Γ. Τούντας: «Πώς θα μειωθεί περαιτέρω η φαρμακευτική δαπάνη»

’ρθρο του προέδρου του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων (Ε.Ο.Φ.), Γιάννη Τούντα, στην εφημερίδα Καθημερινή (17/4/2011) με θέμα την περαιτέρω μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης:

"Η μεγαλύτερη μείωση που επιτεύχθηκε για την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους κατά το 2010, εξαιρουμένης της μείωσης των μισθών, ήταν η περιστολή της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης κατά 840 εκατ. ευρώ. Η σημαντική αυτή επιτυχία οφείλεται στις συντονισμένες ενέργειες των τριών συναρμόδιων υπουργείων (Ανάπτυξης, Εργασίας και Υγείας), οι οποίες περιλαμβάνουν, εκτός από τη μείωση τιμών που διεκπεραίωσε με επιτυχία η Γ.Γ. Εμπορίου, δέσμη συνολικά 15 επιμέρους μέτρων που σχεδίασαν και συντόνισαν οι τρεις αρμόδιοι γενικοί γραμματείς και ο υπογράφων, ως πρόεδρος του Ε.Ο.Φ.

Χάρη στα μέτρα που ελήφθησαν, εξοικονομήθηκαν 600 εκατ. ευρώ από τη μείωση των τιμών κατά περίπου 19% και 100 εκατ. ευρώ από τη μείωση του όγκου κατανάλωσης κατά περίπου 5%. Επιπλέον, μειώθηκε η νοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη κατά 100 εκατ. ευρώ και εισπράχθηκαν 40 εκατ. ευρώ από τα οφειλόμενα rebate (επιστροφές) των φαρμακευτικών εταιρειών προς τα Ταμεία.

Η μείωση όμως που επιτεύχθηκε για το 2010 δεν αρκεί. Θα πρέπει να υπάρξει περαιτέρω μείωση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης κατά περίπου 2 δισ. ευρώ την επόμενη διετία, για να προσεγγίσει το 1% του ΑΕΠ, ποσοστό που αποτελεί τον μέσο όρο των αντίστοιχων δαπανών των χωρών της Ευρωζώνης και μία από τις δεσμεύσεις του Μνημονίου.

Η περαιτέρω μείωση κατά 2 δισ. ευρώ μπορεί να επιτευχθεί με τα μέτρα που έχει ήδη δρομολογήσει η Πολιτεία, καθώς και με την προσαρμογή της τιμολογιακής πολιτικής στις νέες συνθήκες και τη σωστή εφαρμογή της λίστας των αποζημιούμενων φαρμάκων.

Τα μέτρα αποσκοπούν στην περαιτέρω μείωση του όγκου της κατανάλωσης φαρμάκων με την ηλεκτρονική συνταγογράφηση και τα πρωτόκολλα συνταγογράφησης, που μπορούν, σύμφωνα με διασταυρούμενες εκτιμήσεις, να αποφέρουν περικοπές κατά 200 εκατ., στη μείωση της νοσοκομειακής φαρμακευτικής δαπάνης κατά 300 εκατ., στην είσπραξη του υπόλοιπου οφειλόμενου rebate (140 εκατ.), στη μείωση του ποσοστού κέρδους των χονδρεμπόρων (100 εκατ.), στην εφαρμογή του νέου rebate των εταιρειών (150 εκατ.), του rebate των φαρμακείων (85 εκατ.) και του rebate των εταιρειών στα νοσοκομεία (100 εκατ.), στη διεύρυνση της λίστας των μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων – ΜΗΣΥΦΑ (50 εκατ. ευρώ), στη μείωση του κέρδους στα ακριβά φάρμακα (70 εκατ.), στη μείωση του ΦΠΑ (110 εκατ. ευρώ) και στην εφαρμογή της αρνητικής και στη συνέχεια της θετικής λίστας αποζημιούμενων φαρμάκων (100 εκατ.).

Στους υπολογισμούς αυτούς δεν περιλαμβάνονται τα επιπλέον οφέλη που θα προκύψουν από τη μείωση της τιμής των γενοσήμων φαρμάκων με την ταυτόχρονη αύξηση του μεριδίου τους στη συνολική κατανάλωση, διότι δεν έχουν γίνει ακόμα οι αναγκαίοι υπολογισμοί, ενώ υπάρχει και η δυνατότητα μείωσης του ποσοστού κέρδους των φαρμακείων που προβλέπει το Μνημόνιο, αλλά που κατά τη γνώμη μου ίσως να μην είναι σκόπιμο να εφαρμοστεί αν δεν χρειαστεί.

Είναι, λοιπόν, φανερό ότι δεν είναι αναγκαία η περαιτέρω μείωση των τιμών των φαρμάκων, που ήδη είναι ιδιαίτερα χαμηλές υπολογιζόμενες με βάση τις 3 χαμηλότερες τιμές 22 χωρών της Ε.Ε. Νέα μείωση θα τροφοδοτήσει τα φαινόμενα των ελλείψεων και της απόσυρσης φαρμάκων, καθώς και της υποκατάστασης φτηνών φαρμάκων από άλλα ακριβά, η οποία αποτελεί βασική αιτία αύξησης της φαρμακευτικής δαπάνης.

Για τον λόγο αυτό η νέα θετική λίστα αποζημιούμενων φαρμάκων που θα εφαρμοστεί δεν θα πρέπει να οδηγήσει σε νέα μείωση τιμών, αλλά να διαμορφωθεί κατάλληλα ώστε να οριοθετεί τιμή αναφοράς για κάθε θεραπευτική κατηγορία, με βάση την οποία τα Ταμεία, και κυρίως ο ΕΟΠΥ (ο νέος οργανισμός των 4 μεγάλων Ταμείων), θα αποζημιώνουν τις φαρμακευτικές εταιρείες, ενώ φάρμακα με υψηλότερη τιμή από την τιμή αναφοράς θα μπορούν να αποζημιώνονται εφόσον επιστρέφεται η διαφορά τιμής ως rebate στην κοινωνική ασφάλιση.

Με τον τρόπο αυτό, ο Έλληνας ασθενής δεν θα στερείται από οποιοδήποτε φάρμακο, ενώ τα Ταμεία δεν θα επιβαρύνονται από τις υψηλές τιμές. Επιπλέον, στην περίπτωση αυτή, θα μπορέσει και η τιμολογιακή πολιτική να προσαρμοστεί ανάλογα στο άμεσο μέλλον, παρέχοντας στον ΕΟΠΥ τη δυνατότητα διαπραγμάτευσης ακόμα μεγαλύτερων rebate, ενώ η λιανική τιμή θα μπορεί να καθορίζεται με βάση τις χαμηλότερες τιμές επιλεγμένων χωρών της Ευρωζώνης σταθμίζοντας για το ΑΕΠ τους.

Έτσι, η διαδικασία τιμολόγησης θα απλοποιηθεί χωρίς να δημιουργούνται προβλήματα, συνεχείς ενστάσεις, δικαστικές αντιδικίες και κυρίως χωρίς να εμφανίζονται ελλείψεις φαρμάκων τις οποίες προκαλούν εταιρείες, χονδρέμποροι και φαρμακοποιοί όταν έχουν ισχυρά οικονομικά κίνητρα να εξάγουν τα φάρμακα σε χώρες με πολύ υψηλότερη τιμή”.