμευθεί για αυτό.
• Οι ασφαλισμένοι δεν είναι λογιστικά νούμερα και αριθμοί που πρέπει να ευημερούν ανεξάρτητα από την πραγματικότητα. Γι αυτό απαιτείται:
  • Μείωση συμμετοχής των ασφαλισμένων στην αγορά των φαρμάκων
  • Με τη μέθοδο της τιμής αναφοράς, παρόλο που οι τιμές των φαρμάκων μειώθηκαν, οι συμμετοχές των ασφαλισμένων αυξήθηκαν, σε πολύ μεγάλο ποσοστό που ξεπέρασε σε πολλές περιπτώσεις και το 30%.

• Αντιλαμβανόμαστε τη δυσκολία των διαπραγματεύσεων της κυβέρνησης, όμως διανύουμε το 2ο μήνα διακυβέρνησης και κάποια πράγματα πρέπει να διορθωθούν το συντομότερο δυνατόν!
• Οδεύουμε προς την κατάργηση των εφημεριών με απρόβλεπτα αποτελέσματα στην εξυπηρέτηση των πολιτών. Η απορρύθμιση του ωραρίου δημιουργεί χάος στη λειτουργία των φαρμακείων. Είναι απαραίτητο να δοθεί λύση.
• Χαώδης ακόμη είναι και η κατάσταση στην αγορά, με τις συνεχιζόμενες ελλείψεις.
• Αναγνώριση των υπηρεσιών που παρέχονται στα φαρμακεία χωρίς κόστος προς το κοινό και ανάγκη θεσμοθέτησής τους, μέσω της χάραξης μιας εθνικής πολιτικής για το φάρμακο.