Η παράλογη αντιμετώπιση των φτηνών φαρμάκων

Για ένα μη βιώσιμο και στρεβλό σύστημα τιμολόγησης και αποζημίωσης φαρμάκων, το οποίο «επιτίθεται» κυρίως στα γενόσημα και off patent, μιλάει σε συνέντευξή του προς «Το Βήμα» ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχανίας (Π.Ε.Φ.),  ΘεόδωροςΤρύφων.

Συγκεκριμένα ανέφερε: «Στα γενόσημα φάρμακα επιβάλλονται κάθε χρόνο μειώσεις 10-12%, την ίδια στιγμή που οι αντίστοιχες μειώσεις στα νέα ακριβά εισαγόμενα φάρμακα είναι 1,5-2%. […] Έχουμε λοιπόν μια παράλογη αντιμετώπιση των φτηνών φαρμάκων που επιπλέον έχουν μικρό όγκο στην αγορά. Πρόκειται για ένα σπιράλ τιμολογιακής απαξίωσης, η οποία στρέφεται κυρίως κατά της ελληνικής παραγωγής. Τα πρακτικά αποτελέσματα αυτής της απαξίωσης αφορούν όλους μας: οικονομικά και αποτελεσματικά φάρμακα (με τιμές από 1-4 ευρώ) αντιμετωπίζουν το φάσμα της απόσυρσης από την αγορά, καθώς το κόστος παραγωγής τους είναι αδύνατο να καλυφθεί. Στη θέση τους συνταγογραφούνται αναπόφευκτα ακριβά και πολύ ακριβά εισαγόμενα φάρμακα, και αυτό έχει δυσάρεστες συνέπειες για την οικονομία, τα Ταμεία και τους ασθενείς».

Ο κ. Τρύφων θεωρεί αναγκαία την εισαγωγή στην Ελλάδα νέων καινοτόμων φαρμάκων, πλην όμως σημειώνει ότι η χώρα μας δεν διαθέτει μηχανισμό αξιολόγησης, όπως συμβαίνει σε όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, και αυτό έχει ως συνέπεια να μην μπορεί να διακρίνει τι πραγματικά είναι νέο και καινοτόμο: «Δεν γίνεται η Ελλάδα της κρίσης να εξακολουθεί να είναι "πρωταθλήτρια" στην Ευρώπη σε ό,τι αφορά τη διείσδυση νέων ακριβών φαρμάκων» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Ο κ. Τρύφων μίλησε επίσης για τις προσφυγές της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) τόσο για τις τιμές όσο και για το clawback, το οποίο -όπως λέει-αποτελεί εμβληματική παραδοχή της αποτυχίας ενός συστήματος: «Οι προσφυγές εστιάζουν κυρίως στην άνιση και καταχρηστική αντιμετώπιση της ελληνικής παραγωγής. […] Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που επιβάλλει clawback στα γενόσημα, τα οποία αποτελούν και την κύρια παραγωγή της φαρμακοβιομηχανίας της. […] Αποτελεί πανευρωπαϊκό παράδοξο να καλείται η βιομηχανία να πληρώσει την αδυναμία της Πολιτείας να βάλει αξιόπιστους κανόνες ρύθμισης της αγοράς.»

Ο ίδιος προτείνει μεταρρύθμιση του συστήματος και εξορθολογισμό της αγοράς, έλεγχο της συνταγογράφησης και ενίσχυση της διείσδυσης των γενοσήμων και των οικονομικών φαρμάκων, προτάσεις που έχουν κατατεθεί και στην κυβέρνηση και στους Θεσμούς.

Τέλος, υποστηρίζει ότι η ελληνική φαρμακοβιομηχανία μπορεί να καλύψει το 60% των αναγκών της χώρας: «Οι ελληνικές εταιρείες εμφανίζουν ένα πολύ δυνατό προφίλ εξωστρέφειας, ποιότητας και ανταγωνιστικής τιμής στη διεθνή αγορά. Τα φάρμακά μας είναι επώνυμα και ήδη έχουν κατακτήσει ισχυρές και δύσκολες αγορές σε όλη την Ευρώπη και σε περισσότερες από 50 άλλες χώρες του κόσμου. […] Το συγκριτικό πλεονέκτημά μας είναι η ποιότητα, η αποτελεσματικότητα, οι εξαιρετικά χαμηλές τιμές και η διαχρονική αποδοχή των φαρμάκων μας από τον ιατρικό κόσμο και τους ασθενείς».