Αξιοσημείωτες είναι οι επιπτώσεις που μπορεί να επιφέρει ο πόνος στον καρπό, καθώς η άρθρωση είναι καθοριστικής σημασίας για την εκτέλεση ορισμένων βασικών κινήσεων του ανθρώπου. Με το πέρασμα του χρόνου μπορεί να επηρεάσει τις δραστηριότητες του πάσχοντα ή ακόμα και την ποιότητα ζωής του, διευκρινίζει ο φυσιοθεραπευτής – χειροθεραπευτής κ. Γιώργος Κακαβάς του Fysiotek Sports and Spine Lab.
Σύμφωνα με
τον κ. Κακαβά, η αναζήτηση ιατρικής συμβουλής είναι αναγκαία όταν προκύπτει
τραυματισμός του καρπού, αλλά και όταν ο πόνος επηρεάζει καθημερινές
δραστηριότητες, ιδιαίτερα εάν συνδυάζεται και με άλλα συμπτώματα όπως πρήξιμο,
μώλωπες, μούδιασμα και έλλειψη αίσθησης της αφής, δυσκαμψία, αδυναμία κράτησης
των αντικειμένων, ήχος «κλικ» κατά την κίνηση του καρπού. Οι λόγοι που οδηγούν
σε συχνούς τραυματισμούς αυτής της άρθρωσης είναι οι ακόλουθοι:
Διάστρεμμα-Κάταγμα
Το διάστρεμμα
είναι από τις πιο συχνές αιτίες πόνου στον καρπό και συνήθως προκαλείται από
πτώση και κάμψη του προς τα πίσω, όταν το χέρι χτυπά το έδαφος, επιφέροντας
βλάβη σ' ένα ή περισσότερους συνδέσμους της άρθρωσης. Αναλόγως της σοβαρότητας
διακρίνονται σε 3 κατηγορίες: Στην πρώτη εντάσσονται τα διαστρέμματα που οι
σύνδεσμοι έχουν μεν τεντωθεί υπερβολικά αλλά δεν έχουν υποστεί ρήξη, στη
δεύτερη όταν έχουν υποστεί μερική ρήξη και στην τρίτη όταν οι σύνδεσμοι
υφίστανται πλήρη ρήξη, απαιτώντας ακόμα και χειρουργική αποκατάσταση.
Από πτώση
μπορεί να προκύψει και κάταγμα της κερκίδας ή του σκαφοειδούς. Και στις δύο
περιπτώσεις ο ασθενής νοιώθει έντονο πόνο στην περιοχή του καρπού, ο οποίος τον
οδηγεί στον γιατρό, όπου μετά από ακτινολογική διερεύνηση τίθεται η διάγνωση
και ακολουθείται η ενδεδειγμένη θεραπεία (ανάταξη -εάν απαιτείται- εφαρμογή
νάρθηκα ή υποβολή σε χειρουργική επέμβαση).
Σύνδρομο Καρπιαίου Σωλήνα
Το σύνδρομο
καρπιαίου σωλήνα είναι άλλη μια αιτία πόνου στον καρπό, ο οποίος εμφανίζεται
στην αρχή περιστασιακά και επιδεινώνεται με το πέρασμα του χρόνου. Η πάθηση
συνδέεται με επαναλαμβανόμενη κίνηση που περιλαμβάνει την ανύψωση, την
πληκτρολόγηση, ή τη χρήση εξοπλισμού που δονείται στο χέρι. Επιρρεπείς είναι
επίσης οι παχύσαρκοι, οι διαβητικοί και οι πάσχοντες από αρθρίτιδα.
Οστεοαρθρίτιδα
Η οστεοαρθρίτιδα παρουσιάζεται συχνότερα σε άτομα μέσης ηλικίας και άνω, και σε όσους έχουν οικογενειακό ιστορικό. Πρόκειται για μια από τις συχνότερες παθήσεις που προσβάλουν τα χέρια, προκαλώντας φλεγμονή των αρθρώσεων και εμφανίζεται όταν ο χόνδρος που καλύπτει τα οστά φθείρεται, είτε λόγω υπέρχρησης, είτε λόγω τραυματισμού. Η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας είναι συντηρητική στα αρχικά στάδια και χειρουργική σε προχωρημένα στάδια.
«Ο πόνος που
προκαλείται από διαστρέμματα, οστεοαρθρίτιδα, αλλά και από το σύνδρομο
καρπιαίου σωλήνα μπορεί να αντιμετωπιστεί με σύγχρονες φυσιοθεραπευτικές
μεθόδους. Το πρότυπο σύστημα αξιολόγησης και θεραπείας fysiotek συνδυάζει την
τεχνολογία αιχμής με τη θεραπεία του αίτιου του μυοσκελετικού πόνου και όχι του
συμπτώματος. Ξεχωρίζει δε από άλλες θεραπευτικές μεθόδους, καθώς επιτρέπει την
αξιολόγηση των αρθρώσεων, μέσω μηχανημάτων, απαλλάσσοντας τον ασθενή από την
ανάγκη υποβολής σε νέες διαγνωστικές εξετάσεις, εξασφαλίζοντας χρόνο και χρήμα.
Τενοντίτιδα
Η τενοντίτιδα καρπού μπορεί να προκληθεί όταν οι τένοντες αναπτύξουν μικρές σχισμές ή ερεθιστούν και φλεγμαίνουν. Η πάθηση συνήθως οφείλεται σε χρόνια, επαναλαμβανόμενη κίνηση της άρθρωσης, σε τραυματισμό αλλά και σε ρευματικές παθήσεις, προκαλώντας πόνο, συχνά κατά την κάμψη του καρπού. Η θεραπεία είναι συντηρητική στα αρχικά στάδια, με τοποθέτηση νάρθηκα και λήψη φαρμακευτικής αγωγής, ενώ σε περιπτώσεις που δεν αποδίδουν αυτά τα μέτρα, η μόνη λύση είναι η υποβολή του ασθενή σε χειρουργική επέμβαση.
Για να μην
παραστεί ανάγκη λήψης θεραπευτικών μέτρων, υπάρχουν ορισμένες πρακτικές
συμβουλές που καθένας μπορεί να ακολουθήσει, επισημαίνει ο κ. Κακαβάς. Μεταξύ
αυτών είναι η σωστή χρήση των επαγγελματικών εργαλείων, όπως πληκτρολόγιο,
σεσουάρ, πινέλο κ.λπ., η σωστή στάση σώματος κατά την εκτέλεση των
επαγγελματικών υποχρεώσεων, αλλά και η χρήση προστατευτικών καρπού τόσο κατά
την εργασία όσο και κατά τη συμμετοχή σε αθλήματα που παρουσιάζουν υψηλή
επικινδυνότητα για τραυματισμό στον καρπό.