Irish times: Τα ελληνικά φαρμακεία παλεύουν για τις προμήθειές τους σε φάρμακα

Η εφημερίδα Irish Times αφιερώνει άρθρο της στην καθημερινότητα των Ελλήνων φαρμακοποιών τον καιρό της λιτότητας και του πρόσφατου capital control και σχολιάζει: «Πέντε χρόνια λιτότητας έχουν κάνει τους ανθρώπους επινοητικούς στην προμήθεια των φαρμάκων τους».

Ο φαρμακοποιός Δημήτρης Τσιριμπής συχνά αναρωτιέται πώς θα ήταν η ζωή, αν μπορούσε να "τρέχει" την επιχείρησή του σε μια χώρα όπου τα συστήματα λειτουργούσαν άψογα και θα μπορούσε να εφοδιάσει τους πελάτες του με το πάτημα ενός κουμπιού. «Νομίζω ότι θα είχα βαρεθεί, για να είμαι ειλικρινής, γιατί από το άνοιγμα του φαρμακείου μου, το 2002, λειτουργούμε υπό παρόμοιες δύσκολες συνθήκες, εκτός από τρία χρόνια λίγο πριν από την κρίση», λέει, καθώς εκτυπώνει μια λίστα με 37 συνταγογραφούμενα φάρμακα που έχει παραγγείλει τις τελευταίες ημέρες, τα οποία όμως ο διανομέας του δεν μπορεί να του παρέχει.
Δεδομένου ότι η ελληνική κυβέρνηση επέβαλε ελέγχους κεφαλαίων και κλείσιμο τραπεζών την προηγούμενη εβδομάδα, πολλά φαρμακεία έχουν αντιμετωπίσει προβλήματα στην παραγγελία συνταγογραφούμενων φαρμάκων. Ανάλογα με τον προμηθευτή τους, μπορούν να λάβουν μόνο ένα μέρος της παραγγελίας τους. 'Αλλοι διανομείς ζητούν μετρητά μπροστά. Σαρώνοντας τη λίστα, ο ίδιος δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί κάποια φάρμακα αποδεικνύονται πιο δύσκολο να τα προμηθευτεί από άλλα. "Είναι μια λοταρία και δεν υπάρχει λογική εξήγηση γιατί ορισμένα φάρμακα φαίνεται να είναι σε έλλειψη ανεφοδιασμού," λέει.

Το έκτο φάρμακο στη "λίστα επιθυμιών" (σ.σ. wish list) του Δ. Τσιριμπή ήταν οι προγεμισμένες σύριγγες Clexane, που δρα κατά των θρόμβων που σχηματίζονται στο αίμα και το οποίο χρειαζόταν για έναν πελάτη που είχε πρόσφατα υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση. "Είχα 4 κουτιά σε απόθεμα και παρήγγειλα 11 ακόμα για να καλύψω τη συνταγογράφηση της ασθενούς για μία ένεση την ημέρα. Όταν ο διανομέας μου είπε ότι δεν είχε καμία, κάλεσα τον κατασκευαστή, τη Sanofi, από όπου μου είπαν ότι θα μπορούσαν να μου το προμηθεύσουν με την προϋπόθεση πληρωμής μετρητών μπροστά», εξηγεί ο Τσιριμπής, καθώς ρουφάει γουλιές από τον απογευματινό καφέ του έξω από το φαρμακείο του στον κεντρικό δρόμο στο Λουτράκι, μια παραθαλάσσια πόλη περίπου μία ώρα νοτιοδυτικά της Αθήνας. Ενώ ο ίδιος δεν είχε καμία δυσκολία να πληρώσει τα 83,25 ευρώ για το Clexane, εξηγεί ότι αυτό μπορεί να είναι πρόβλημα για το 1/5 – 1/4 των υπόλοιπων Ελλήνων φαρμακοποιών, οι οποίοι παλεύουν με τα πιστωτικά προβλήματα.
«Κάθε μέρα είναι μια μάχη όπου ψάχνουμε για φάρμακα εντός 24 ωρών. Έτσι έχει εδώ και καιρό η κατάσταση, αλλά έγινε πολύ χειρότερη τα τελευταία 5 χρόνια, ιδιαίτερα από το 2012. Από τότε, δεν βλέπουμε τίποτα στον ορίζοντα ως προοπτική, γι 'αυτό ακριβώς απλά προσπαθούμε να περνάμε μέρα με τη μέρα», λέει.
Όταν ξέμεινε από ινσουλίνη, την Παρασκευή, εξαιτίας ενός μπερδέματος με τον διανομέα του, ένας συνάδελφος του προμήθευσε μερικές. Ο Δ. Τσιριμπής τώρα περιμένει για την παράδοση των φαρμάκων, ώστε να μπορέσει να τα επιστρέψει στο φίλο του. «Μόλις καταφέρουμε να βρούμε ένα προϊόν, είμαστε απλά χαρούμενοι που θα το διαγράψουμε από τον κατάλογο ελλείψεων, καθώς πρέπει να συνεχίσουμε την αναζήτηση για τα υπόλοιπα. Έτσι είναι τα πράγματα», λέει, εμφανισιακά σχετικά ήρεμος, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το επάγγελμα και η χώρα του.

Πέντε χρόνια λιτότητας έχουν κάνει τους ανθρώπους επινοητικούς και οδήγησαν σε μια ευρέως διαδεδομένη αίσθηση ότι τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν χειρότερα.

Από την άλλη μία μεριά του δρόμου, η φαρμακοποιός Ελένη Στελλάτου συμφωνεί ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το επάγγελμά της και οι πελάτες της δεν είναι καινούρια, αλλά έχουν επιδεινωθεί από τον έλεγχο κεφαλαίων.
"Δύο πράγματα έχουν αλλάξει από τότε που οι τράπεζες έκλεισαν τη Δευτέρα. Το πρώτο είναι ότι δεν μπορούμε να παραγγείλουμε όσα φάρμακα θέλουμε. Έχω δύο προμηθευτές και από τον καθένα έχουν επιβληθεί όρια σχετικά με τις παραγγελίες, ενώ οι άλλοι διανομείς ζητούν μετρητά μπροστά". Τα όρια ήταν αναγκαία, καθώς θα διασφαλίσουν την προμήθεια φαρμάκων για τις επόμενες εβδομάδες. "Ορισμένοι πελάτες είναι πολύ ανήσυχοι και ήθελαν να στοκάρουν φάρμακα. Αλλά τώρα υπάρχει κάποιος έλεγχος», λέει.
Η δεύτερη αλλαγή, σύμφωνα με τη Ελ. Στελλάτου, είναι ότι περίπου ένας στους πέντε από τους πελάτες της "δεν μπορούν να πληρώσουν για τις συνταγές τους ".Αυτό αφορά κυρίως τους συνταξιούχους, πολλοί από τους οποίους δεν έχουν τραπεζικές κάρτες, μόνο τα βιβλιάρια καταθέσεων. Ενώ οι Έλληνες κάτοχοι καρτών μπορούν να κάνουν ανάληψη 60 ευρώ την ημέρα από τα ΑΤΜ, οι συνταξιούχοι έχουν περιοριστεί σε ένα όριο ανάληψης εφάπαξ 120 ευρώ. Η Ελ. Στελλάτου τώρα είναι αναγκασμένη να δίνει φάρμακα σε πολλούς πελάτες επί πιστώσει, παρά το γεγονός ότι το ελληνικό κράτος είναι 3,5 μήνες πίσω στην αποζημίωση των φαρμακοποιών για τις συνταγές.

Οι πληρωμές του συστήματος, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Τσιριμπή, αντιπροσωπεύουν το 70% του μέσου μηνιαίου εισοδήματος του φαρμακοποιού κατά μέσο όρο.«Οι περισσότεροι από τους πελάτες μου είναι πολύ αξιόπιστοι και αισθάνονται ντροπή να μου χρωστάνε χρήματα, έτσι προσπαθούν να με πληρώσουν πίσω όσο πιο γρήγορα μπορούν."

Η Ελ. Στελλάτου λέει ότι οι πωλήσεις των καλλυντικών έχουν σχεδόν καταρρεύσει. «Οι άνθρωποι δεν αγοράζουν καν αντηλιακό και είμαστε στη μέση του καλοκαιριού".

Η όλη κατάσταση έχει αναγκάσει την Ελ. Στελλάτου να πληρώσει τους υπαλλήλους της σε μετρητά, για πρώτη φορά από τότε που άνοιξε την επιχείρησή της πριν από 13 χρόνια. Έλαβαν το ήμισυ των αποδοχών τους την 1η Ιουλίου και τα υπόλοιπα ελπίζει να μπορεί να τα καταβάλει στις 15.

Οι δύο φαρμακοποιοί συμφωνούν ότι ενώ οι ίδιοι αλλά και οι πελάτες τους είναι ανήσυχοι σχετικά με το τί έπεται, δεν υπάρχει πανικός."Η αντίδραση του κοινού ήταν η πιο ώριμη σε όλα τα χρόνια της ελληνικής κρίσης. Ήταν φοβισμένοι όταν επιβλήθηκαν οι έλεγχοι κεφαλαίου,αλλά τους διαβεβαιώσαμε ότι εμείς και τα φάρμακά τους θα είμαστε εδώ την επόμενη μέρακαι μπορώ να πω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν πειστεί" λέει ο Τσιριμπής.

"Οι άνθρωποι καταλαβαίνουν ότι εμείς οι φαρμακοποιοί αντιμετωπίζουμε επίσης προβλήματα. Ξέρουν ότι χρειάζονται μήνες για το σύστημα υγείας για να μας αποζημιώσει. Ξέρουν ότι είμαστε όλοι μαζί σε αυτό...»


πηγές: Irish Times & farmakopoioi.blogspot.gr