Εκτιμάται πως ένας στους 20 μεσήλικες άνδρες και μία στις 50 μεσήλικες γυναίκες χάνουν τον ύπνο τους εξαιτίας ενός συνδρόμου, που χαρακτηρίζεται από σύντομες διακοπές της αναπνοής κατά τη διάρκεια του ύπνου, προκαλεί έντονο πρωινό πονοκέφαλο και υπνηλία στον πάσχοντα και συνδέεται με μεταγενέστερη εμφάνιση υπέρτασης, διαβήτη και καρδιαγγειακών νοσημάτων. Το σύνδρομο αυτό είναι η λεγόμενη «άπνοια ύπνου» ή το «σύνδρομο αποφρακτικής άπνοιας του ύπνου» και οφείλεται συνήθως σε μηχανικά και δομικά προβλήματα των αεροφόρων οδών. Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε 39 ασθενείς με άπνοια ύπνου, το ΒGC20-0166 κατάφερε, μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα, να μειώσει τα συμπτώματα του συνδρόμου αποφρακτικής άπνοιας του ύπνου έως και κατά 50%, χωρίς εμφανείς ανεπιθύμητες ενέργειες. |
Ένα χάπι θα μπορεί να προσφέρει γαλήνιο, αδιατάρακτο και ξεκούραστο ύπνο σε εκατομμύρια ανθρώπους ανά τον κόσμο (και στους «ταλαίπωρους» συντρόφους τους), αντιμετωπίζοντας ένα κοινό όσο και εν δυνάμει επικίνδυνο αίτιο του ροχαλητού: το σύνδρομο της αποφρακτικής άπνοιας του ύπνου. Το ροχαλητό είναι ένα πρόβλημα που αφορά έως και το 40% του πληθυσμού, ιδιαίτερα τους άνδρες λόγω διαφορετικής κατασκευής του σώματος και κατανομής του λίπους. Συνήθως είναι απλώς ενοχλητικό, κάποιες φορές ωστόσο υποδηλώνει την ύπαρξη μιας σοβαρής, εν δυνάμει επικίνδυνης πάθησης: εκτιμάται πως ένας στους 20 μεσήλικες άνδρες και μία στις 50 μεσήλικες γυναίκες χάνουν τον ύπνο τους εξαιτίας ενός συνδρόμου, που χαρακτηρίζεται από σύντομες διακοπές της αναπνοής κατά τη διάρκεια του ύπνου, προκαλεί έντονο πρωινό πονοκέφαλο και υπνηλία στον πάσχοντα και συνδέεται με μεταγενέστερη εμφάνιση υπέρτασης, διαβήτη και καρδιαγγειακών νοσημάτων. Το σύνδρομο αυτό είναι η λεγόμενη «άπνοια ύπνου» ή το «σύνδρομο αποφρακτικής άπνοιας του ύπνου» και οφείλεται συνήθως σε μηχανικά και δομικά προβλήματα των αεροφόρων οδών. Κατά τον ύπνο, οι μύες του λαιμού και της γλώσσας χαλαρώνουν (μειωμένος μυϊκός τόνος) και οι αεραγωγοί εμποδίζονται, καθιστώντας την αναπνοή δύσκολη και θορυβώδη σε σημείο πλήρους παύσης. Οι σύντομες, ακούσιες διακοπές της αναπνοής μπορεί να φτάσουν σε συχνότητα ακόμα και τις 30 την ώρα, μειώνοντας τα επίπεδα οξυγόνου και αυξάνοντας τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα στο αίμα. Σήμερα φαρμακευτική αντιμετώπιση που να στοχεύει απευθείας στο πρόβλημα δεν υπάρχει, ενώ η πιο κοινή αποτελεσματική αντιμετώπιση περιλαμβάνει την απώλεια βάρους (σε ασθενείς υπέρβαρους ή παχύσαρκους), την κατάλληλη στάση ύπνου και τη συνεχή ροή αέρα υπό πίεση κατευθείαν στη μύτη, με μάσκα. Ερευνητές της ΒΤG, ωστόσο, μιας εταιρείας που εδρεύει στο Λονδίνο, τη Φιλαδέλφεια και την Οζάκα, έχουν ήδη αρχίσει τις δοκιμές ενός χαπιού που εικάζεται ότι θα μπορεί να αντιμετωπίσει αυτό το σύνδρομο. Το χάπι είναι προς το παρόν γνωστό μόνο με την κωδική του ονομασία: ΒGC20-0166. Πρόκειται για συνδυασμό δύο ήδη υπάρχοντων φαρμάκων, τα οποία ενεργούν επηρεάζοντας περιοχές του εγκεφάλου συνδεόμενες με το μυϊκό τόνο και την αναπνοή. Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε 39 ασθενείς με άπνοια ύπνου, το ΒGC20-0166 κατάφερε, μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα, να μειώσει τα συμπτώματα του συνδρόμου αποφρακτικής άπνοιας του ύπνου έως και κατά 50%, χωρίς εμφανείς ανεπιθύμητες ενέργειες. Οι επιστήμονες δεν κρύβουν την αισιοδοξία τους, παράλληλα όμως συνιστούν υπομονή διότι απαιτούνται αρκετές περαιτέρω έρευνες. |
|