Ο πόνος είναι ένα πολύ συχνό πρόβλημα, το οποίο καλείστε να αντιμετωπίσετε στον πάγκο του φαρμακείου. Ποιες είναι όμως οι κατάλληλες θεραπείες για κάθε είδος πόνου; Πώς μπορείτε να τους συμβουλεύσετε; Πότε ήταν η τελευταία φορά που συστήσατε αναλγητικό και η απόφασή σας βασίστηκε στο προφίλ της γαστρεντερικής ανοχής; Ας δούμε τα πρόσφατα στοιχεία για την ανακούφιση από τον πόνο με ΜΗΣΥΦΑ.
Ασφάλεια και ανοχή του γαστρεντερικού συστήματος
28 μελέτες έδειξαν ότι η ιβουπροφαίνη έχει ένα από τα καλύτερα προφίλ ασφάλειας στις ανεπιθύμητες ενέργειες του γαστρεντερικού συστήματος και έχει συσχετιστεί με τον χαμηλότερο κίνδυνο σοβαρών επιπλοκών του ανώτερου γαστρεντερικού σωλήνα, σε σχέση με άλλα ΜΣΑΦ. Έχει αποδειχθεί επίσης ότι η ύπαρξη ανεπιθύμητων ενεργειών εξαρτάται από τη δοσολογία, γεγονός που σημαίνει ότι η λήψη ιβουπροφαίνης σε δόση ΟΤC (μέχρι 1200mg ημερησίως) είναι χαμηλότερου κινδύνου σε σύγκριση με τις συνταγογραφούμενες δόσεις. Επιπρόσθετα, σύμφωνα με όλες τις έρευνες, δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές στην ανεκτικότητα του φαρμάκου από το γαστρεντερικό σύστημα μεταξύ ιβουπροφαίνης, παρακεταμόλης και εικονικού φαρμάκου όταν η λήψη της είναι βραχυπρόθεσμη και σε ενδεδειγμένους ασθενείς.
Αντιμετώπιση του πόνου
Όσον αφορά στην αντιμετώπιση του πόνου, σύμφωνα με 39 ανασκοπήσεις Cochrane, στις οποίες αξιολογήθηκαν 41 αναλγητικά ΜΗΣΥΦΑ σε χρήση μιας δόσης, τα ποσοστά επιτυχίας για τα δυο πιο κοινά φάρμακα, που χρησιμοποιούνται ως αναλγητικά ήταν: 57% για την ιβουπροφαίνη 400mg και 34% για την παρακεταμόλη 975/1000mg. Ένα ακόμα σημαντικό συμπέρασμα είναι το γεγονός ότι μελέτες έχουν δείξει χωρίς καμία αμφισβήτηση ότι παρόλο ότι η ιβουπροφαίνη χρησιμοποιείται συχνά σε δόσεις της τάξης των 600mg για οξύ άλγος, το μέγιστο αναλγητικό αποτέλεσμα επιτυγχάνεται στα 400mg/δόση.
Συμπερασματικά, η ιβουπροφαίνη μπορεί να δοθεί και να συσταθεί από τον ιατρό πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και τον φαρμακοποιό ως απλό αναλγητικό για την αντιμετώπιση του καθημερινού πόνου με τη βεβαιότητα της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας.