Σε μια προσπάθεια να γίνει καλύτερα κατανοητή η σχέση της χρήσης ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων και βαρύτητας/έκβασης της COVID-19, μια ομάδα από το Τμήμα Επιδημιολογίας του Πανεπιστημίου Johns Hopkins των ΗΠΑ προχώρησε σε μια αναδρομική ανάλυση των δεδομένων και της έκβασης ασθενών που νοσηλεύτηκαν με COVID-19 και οι οποίοι λάμβαναν ανοσοκατασταλτικά φάρμακα πριν από την εισαγωγή στο νοσοκομείο.
Η
ομάδα των ασθενών που συμπεριλήφθηκαν
στην ανάλυση περιελάμβανε άτομα ηλικίας
τουλάχιστον 18 ετών.
Συνολικά αναλύθηκαν δεδομένα από
2121 ενήλικες και τα πιο συνηθισμένα
ανοσοκατασταλτικά φάρμακα που
λάμβαναν ήταν η πρεδνιζολόνη,
ακολουθούμενη από τακρόλιμους (19%),
μυκοφαινολάτη (9%) και μεθοτρεξάτη
(2%).
Οι επιστήμονες συμπερασματικά
τόνισαν πως η ανοσοκατασταλτική
θεραπεία ίσως ελαττώνει τη σοβαρότητα
της υπερφλεγμονώδους απόκρισης
και έτσι ελαττώνει την ένταση και την
βαρύτητα της σχετιζόμενης με τη λοίμωξη
καταιγίδας κυτταροκινών.
Επιπλέον,
θεωρούν ότι τα αποτελέσματα προσφέρουν
στοιχεία στους κλινικούς ιατρούς ότι η
ανοσοκατασταλτική θεραπεία δεν επηρεάζει
τη σοβαρότητα της νόσου σε άτομα με
COVID-19 και καταλήγουν ότι η χρόνια
χρήση ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων δεν
συσχετίστηκε ούτε με χειρότερη ούτε με
καλύτερη κλινική έκβαση των ασθενών.