«Κοντή μνήμη: Ο χειρότερος σύμβουλος στην ορθή κρίση»

Αφορμή για το κείμενο στάθηκε η συνέντευξη του αντιπροέδρου του Φ.Σ.Α κου Καλογερόπουλου σε φαρμακευτικό έντυπο όπου αναμόχλευσε ζητήματα για τα οποία έπρεπε να σιωπά.

Ως πρόεδρος συλλόγου που η Γ.Σ. του ξεκίνησε στις 19 ΜΑΗ του 2012 πρώτος τις κινητοποιήσεις στη χώρα αλλά σταμάτησε τελευταίος με Γ.Σ. στις 29 ΙΟΥΝΗ, έχω κάθε δικαίωμα στην αποκατάσταση της αλήθειας μιας και αφενός η κινητοποίηση αυτή ήταν η μεγαλύτερη ως τώρα του κλάδου αφετέρου οι συνέπειές της βαραίνουν ακόμα στους ώμους συναδέλφων.

Η κινητοποίηση ξεκίνησε μετά από Γ.Σ. στα γραφεία του Π.Φ.Σ. στις 16 ΜΑΗ με συμμετοχή των Δ.Σ. του Π.Φ.Σ., Φ.Σ.Α., Φ.Σ.Π., Φ.Σ.Θ. και προέδρους συλλόγων.

Το διακύβευμα ήταν:

1. πληρωμή τρεχουσώνοφειλών εντός των 45 ημερών της σύμβασης
2. πληρωμή τρεχουσών οφειλών ΟΠΑΔ κυρίως αλλά και άλλων ταμείων (τη χρονική στιγμή εκείνη ο ΟΠΑΔ ΧΡΩΣΤΟΥΣΕ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΟΥΝΗ ΤΟΥ 2011 ΩΣ ΚΑΙ ΝΟΕΜΒΡΗ ΤΟΥ 2011. Για αρκετά φαρμακεία ο ΟΠΑΔ ήταν το 40% του τζίρου τους)
3. επαρκή χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ και συμψηφισμός χρεών.

Ο πρόεδρος του Φ.Σ.Α. απαίτησε διαβεβαιώσεις πως ο αγώνας δεν θα σταματήσει αν δεν εξοφληθούν τα χρέη του ΟΠΑΔ, διότι η προδοσία του Γενάρη ήταν ακόμα νωπή. Ο πρόεδρος του Π.Φ.Σ. κος Αμπατζόγλου αλλά και όλοι οι παρόντες επαρχιώτες πρόεδροι διαβεβαίωσαν απόλυτα πως θα έφταναν ως το τέρμα.

Όταν ήρθε η σειρά μου να μιλήσω και επειδή είχα διακρίνει σημάδια υπεκφυγών στις τοποθετήσεις του προέδρου των Χανίων και του μέλους του Δ.Σ. του Π.Φ.Σ. κου Σιαπκαρά όσον αφορά στα χρέη του ΟΠΑΔ, δήλωσα ευθαρσώς πως δεν τους εμπιστεύομαι διότι μόλις πληρωθούν λίγα από τα τρέχοντα θα σταματήσουν και θα βρεθεί η ΑΧΑΙΑ να πολεμά μόνη (εξαιρούμενου του Αιγίου), όπως τον Γενάρη. Στιγμάτισα για παράδειγμα τα γεγονότα με τη ΔΕΗ σε σχέση με το σύλλογο ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ, αλλά και τη στάση που τηρούσαν ως τότε όλοι σχεδόν οι όμοροι σύλλογοι σε όλα τα μικρά λεγόμενα ταμεία, όταν η ΑΧΑΙΑ έκανε μόνη πολύμηνες άρσεις της πίστωσης (ΟΤΕ, ΝΑΤ, ΤΥΔΚΥ, ΤΣΑΥ, ΤΥΔΕ, ΤΑΣ, ΤΑΠ-ΕΤΕ, ΤΣΜΕΔΕ, ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ).

Ο πρόεδρος της ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ και ο ειδικός γραμματέας του Π.Φ.Σ. θίχτηκαν από τα λεγόμενά μου και μαζί με τους προαναφερόμενους πρόεδρους υπερκέρασαν ο ένας τον άλλον σε επαναστατικότητα.

Δεύτερο πρόβλημα ανέκυψε και με το ζήτημα της αρχής της κινητοποίησης. Κούβαρης, Δαγρές, Καλογερόπουλος, κυριολεκτικά κτυπιόντουσαν στα έδρανα να ξεκινήσουμε και από εκείνη την ώρα, αν ήταν δυνατό. Η πορεία των πραγμάτων έδειξε πως μόνο ο Δαγρές εννοούσε αυτά που έλεγε… Λουράντος, Βαλτάς, Σοφιανόπουλος πρότειναν ξεκίνημα από 1η Ιούνη και Γ.Σ. πάλι στις 30 Ιούνη. Είναι γνωστό ποια άποψη επικράτησε τελικά.

Προσωπικά δεν πείστηκα από την αγωνιστική διάθεση ειδικά των συλλόγων της επαρχίας (έπεσα έξω μόνο ως προς την Ηλεία, τη Μεσσηνία, τη Λακωνία και τα Δωδεκάνησα) και γι' αυτό στη Γ.Σ. του Φ.Σ. ΑΧΑΙΑΣ στις 19 ΜΑΗ ζήτησα να περιφρούρησουμε την άρση με απεργία, ώστε να μειωθούν οι τριβές του καθενός μας με τους πελάτες του, αλλά και να αποφύγουμε άσκοπες τριβές μεταξύ μας από συναδέλφους που δεν θα αγωνίζονταν. Εκτίμησα πως η κινητοποίηση δεν θα πάει μακριά και θα είναι κρίμα να την ξαναπατήσουμε, όπως τον Γενάρη. Η Γ.Σ. του συλλόγου μου δεν πείστηκε και απέρριψε την απεργία. Τουλάχιστον με ομόφωνη απόφαση Δ.Σ. κλείσαμε τον ΕΟΠΥΥ από τις 25 ΜΑΗ, μόνοι σε όλη τη χώρα περιφρουρώντας στοιχειωδώς την κινητοποίηση, μιας και οι συνταγές στα φαρμακεία ως τις 8 ΙΟΥΝΗ που έκλεινε ο ΕΟΠΥΥ έδιναν περιθώρια για αρκετούς πειρασμούς παρασπονδιών και βαθέματος των μεταξύ μας αντιθέσεων.

Δυστυχώς δικαιώθηκα και για τους δύο φόβους μου. Ήδη από το συνέδριο της ΟΣΦΕ στην ΔΡΑΜΑ από τις 4 ΙΟΥΝΗ παρακαλώ, Μακεδόνες πρόεδροι με προεξέχοντα τον πρόεδρο της Πιερίας ζητούσαν να σταματήσει άμεσα η κινητοποίηση, ενώ η γειτονική Κεφαλονιά που δεν έκανε άρση πίστωσης είχε ήδη δημιουργήσει εσωτερικά μονοπάτια παραβίασης της κινητοποίησης από συναδέλφους, ενώ άλλοι αιμορραγούσαν από τις 23 ΜΑΗ. Αν είχαμε κάνει απεργία πιθανόταταθα πρότεινα σταμάτημα άμεσα της κινητοποίησης από τις 5 ΙΟΥΝΗ. Ήδη όμως είχαν ανακύψει σοβαρά ζητήματα εσωτερικής περιφρούρησης που μόνο με το κλείσιμό της στο τέλος του μήνα μπορούσαν να λειανθούν. Με βασικό γνώμονα αυτό άλλωστε ψήφισαν και οι περισσότεροι Αχαιοίγια συνέχιση της κινητοποίησης στις 23 ΙΟΥΝΗ στη μαζικότερη Γ.Σ. του συλλόγου μας. Φυσικά και τα απλήρωτα χρέη του ΟΠΑΔ βάραιναν πολύ, ενώ αφού η Αθήνα κρατούσε ακόμα και η Ηλεία με το Αίγιο συνέχιζαν δίπλα μας, υπήρχαν ελπίδες ακόμα και να ανατραπεί το κλίμα.

Όσο και να προσπαθεί ο κος Καλογερόπουλος να μεταφέρει τη συζήτηση στο γεγονός πως πληρώθηκαν οι συνταγές του ΕΟΠΥΥ και συνεπώς δικαιώθηκε αυτός και ο νεοδημοκρατικός βραχίονας στον Π.Φ.Σ. η πραγματικότητα είναι διαφορετική.

1. Ο ίδιος και οι ομοϊδεάτες του μας ξανακαλούσαν σε κινητοποίηση τέλη Αυγούστου με τα ίδια αιτήματα του Ιούνηανικανοποίητα.
2. Τα χρέη του ΟΠΑΔ πληρώθηκαν μετά από 8 μήνες, τα χρέη των άλλων ταμείων είναι ακόμα απλήρωτα, συμψηφισμός δεν έγινε ποτέ για τους φαρμακοποιούς, η επιχορήγηση του ΕΟΠΥΥ μειώθηκε, ενώ η σύμβαση δεν υπάρχει πια και οι μέρες πληρωμής είναι πια 110 (παραγράφοντας πως από τον Μάη του 2012 πληρωμή ολόκληρου ΕΟΠΥΥ μαζεμένα έγινε ένα χρόνο μετά και αφού η δαπάνη έπεσε 40% σε βάρος και των αποθεμάτων μας και του εισοδήματός μας).

Θα περίμενε κανείς λιγότερη κομματική τύφλωση και περισσότερη σεμνότητα. Αλλά όταν ένας συνδικαλιστής επιμένει να θυμάται το Λοβέρδο και το ΠΑΣΟΚ, λες και τον 4052 δεν τον υπερψήφισαν ΝΔ ΚΑΙ ΔΗΜΑΡ, ξεχνά τις απαξιωτικέςαπόψεις της προέδρου του ιατρικού συλλόγου του Πειραιά για τους φαρμακοποιούς και το επάγγελμά μας μπροστά σε όλο το ελληνικό τηλεοπτικό κοινό και φωτογραφίζεται αγκαζέ μαζί της βάζοντάς την και να τον προλογίσει!!! Αλλά το κυριότερο αποσιωπά την κατάργηση του επαγγέλματος που επιχειρεί η κυβέρνηση τουκόμματός του με την αναμενόμενη νόμιμη πιαδιαδικτυακή πώληση φαρμάκων αλλά και την απίστευτη κωλοτούμπα σε σχέση με όσα έλεγαν για το ωράριο ίσως δεν θα έπρεπε να ασχοληθώ καν μαζί του.

Οφείλω όμως την αλήθεια και στους συναδέλφους που μάτωσαν στις κινητοποιήσεις αλλά και την παρέμβαση σε όσους ρέπουν σε εύκολους εφησυχασμούς, γιατί στα θολά νερά αυτής της μνήμης γυρεύει συγχωροχάρτια αυτός ο συνδικαλιστικός λόγος. Κάποιοι ίσως πουν πως αυτά πέρασαν και το θέμα είναι τι θα κάνουμε τώρα. Επιμένω. ΟΣΟΙ ΞΕΧΝΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΤΗΝ ΞΑΝΑΖΗΣΟΥΝ, ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΣΑΝ ΦΑΡΣΑ. Μέσα από το παρελθόν βιώνουμε το παρόν και σχεδιάζουμε το μέλλον.

Θα απαντήσω σε οποιαδήποτε επώνυμη διάψευση των όσων γράφω. Ανώνυμα σχόλια η διαψεύσεις δεν με αφορούν.

Ανδρέας Σοφιανόπουλος

Πηγή: farmakopoioi.blogspot.gr